My problems and the teacher

XIII

Hey lieve lezers, 
aankomende drie dagen zal ik een hoofdstuk blijven posten maar daarna ga ik voor vier weken op vakantie, er zullen dan weinig/geen hoofdstukken verschijnen. Je kunt de hoofdstukken van aankomende tijd natuurlijk opsparen maar ik kan wel verklappen dat hoofdstuk 15 (XV) juicy gaat zijn, mocht je daar benieuwd naar zijn ;) 

Heel veel liefs, Famke. 

PS:  zou je willen stemmen of een reactie achterlaten wat je van het boek vindt en wat je hoopt voor de toekomt. Ben ik heel  benieuwd naar!!! 

XIII

Er zijn inmiddels twee van de zes weken voorbij dat mijn ouders in Japan zitten. Ze hebben het enorm naar hun zin in Japan en ik kan het gevoel niet onderdrukken dat ik liever met ze mee was gegaan. Het enige bonuspunt is dat ik Nathan wel twee keer heb gezien in de tussentijd. Vanavond zie ik hem weer, ik heb hem overtuigd om de legally blonde films te kijken. Vorige keer was hij na 30 minuten in slaap gevallen dus we zijn nog steeds bij deel 1.

Ik kijk voor de laatste keer in de spiegel, over enkele minuten komt hij en ik wil niet dat er nog net iets tussen mijn tanden zit. Ik heb hard nagedacht over wat ik aan moest doen maar heb uiteindelijk toch gewoon gekozen voor een simpele wijde joggingbroek en een wat strakker truitje. Ondanks dat ik een beetje onzeker ben over mijn buik realiseer ik me ook dat ik moet stoppen met mezelf zo vaak verhullen in wijde t-shirts. M'n haren hangen los over mijn schouders en ik bekijk de highlights die ik een paar dagen geleden heb laten zetten. Tevreden knik ik, ze staan me goed. Ik ben een beetje bruin geworden door de zon van afgelopen dagen en door de highlights zie ik er fris en meer zongebruind uit. Ik schrik op uit mijn gepeins van een klopje op de deur. Er gaat een kriebel door me heen, ik kan het gevoel niet van me afschudden dat ik Nathan het liefst elke dag, elk uur om me heen zou willen hebben.

Na het fiasco van mijn schoenenhal de laatste keer dat Nathan bij mij was, heb ik flink opgeruimd. Met een tevreden gevoel open ik de deur en ik zie dat Nathan zijn ogen wat groter worden. Een klein beetje ongemakkelijk sla ik mijn armen om mijn buik heen. Hij opent zijn mond om iets te zeggen maar er komt niet veel uit. 'Kom erin Nathan', ik loop voor hem door de hal. 'Zie je verschil?' Met mijn hand wijs ik naar de vloer op de hal, die deze keer helemaal leeg is. Hij moet grinniken, het warme geluid voel ik door heel mijn lichaam en meteen vloeit al mijn ongemakkelijkheid weg. Deze man doet iets met mij wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt. 'Ik zie je schoenen niet meer.' Zijn zware stem weergalmt in mijn oren en ik draai me om aan het einde van de hal. 'Wat wil je drinken?' Hij houdt de wijnfles omhoog die hij heeft meegebracht en ik knik tevreden. 'Ik pak de wijnglazen, ben je klaar voor de film?' Hij knikt terwijl hij de fles van de witte wijn openmaakt. 'Zo klaar als ik maar zijn kan.'

Inmiddels zijn we halverwege de film en heb ik nauwelijks wat meegekregen ervan, gelukkig ken ik de inhoud. Dit geeft me de mogelijkheid om Nathan uitgebreid te bestuderen, deze keer zit hij fanatiek te kijken naar de film. Continu heeft hij wat te zeggen over de scènes en in plaats van dat ik me eraan irriteer, zoals ik bij David wel had gedaan, moet ik er nu om lachen.
'Je kijkt naar me.' Ik schrik op uit mijn gedachten en ik voel dat mijn wangen blosjes beginnen te vertonen. Met een schuin oog kijkt hij me aan en ik zie langzaam zijn mondhoeken omhoog gaan. Hij steekt zijn arm uit en trekt zachtjes aan zijn been, dan legt hij zijn arm op de leuning. Ik begrijp de hint en ondanks de nerveuze tintelingen, die ik nog steeds rondom hem heb, verschuif ik naar hem toe op de bank. Ik leun zacht tegen zijn schouders en hij legt nu zijn hand op mijn arm. Inmiddels in volledige stilte zijn we de film aan het kijken maar beide hebben de spanning wel door. Ik voel dat hij over mijn arm met zijn vingers zachtjes glijdt. Ik krijg kippenvel over mijn gehele lichaam. 'Ik zou zo graag met je op date willen.' fluister ik zacht.

Hij stopt met bewegen.

Zijn hoofd draait mijn kant op en hij kijkt me intens aan. 'Je weet niet hoe graag ik je uit eten zou willen nemen.' Terwijl we elkaar aankijken verschuift hij zijn hand naar mijn gezicht, heel zachtjes streelt hij met een vinger langs de contouren van mijn gezicht. Ik heb nog nooit dit soort genegenheid gevoeld. 'Ik weet dat het verstandiger is als we nog even wachten tot ik klaar ben met mijn laatste jaar, maar ik ben nu al ongeduldig.' mompel ik terwijl ik naar de contouren van zijn gezicht staar. 'Ik weet het, ik weet het', hoor ik hem met gedempte stem zeggen. Teleurgesteld in de situatie maar met hoop voor de toekomst gaan we verder met de film kijken. Nog steeds zitten we dicht naast elkaar en inmiddels heb ik een nieuw level bereikt van hoe erg ik mezelf eigenlijk kan inhouden.

Als de film vordert gaan mijn gedachten naar mijn ouders, ik geloof dat ze vandaag weer gingen verplaatsen naar een andere stad. Lucky them.

'Nathan', ik pauzeer even en hij kijkt me aan met omhoog getrokken wenkbrauwen. 'Ik heb zo'n goed idee', ik verschuif van mijn plek en draai een kwartslag naar hem toe. 'Mijn ouders zijn nog een maand op vakantie, en wij hebben ook bijna vakantie. Wat als we naar het huis van mijn ouders gaan? We kunnen daar ons eigen ding doen, naar het dorpje om te eten', ik merk dat ik door blijf ratelen en dat Nathan nog niks heeft gezegd. 'Wat vind je van het idee?' Het blijft even stil en ik draai ongemakkelijk op de bank heen en weer. Waarom antwoordt hij nou niet. In één keer pakt hij met beide handen mijn gezicht en draait me naar zich toe, hij staart me intens aan. 'Ik vind het een geweldig plan.' Hij trekt me nog verder naar zich toe en drukt zijn lippen op die van mij en laat me dan weer los. Verdwaasd kijk ik hem aan en moet dan heel hard glimlachen. Ik lijk geloof ik nu op de Joker maar ik kan het niet onderdrukken. Eindelijk gaan we een normaal datend koppel zijn, al is het maar voor een weekje.