XXL SERIES #1: Strahmn Volkswagen (+18)

S.V CHAPTER 16 🟥

Kinabukasan ay nadatnan ni Uzziah ang dalawa na mahimbing na natutulog sa sofa. Ang kaliwang braso ni Strahmn ay ginawa nitong unan habang ang kanan ay mahigpit na nakapulupot sa beywang ni Treasure na animoy natatakot na baka mahulog ito. Sa kabilang banda, si Treasure ay nakasampa sa hubad na katawan ni Strahmn at nakatagilid na nakasuksok ang ulo sa leeg nito, ang maliliit na braso ay parang pilit inaabot ng yakap ang malapad katawan ni ni Strahmn. Parehas itong nakaawang ang mga bibig habang natutulog. They were sleeping deeply and peacefully as if no one could wake them up.

So, she carefully went towards them. Tinapik niya ng dahan-dahan ang pisngi ni Treasure.

"Baby, it's time to eat," anang niya ngunit gumalaw lang ito at umiba ng posisyon.

"Ma, let me sleep." Treasure moaned.

"You have school now, Treasure."

But no response was heard. With that, she pressed her lips in a thin line. Dumako naman ang tingin niya sa lalaking mahimbing ring natutulog. Humihilik pa ito.

Kung kay Treasure ay dahan-dahan lang ang pagtapik sa pisngi kay Strahmn ay marahas at may diin.

"Hey, Wake up!"

Strahmn moved in pain, he grunted because of the sudden slap. "Let me sleep, mein schatz"

Umiba ang asim ng mukha niya nang marinig ang dating endearment nito sa kanya.

Tumagilid ito patalikod sa kanya kasabay si Treasure na hanggang ngayon ay yakap-yakap pa rin nito.

"It's already 8 in the morning. Treasure needs to go to school," matigas niyang sabi.

"He can't," Strahmn mumbled lowly. His voice was raspy due to sore throat.

"At sino ka para sabihin 'yan?" Tumaas ang kilay niya habang tinitingnan ang matipunong likod ni Strahmn.

"Me and him have a fever. He can't go to school and I can't go to work," Strahmn explained, burying his face on top of Treasure's head.

Dahil sa paliwanag nito, mabilis siyang naalarma at nag-alala para sa anak. Yumuko siya at iniligay ang palad sa leeg ni Treasure at Strahmn. Sinubukan niya ring ilagay ang kamay sa mga noo nito para siguraduhin na may lagnat nga ito.

Gusto niyang maglabas ng inis dahil nagkalagnat na ang mga ito ngunit hindi 'yon ang tamang panahon. Her son is sick.

"Ayan, magpabasa pa kayo sa ulan," bulyaw niya. Napasapo na lang siya sa noo habang iniisip kung anong gamit. "Don't move, I'll cook chicken soup for you both."

"Y-Yeah..." Strahmn mumbles.

Iniwan niya ang mga ito at hinayaang matulog muna ulit. Napabuntong-hininga siya nang makaabot siya sa ksuina. Nakita niya ang nilutong itlog at hotdog kanina, tinabi niya na lang muna ito siya na lang kakain no'n mamaya.

Naghanda at nagluto na siya ng chicken soup para sa dalawa. Nang matapos ay nilagay niya ito sa dalawang mangkok bago binalikan ang dalawa upang makakain na.

Naabutan niya na ang mga itong nakaupo ngunit ang mga ekspresyon nito ay inaantok pa rin at napapapikit-pikit pa. Si Treasure ay nakasandal sa dibdib ni Strahmn habang pareho silang naka indian sit style. Strahmn and Treasure both yawned in sync as they scratched their heads in sleepiness. Both of their hair were messy.

"Morning, ma. I feel really really cold right now." Treasure was shivering. Pati labi nito ay nanginig sa lamig.

"I got you, bud," Strahmn butts in although he felt cold too, He embraced Treasure. His body quivered as cold wind touched his bare back. The fever he has right now was definitely coming from the rain yesterday. Masyado siyang nababad sa ulan kahapon.