I

520 8 0
                                    


Hey guys
Welkom terug of welkom als je nieuw bent!

Dit is het eerste hoofdstuk en er volgen er snel meer. Als je feedback of een opmerking hebt laat het weten en als je dit verhaal meer bekendheid wilt geven kun je ook altijd stemmen. Stemmen kun je ook natuurlijk doen als je het hoofstuk leuk vind. 

Have fun reading!!
xxx

Sophie

Ik ben 21 jaar oud. Mijn ouders zijn Mason en Julia Miller. Mijn vader heeft een eigen softwarebedrijf waarmee hij begonnen is toen hij even oud was als ik nu ben. Mijn moeder heeft een kledingwinkel samen met een vriendin.

Ik druk zuchtend op Bank Space. Dit wordt niks. Met mijn armen steun ik op een oude pizzadoos en ik staar naar het laptopscherm. Ik moet een opstel schrijven van mijn geschiedenisdocent, die trouwens enorm knap is. Het is de bedoeling dat ik door dit opstel naar het volgende schooljaar mag. Het moet over het on-interessantste ooit gaan, mezelf.

Ik hoor iemand op de deur kloppen. 'Ja? Wie is dat?' Schreeuw ik naar de deur toe. 'Ik ben het' ik hoor de stem van mijn vriendje, David. Hij komt met zijn trainingskleding nog aan en een zweetlucht om zich heen binnen stampen. 'Kus' zegt hij. Ik tuit mijn lippen en gebaar dat hij naar de douche moet gaan. 'Je stinkt, ga douchen'. Van zijn schoenen komt een modderspoor af en ik pak zuchtend de bezem. Dit zou me nou nooit overkomen bij mijn geschiedenisdocent. Ik kijk met een leeghoofd naar het witte A4'tje. Een verslag over mezelf. Ik heb precies niks nuttigs gedaan in mijn leven.

Mijn vader heeft me geprobeerd te leren hoe je een website moet programmeren. Gevolg was dat ik een virus op zijn computer heb gekregen, dus daar ben ik ook maar mee gestopt. Mijn moeder heeft een poging gedaan om me warm te maken voor de kleding business. Daarbij naaide ik in m'n vinger. Toen ben ik daar ook maar mee gestopt. Toen was ik 18 jaar en ben ik gaan studeren. Ik weet nog steeds niet wat ik wil. Wat ik wel weet is dat ik niet van school houd en nu wel voor m'n laptop zit op de een na laatste dag van de vakantie met een stinkend vriendje in mijn net schoongemaakte douche. Maandag moet ik én naar school én het verslag inleveren.

Ik maak de pizzadoos open, misschien zit er nog wat in. Glimlachend kijk ik naar het laatste stukje, mijn reddende engel. Ik neem een hapje van de welverdiende pizza Hawaii en spuug het sneller uit dan Usain Bolt kan rennen. 'Wat een gezeik weer' mompel ik in mezelf. Ik grijp naar mijn sleutelbos en trek de roze slippertjes aan die bij de voordeur staan. Het zijn de slippers die je altijd aandoet als je het vuilnis weg zet maar vandaag worden het de slippers die ik aandoe naar de bar. Ik trek een ruimvallende trui over mijn haren heen en trek de deur achter me dicht. Op naar drank.

Ik stap mijn stamcafé binnen en een geur van mensen, rook, drank en frituur komt me tegemoet. Ik snuif de geur op en loop tevreden richting de bar. Ik hoor iemand m'n naam schreeuwen en ik draai me om. Ik word omhelst en ik moet lachen. 'Jij ook hallo Joey' ik maak mezelf los uit de knuffel en ik kijk hem aan. Hij heeft rode ogen van het roken denk ik. Ik schud lachend m'n hoofd. 'Kom wil je wat drinken?' vraagt hij schreeuwend in m'n oor. Er staat dus totaal geen harde muziek en ik duik van z'n mond weg om niet volledig doof te worden. 'Ja graag, doe maar een biertje.'

We lopen naar de bar en Joey wenkt naar de ober. Hij prikt in m'n zij. 'Hij is zo'n lekker ding.' Ik schud lachend mijn hoofd en bestudeer de ober. Het is inderdaad een lekker ding. Snel corrigeer ik mezelf, ik heb tenslotte wel een vriendje. Hij zet het biertje voor me neer en geeft een knipoog aan Joey. Hij moet giechelen. Ik zie zijn wangen rood worden en ben benieuwd hoe de rest van zijn avond zal verlopen. Joey is dus de grootste liefste en meest geweldige homo. Zijn bijnaam is letterlijk Joey de homo. Iedereen van school kent hem en gebruikt de bijnaam. Wij tweeën zijn als twee handen op één buik. Vanaf het begin hadden we een klik en ik was dan ook de enige die op het begin wist dat hij homo was. 'Dus meid, wat heb je allemaal gedaan vandaag.' Joey draait zich naar me om en kijkt me vragend aan. Zuchtend leg ik hem uit over mijn verslag. 'Wat een eikel van een geschiedenis docent. Kon hij het niet opgeven tot volgend weekend?'

My problems and the teacherWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu