Mafya'm

32.bölüm

"Deran!! Alii!!"

Salonda oturan kardeşlerine doğru koştu ve ortalarına oturdu.
Hemen konuşmaya başladı
"Şimdi Semih aradı dövüş varmış.. Gidiyoruz dimii? Lütfen lütfen! Babamda izin verdi?"

"Ben gelemem!"
dedi Deran
"Niye ki?"
"Işim var."
"Hı peki."
"Trip atma bana ikiz!"
"Tamam ya! Ali seninle gideriz dimi?"

Yapabildiği en masum baskışları yolladı Destan. Ali de başını olumlu anlamda salladığında sevinçle ellerini çırptı.
Cebinden telefonu çıkardı
"Ali! Hadi resim çekelim!"

Kızın isteğini kabul etti, nasıl geri çevirirdiki? Destan onun olmayan kız kardeşiydi. Deran da erkek kardeşi.

Zaman hızlıca geçip gittiğinden saat şimdi akşam on buçuğa geliyordu. Ali kendi evine gitti ve üstünü değiştirip geri döndü. Destanda üstünde silah baskılı taytını ve beyaz t-shirt ünü giydi. Saçlarını sıkı bir at kuyruğu yaptı ve eyeliner ile rimel sürdü. Göz rengi ortaya çıkmıştı.
Korna sesiyle aşağ indi ve askıdan siyah deri ceketini giydi, cebine telefonunu koydu. Parası telefon kabının içindeydi.

Destan dan

Arabaya bindim ve Aliye dönerek
"Hadi dövüşmeye!"
diye bağrdım, Ali ciddileşti.
"Sen dövüşmüyosun."
"Ama-"
"Kes."
Oflayarak koltuğa sindim. Ne eğlencesi kalırdı ki ozaman?
Depo gibi bir yere geldiğimizde hemen arabadan indim. Büyük demir sürgülü kapıya geldiğimizde Ali kolunu omzuma attı. Ona ters bir bakış attım.
"Birşey olur şimdi. Burda güvendesin.."
Gülümsedim ve sesimi çıkarmadım içeriye adım atmamızla bağrışlar kulağıma ulaştı. Dışarıdan bu kadar ses gelmiyordu?
Elinde mikrofonla ringe çıkan adama döndü gözlerim.
"Evet! Bugün yine dev gösteri var!"
Alkışlar ve bağrışlar fazlalaştı
"Bir köşede Kemik kıran!!"
Ah? Kemik kıran mı, gerçekten mi?
Sağ köşeye baktığımda baya iri bir adam geldiğini gördüm. Sözümü geri alıyorum!

"Diğer köşede kıymetlimiz Kuzey Fırtınası!!"
Lakabımı duymamla başımı hemen o tarafa çevirdim. Yok artık?
Kuzey?
Ali yi arkamda bırakarak adamların arasından en ön sıraya geçtim, bu sırada tabii birkaç laf da duymuştum.
Kuzey le o Kemik kıran yumruklarını tokuşturmasıyla zil çaldı ve Kuzey zaman kaybetmeden adamın burnuna yumruğunu geçirdi. Vaav! Iyi vuruştu!
Herkes Kuzeyin adını bağırırken, bende sessiz kalmadım ve bende bütün sesimi kullanarak Kuzeyin adını bağırmaya başladım. Sesim az da olsa duyuluyordu çünkü burda fazla kız yoktu, varsada seslerini çıkarmıyorlardı.
Ben Kuzeyi izlerken, daha çok süzerken. Koca beden yere serildi. Sunucu adamın başına geçip saymaya başladığında bakışlarımı geri Kuzeye çevirdim. Göğsü hızla inip kalkıyordu. Kulağım sunucudaydı ama.

"5...4...3...2...1... Nak Out!!"

Son cümleyle çığlık attım ve kollarımı yukarı kaldırdım. Işte şimdi herkes duyup görmüştü beni. Ilk önce etrafıma baktım, herkes bana bakıyordu, Ali bile! Başımı Kuzeye çevirdim. Bana şaşkınca bakıyordu, burda olduğumun farkında değildi herhalde.
Omuzlarımı 'Banane!' dermişcesine hareket ettirdim ve gülümsedim. Sunucu bir şeyler geveledikten sonra Kuzeyin kolunu havaya kaldırdı. Alkış tufanı koptu tekrardan.
Kuzey ringden atlayıp yanıma geldi.
"Ne işin var burda?"
Önceden fark etmemiştim ama boyu uzundu. Baya. Yaş tahminlerimde uçup gitmişti. Bu adam kesinlikle 20 yaşında olamazdı. Daha olgun duruyordu!
"Dövüş seyretmeye geldim."
Aklıma gelen hainlikle elimle ona 'Yaklaş' işareti verdim. Bana doğru eğildiğinde kulağına yaklaştım ve fısıldadım

"Fırtına benim adım. Ayıp oluyo Kuzey bey..."