Yeosang postanowił nie iść następnego dnia do szkoły. Jego humor psuł się z dnia na dzień, a on sam nie wiedział co ze sobą zrobić. Soyeon ostatnio oznajmiła im, że musi wylecieć tydzień wcześniej, z powodu nieoczekiwanej choroby jej babci. Oczywiście Yeosang w środku cieszył się, jednak mówił, że współczuję dziewczynie. Seonghwe unika jak ognia i boi się z nim zamienić co najmniej jedno zdanie. Jednak dzisiaj był wręcz na niego skazany, gdyż miał on mu przynieść lekcje. Wszystko przez jego mamę, która postanowiła przekazać mu te informacje. Więc teraz blondyn czekał na przyjście swojego przyjaciela. Miał tylko nadzieję, że nie przyjdzie z nim Soyeon - wtedy nie wpuściłby ich oboje.
Jego monotonne myślenie przerwał dzwonek do drzwi. Chłopak skierował się po schodach na dół, aby następnie odkluczyć drzwi i zaprosić gościa do środka. Ku jemu zdziwieniu Seonghwa przyszedł sam, a w ręku trzymał jego ulubione słodycze.
- Hej Yeosang? Już lepiej się czujesz? Twoja mama mówiła, że strasznie boli cie głowa i gardło - odezwał się starszy przytulając do siebie przyjaciela.
- Ah, tak. Ale już jest lepiej, niedawno wziąłem tabletki - blondyn wymyślił na szybko, a następnie wpuścił czarnowłosego do środka. Skierowali się do pokoju Kanga.
Tak naprawdę rozmowa nie minęła im długo. Yeosang czuł wciąż duży ból po sytuacji ze stołówki, a Seonghwa to najwidoczniej odczuwał, dlatego tuż po przepisaniu notatek, pożegnali się.
Następnego dnia blondyn już pojawił się w szkole, ale tylko dlatego, że musiał poprawiać sprawdzian. Poza tym ich nauczyciel miał dobrać grupy, które mają przygotować scenariusz na zbliżający się szkolny dzień sztuki. W czasie lekcji było dosyć duże zamieszanie, ponieważ jedni chcieli dołączyć do innej grupy, a drudzy nie zgadzali się z tematem scenariusza.
W końcu po dobrych dwudziestu minutach każdy znalazł się w takim towarzystwie jakim chciał, a nauczyciel od polskiego zaczął dawać im różne wskazówki, które w jakiś sposób mają im niby pomóc w pracy.
Następujące grupy :
Grupa 1 : San, Wooyoung, Yeosang, Seonghwa
Grupa 2 : Minho, Han, Felix, Bang Chan
Kiedy już wszyscy byli szczęśliwi z powodu spokoju jaki panował w klasie, drzwi otworzyły się, a przez nie wpadła Soyeon.
- Przepraszam za spóźnienie!
- Nic się nie stało Soyeon, dosiądź się do jakiejś grupy - nauczyciel wskazał na połączone ławki. Dziewczyna jeszcze przez chwilę zastanawiała się, ale w końcu podeszła do stolika Yeosanga i usiadła do nich.
- Rozumiem, że chcesz dołączyć do tej grupy mam rację?
- Tak proszę pa -
- Proszę Pana my potrzebujemy jeszcze jednej osoby - z miejsca wyrwał się Felix próbujący jakoś od ratować sytuację.
- No właśnie! - dodał Han.
- My i tak mamy temat tylko na cztery osoby, Proszę Pana - Wooyoung pokazał nauczycielowi papier. Tamten tylko westchnął i kazał Soyeon zmienić grupę na tą Felixa. Dziewczyna z lekką irytacją przesiadła się, a Kang posłał wdzięczne spojrzenie swoim przyjaciołom.
- Jesteś pewny? - zapytał San patrząc na swojego chłopaka.
- Tak, muszę coś z tym zrobić Sannie. Z Yeosangiem jest coraz gorzej i to mnie bardzo martwi - młodszy opadł ze zmęczenia na łóżko.
- Ale co tak właściwie chcesz zrobić?
- Muszę sprawić, aby Soyeon jakoś zniechęciła się do Seonghwy, tylko nie wiem jak. Masz jakieś pomysły - zapytał, lecz widząc jak San kiwa przecząco głową westchnął.
- Albo musimy znaleźć jej chłopaka - zaczął Choi, a czując na sobie czyjeś ciało zdziwił się opadając na materac.
- Sannie dziękuję! Jesteś najlepszy - starszy uśmiechnął się po chwili czując wargi młodszego na tych swoich, a po chwili oddał się pocałunkowi.
Soyeon
Hej Felix!
Felix
Cześć Soyeon
Soyeon
Tak sobie myślałam czy nie moglibyśmy przekonać nauczyciela, żeby dołączył do nas jeszcze Seonghwa
Felix
Seonghwa ma już swoją grupę
Soyeon
Wiem, ale widzę, że jakoś on
oraz Yeosang nie dogadują się
Felix
Być może dlatego,
że od momentu, kiedy tu przyjechałaś,
Seonghwa spędza nie wiele czasu z Kangiem? To go boli, wiesz?
Soyeon
Jasne, będę już kończyć
Felix
Pa
