XXL SERIES #1: Strahmn Volkswagen (+18)

S.V CHAPTER 6 🟥

Days, hours, minutes, and seconds have passed but Uzziah still doesn't know if she should give back the phone to Strahmn. She was stressed about the phone, thinking again and again if she'd give that freaking phone.

Hindi ko naman alam kung saan ang bahay niya, wala rin akong balak alamin. Uzziah rolled her eyes.

Sa totoo lang hindi niya rin alam kung doon pa rin nakatira si Strahmn sa bahay na tinitirhan nito dati. Well, they flew to Germany seven years ago, how would I know?

Uzziah makes herself comfortable on the couch while sipping her coffee. Ang mga mata ay nakatutok sa mesang nasa harap. No, she was staring at the phone above the table.

"Natutunaw na iyong selpon, ate." pagpupukaw ni Brialen sa kakambal.

"Ha?" wala sa sariling siyang napatanong kay Brialen, naniningkit ang mga mata niya.

"Ha? Habingi ka?"

"Ano ba kasi?" mas walang gana pa sa bagong gising ang boses niya. Mas lalo lang tuloy naningkit ang mga mata niya.

"E grabe ka makatutok sa selpon na 'yan, kulang na lang ay katayin mo sa titig. Kanino ba kasi 'yan at bakit parang mukhang mamahalin?" tanong ni Brialen habang abalang nagtitipa sa keyboard ng laptop.

"Hindi ko rin alam," she lied. Uzziah crossed her legs as she put her coffee on the table. Isinandal niya ang sarili sa sandigan ng couch nila pagkatapos.

"Weh?" Tumigil sa pagtitipa si Brialen at bumaling kay Uzziah. "When we got back from the restroom after a few minutes, your face was hella red and Treasure saw that mysterious phone." Tinuro ni Brialen ang selpon kung saan ito nakalapag.

Uzziah immediately remembered what happened at that time. Namula lang naman siya dahil sa... sa-... it's very embarrassing to say. She wants to forget it.

Fuck you, Volkswagen! Dapat wala na siyang maramdamang ganoon sa kaniya lalo na't kinasusuklaman niya 'yon.

"Hoy, ate!"

"Ano?!" sigaw niya. Kanina pa sigaw nang sigaw si Brialen sa kaniya. Umuusok ang ulo niya.

"Kanino kako 'yang selpon na iyan?"

"Kay Strahmn. Ang kulit mo, tangina!" pasigaw na sabad niya. Ayaw niya sa lahat 'yong kinukulit siya.

"Who's Strahmn, mama? and what's tangina?" Inosenteng tanong ni Treasure na na natigil sa pagkukulay ng ginuhit na larawan.

Sh*t! Saan ba ang pala? gusto ko na yatang magpalibing agad. So stupid of you, Uzziah!

Uzziah gives her son an uneasy and awkward look, she's sweating buckets. Hindi niya mawari kung anong ipapaliwanag sa anak.

Mouth, please cooperate. Uzziah was wishing na makisama lang sana bibig niya ngayon dahil baka ano pa masabi niyang iba sa anak.

"U-Uhm... Strahmn is a... Strahmn is the name of the old man I saw yesterday-"

"Tangina naman baby is a subject. Ti-nag-lish lang ni mama para sa'yo." nag-aalinlangan pang dugtong ni Brialen.

Uzziah and Treasure look at Brialen quizzically.

Si Brialen ay nanginginig na ngumiti kay Uzziah. Hindi niya alam kung itutuloy pa niya ang paliwanag dahil baka paalisin siya sa apartment nila.

"Po? What subject, tita?" mas lalong na-curious si Treasure dahilan para mas lalong kabahan si Brialen.

"Tangina is Mother tongue in full english. Wala kasi subtitle ang mama mo kaya t*ngina sinabi niya," sa oras na iyon ay inihanda na ni Brialen ang sarili para sa sapak at hindi nga siya nagkakamali dahil mga ilang segundo lang ang nakalipas ay nakatanggap agad siya ng sapak... na magkakasunod.