My problems and the teacher

III

Ik grijp naar mijn telefoon die ik gelukkig niet vergeten ben en scroll naar de naam van Joey. Hij neemt al na een paar keer overgaan op en ik leg uit wat er gebeurd is. Hij heeft vanaf het begin David niet echt een zuiver type voor me gevonden en hij is dan ook behoorlijk boos.
'Weet je wat we gaan doen vanavond?' het voelt als een slecht plan en om eerlijk te zijn wil ik gewoon in bed liggen en uithuilen. Ik voel me vies, aangerand en woedend. 'Nou?' zeg ik zuchtend. 'We gaan eens lekker dronken worden en misschien ook nog high, wat zeg je daarvan?' Ik wrijf over mijn voorhoofd en wil al bijna ja zeggen puur voor de afleiding, voordat ik bedenk dat ik morgen gewoon les heb. Niet dat dat me ooit heeft weerhouden om dronken en high te worden maar vanwege de omstandigheden plus het bijna niet overgaan en daarom een verslag over mezelf moeten maken lijkt het me toch niet zo'n goed idee.
'Joey, ik vind het heel lief maar deze keer sla ik toch echt af'. Hij maakt een afkeurend geluid maar uiteindelijk heeft hij er ook vrede mee dat het een rustige avond wordt met een aantal traantjes.

Een paar minuten later klop ik op de deur van het studentenhuis waar hij woont. 'Hoi lieverd, hoe gaat het?' hij trekt me in een knuffel en ik verberg mijn hoofd in zijn donzen badjas. Het is de badjas die hij een keer gestolen heeft van een van zijn vriendjes. Een rijk vriendje was het. Ik laat de tranen vloeien en zo staan we eventjes. 'Ik-ik snap gewoon echt niet wat hem bezielde. Ik moest gewoon weg. Sorry dat ik je zo laat nog uit je bed heb laten komen.' Met mijn hand wrijf ik de tranen weg. 'Lieverd, je mag me om drie uur 's nachts nog bellen en ik vlieg de wereld voor je over. Als je wilt kan ik die klootzak wel in elkaar slaan hoor. Ik ben dan wel homo maar dat wilt niet zeggen dat ik niemand in elkaar kan slaan.' Ik moet even glimlachen. 'Bedankt voor het aanbod.' We lopen verder naar zijn kamer en ik zie dat mijn bed al is opgemaakt. 'Ik dacht, aangezien je in je bed wilt liggen kan ik hem maar net zo goed meteen opmaken. Zullen we maar een filmpje kijken? Even je gedachten verzetten.' Ik knik en leg ondertussen de roze koffer op zijn bureau. Ik maak hem open en pak de pyjama die ik snel heb mee gegrist. Ik kleed me om en kruip naast hem in het tweepersoonsbed. De film gaat over een man die ziek is en de vrouw moet hem verzorgen en wordt vervolgens verliefd op hem. Al snel dwalen mijn gedachten af naar de relatie die ik heb, of had. Ik weet het eigenlijk niet meer. Ik heb al wel besloten, iets waar ik om eerlijk te zijn al langer over nadacht, om te verhuizen. Zo snel mogelijk. Ik kan ook niet meer verder in de relatie, het is gewoon voorbij. Het heeft een jaar geduurd en dat was een jaar te veel. Het is eigenlijk ook wel de slechtste jongen die ik ken. En nog zeker geen man. Ik krijg een brok in mijn keel als ik aan de relatie denk. Hoe heb ik zo stom kunnen zijn. Ik kon dit voorkomen. Maar zoals gewoonlijk kan ik geen nee zeggen. Behalve op de momenten dat het er echt om spant maar over het algemeen heb ik zero ruggengraat. Ik moet denken aan zijn handen over mijn lichaam en ik huiver. Ik heb me nog nooit zo gebruikt gevoeld.

Langzaam val ik in slaap met de film als achtergrondgeluid. Het is een onrustige slaap en ik word dan ook niet uitgerust wakker. Mijn eerste les is geschiedenis van DE docent. Met lood in mijn benen loop ik het lokaal binnen. Ik ga zitten op een hopelijk onopvallende plek en de rest van de leerlingen druppelen langzaamaan ook binnen. Hopelijk gaat er niemand naast me zitten. Ik kan het niet opbrengen om nu een gesprek over koetjes en kalfjes te beginnen. Ik pak mijn laptop uit mijn zwarte leren tas en start hem op. Gelukkig is die opgeladen. Er branden al tranen achter in mijn ogen en als er vandaag dingen fout gaan dan weet ik niet zeker of ik het droog ga houden. Ik kijk teleurgesteld voor me uit als ik zie dat Sarah naast me gaat zitten. Ze is super lief maar ze houdt ook van babbelen, jammer genoeg. 'Hey Sophie! Fijn weekend gehad?' Ik knik en doe alsof ik druk bezig ben met de laptop. Ik geloof dat ze de hint begrijpt en ze gaat net zoals ik klaar zitten voor de les.

'Goedemorgen iedereen. Pak jullie notities erbij want we gaan vandaag een heleboel opschrijven. Opletten dus.' Nathan kijkt iedereen streng aan en blijft even hangen bij mij als we oogcontact hebben. Zijn ogen kijken me indringend aan. Ik kijk omlaag en hij gaat ook verder met praten. Al snel gaan mijn gedachten van Vikingen naar mijn problemen. Ik bedenk dat vandaag ik mijn kamer maar moet uit ruimen zodat ik later makkelijk kan verhuizen. Stap één is om überhaupt een appartement te vinden. Ik open daarom de website van school, ze hebben vaak een aantal voordelige kamers. Opgelucht zucht ik, er zitten een paar prima keuzes tussen. Eén probleem tenminste opgelost. Ik app Joey om te vragen of hij me kan helpen met opruimen. Ook mail ik de persoon die over de appartementen beschikt of ik degene die ik wil hebben kan huren. Het is een appartementje in een flatgebouw een paar blokken verderop. Een woonkamertje met open keuken, 1 slaapkamer, een badkamer en een losse wc. Kan bijna niet beter. Ik heb nog nooit zo snel iets geregeld. 'Sophie, ik kan me niet voorstellen dat aantekeningen maken zo leuk is.' Nathan kijkt me streng aan en ik voel het bloed al naar mijn wangen stromen. 'Ik-ik, ja nou' hij trekt zijn wenkbrauwen op en wacht op een antwoord. 'Weet je eigenlijk wel waar we het over hebben?' Ik word nog roder dan een tomaat en kijk om me heen, iedereen staart me aan. 'Vikingen?' zeg ik met een trillerige stem. 'Dat was een half uur geleden ja.' Ik verontschuldig me en gelukkig gaan we weer verder met de les. Ik open snel maar mijn notities en begin mee te doen. Dit gaat me niet nog een keer overkomen. Ik kijk nogmaals om me heen en het valt me op dat David er eigenlijk helemaal niet is. Het verbaast me ook niet heel erg, hij staat er behoorlijk goed voor.
Na de les heb ik twee meldingen binnen. Ik glimlach en maak inwendig een vreugdedansje. Ik mag het appartement huren mits ik borg betaal, dat moet geen probleem zijn. Ik heb gelukkig geen echte geldproblemen. Én Joey wil helpen vanmiddag. Beter kan het momenteel niet worden.

Ik sta met de sleutel in mijn handen voor het appartement van David en kijk Joey aan. 'Ik heb zo geen zin hierin. Er gaat zekerste weten ruzie komen.' Ik zucht. 'Lieverd, we gaan snel de spullen inpakken en het hoognodige meenemen en dan is dat zo weer gepiept. Niet jezelf verstoppen. Hij zit hier fout.' Met die woorden in mijn achterhoofd maak ik de deur open. Ik hoor de televisie en ik sluip door het halletje. De deur staat op een kiertje en ik zie hem onderuitgezakt zitten. Joey duwt de deur verder open en loopt al naar binnen. Snel loop ik erachteraan en kijk David even schichtig aan. 'Oké, wat heb je nu nodig?' Ik kijk om me heen en besluit dat het een paar outfits zijn en mijn telefoonoplader, die was ik gisteravond vergeten. 'Ik pak wat outfits. Als jij andere dingen in de grote vliegkoffer wilt doen en wat in deze kratten zou dat geweldig zijn.'

We zijn nog maar twee minuten bezig als ik voetstappen hoor. Joey en ik kijken elkaar snel aan. Ik neem een diepe ademteug en bereid me mentaal alvast voor. 'Sophie.' Ik kijk op. Hij staat midden in de deuropening met zijn handen in zijn zakken. 'Wat is er?' Ik ga gewoon verder met inpakken. Hij is mijn aandacht eigenlijk niet waard.
'Ga je weg?'
'Daar lijkt het wel op ja.' Ik kijk hem aan. Hij kijkt alsof hij een getrapte hond is.
'Sophie?'
'Wat?'
'Het spijt me oké.'
Ik stop met waar ik mee bezig was en sta op.
'Nee. Niet oké. Je snapt niet hoe je me hebt laten voelen. Het is klaar David. Ik trek hier de grens.' Hij zucht en slaat zijn armen over elkaar.
'Waarom kun je nou geen sorry accepteren.'
Hij gooit zijn hoofd geïrriteerd achterover. Joey en ik hebben oogcontact en hij kijkt me met vuur in zijn ogen aan.
'David. Het is over, klaar, uit. Ik heb er geen zin meer in.' Ik onderdruk mijn woede en zeg het zo netjes mogelijk. Er komt vrij weinig binnen bij hem en als ik echt boos ga worden dan is het einde ook zoek.
'Jezus. Je doet zo moeilijk. Ik heb een foutje gemaakt, wat maakt dat nou uit.' Hij gebruikt nu zijn handen om extra kracht bij te zetten. Joey staat op en gaat naast me staan.
'Snap je dat nou echt niet. Je hebt haar aangerand. En dan verwacht je serieus dat ze nog een relatie met je wil.' Joey heeft inmiddels zijn stem wel verheft en ik zie dat de twee mannen elkaar boos aankijken. Ik moet een brok in mijn keel wegslikken.
'Jij moet nu even je bek houden.' Ik zie terwijl hij dat zegt een ader in zijn nek kloppen.
'Ik denk dat jíj even Sophie met rust moet laten. Het komt werkelijk waar niet je hersenen binnen hé?' Ik slik nogmaals. Ditmaal omdat ik een beetje zweet handjes begin te krijgen. Het idee dat ze gaan vechten is behoorlijk aanwezig.
'David.' Zeg ik met een zachte stem.
'Wat?' snauwt hij.
'Ik denk dat je ons maar even onze gang moet laten gaan. We praten later nog wel.' Hij zucht geïrriteerd en loopt stampend weg.
'Zo, dat is ook weer opgelost.' Hoor ik Joey zeggen. Ik negeer hem en draai me om. Er branden tranen in mijn ogen die snel wegveeg. Ik wist niet dat ondanks m'n woede ik nog steeds zoveel last zou hebben van deze hele situatie.
'Gaat het een beetje?' Joey legt zijn hand op mijn rug. Ik kijk op en knik 'Het is gewoon wat heftiger dan ik dacht dat het zou zijn.'
'Ik snap het.' In stilte gaan we verder met opruimen en binnen twintig minuutjes hebben we het meeste in kratten en tassen gedaan. Opgelucht dat het niet in een vechtpartij is uitgelopen loop ik met mijn handen vol, terug naar de voordeur.
'Fijne avond David.' Ik trek de deur dicht en glimlach opgelucht. Dit is ook weer achter de rug. 'Vanavond dan maar een drankje doen?' Ik knik enthousiast en we lopen naar Joey zijn studentenhuis. Vandaag heb ik het verdient. Dat verslag komt later wel.

Ik trek een glitter jurkje aan die vrij kort is samen met mijn glanzende zwarte hakken. Mijn benen komen er goed in uit dus zelfverzekerd ben ik in zo'n outfit gelukkig wel. Je hoeft niet altijd maatje small te hebben om er goed uit te zien. Ik maak een slag in mijn haar en doe een eyeliner op. Helemaal klaar voor vanavond. Morgen heb ik dan wel school maar dit avondje heb ik verdient na wat er allemaal gebeurd is. Ik trek een jas aan en Joey pakt de fiets. Ik ga bij hem achterop zitten zodat ik niet met hakken hoef te fietsen. Dat is al een paar keer slecht afgelopen zeker als ik dronken ben. We begroeten de bewaker die bij de opening staat en we gaan naar binnen. Felle lampen en een warme lucht komt ons tegemoet. Op naar een leuke avond.

Hoi lieve lezer, 
Vind je het verhaal tot nu toe leuk? Zo ja, wil je dan ook stemmen? 

Liefs