XXL SERIES #1: Strahmn Volkswagen (+18)

S.V CHAPTER 5 🟥

AFTER THE TIME Strahmn encountered Uzziah at the Jollibee, he went back to the building, to his office. Hindi na lang siya bumili ng pagkain dahil nawalan siya ng gana.

Habang nasa trabaho siya ay lumulutang ang isip niya sa sinabi ni Uzziah kanina na may manililgaw ito. Para siyang nawala sa sarili at animoy naging isang lantang gulay nang marinig iyon kay Uzziah kanina.

His mind was clouded by the thought of Uzziah having a suitor. It angers him as if fire burns inside him. Gusto niyang bugbugin ang manliligaw ni Uzziah kung sino man 'yon.

Uzziah is only mine!

Para mawala ang galit ay inabala niya ang sarili sa trabaho, kahit na nawawalan ng gana ay pinipilit niya pa rin kumilos at ginawa ang mga kailangan ayusin at trabahuin.

He keep busy himself 'til night, wala siyang kain-kain puro trabaho lang. Inalokan pa siya kanina ni Hawthorn ng pagkain subalit tinanggihan niya dahil wala pa rin siyang gana.

I need to work! Ganyan lang ang iinisip ni Strahmn para mapalis ang galit sa loob niya.

Kahit nakahiga na siya sa salapi ay kumakayod pa rin siya. Hindi siya katulad sa iba riyan na kapag may pera na ay inaasa na lang sa iba ang trabaho at magapapakasaya na lang na parang walang ginagampanan.

Isinandal ni Strahmn ang sarili sa swivel chair nang matapos na niyang pirmahan at aprobahan ang sangkatutak na mga papeles.

Alas syete na niya natapos ang lahat at hindi niya iyon namalayan dahil lunod niya talaga ang sarili para sa walang kwentang rason.

Ang gilid ng palad niya ay medyo may bahid na ng tinta na ng ballpen dahil sa rami ng mga pinirmahan at inaprobahan. The cuff of his suit has a tint too.

Hayst... Being a CEO is hard sometimes. Strahmn said on the back of his mind. He clicked his tongue as he stared at the ceiling, doon siya nagbilang ng mga poste.

Ah... I need a drink after this. He sighed deeply. Kasabay nang pagbungtong-hininga ay ang pagapasok ni Hawthorn sa opisina niya.

"Boss, uwi na ako," pagpapaalam nito. Nakasukbit na ang bag sa likod nito. "See you tomorrow."

Akmang tatalikod na si Hawthorn ng tawagin niya ito. Umayos sa pagkakaupo si Strahmn at itinukod ang mga braso sa mesa. "Wait."

"Yes, Boss? Is there anything you still need me to do?"

"Want to get wasted?" tanong niya.

Kahit naguguluhan sa kung anong okasyon ay napatango si Hawthorn. "Sure, boss... but why tho?"

Strahmn only shook his head, ayaw na niya isipin kung ano ang rason, naiinis lang siya lalo. "I've been working all day! I need something to wet my whistle."

Napanatag naman ang hitsura ni Hawthorn. "Oh, okay."

"Wait me outside. I'll call Woon for a moment," lintaya ni Strahmn at pinapauna si Hawthorn sa labas.

Itinango naman agad ni Hawthorn ang ulo niya sa sinabi ng boss. Wala na siyang sinabi pa at tumungo na sa labas para maghintay roon.

Strahmn laid back his back against the chair. Kinuha niya ang selpon sa bulsa at tinawagan ang isa sa kanyang mga kaibigan.

"Yeoboseyo?" (Hello?).

"Huwag mo akong pagsalitaan ng Korean bago kita ibagok." Strahmn's lips was in a thin line. Dumadagdag lang sa sakit ng ulo niya ang pagko-korean ni Woon.

"What do you want, Mr. Volkswagen? How may I help you?" Pag-iiba ni Chanwoon. Bagagya pa itong napangiwi sa hindi magandang pagbati sa kanya ni Strahmn.