My problems and the teacher

IX

IX

In mijn onderbewustzijn merk ik dat ik wordt opgetild en dat ik op een zachte ondergrond beland, er wordt een deken over me getrokken maar wakker worden doe ik niet. Wakker worden doe ik pas wanneer ik lekker eten ruik, ik kijk op de wekker naast me en realiseer dat ik de omgeving helemaal niet ken. Bovendien is het al elf uur 's ochtends. Ik besef dat ik de hele nacht heb geslapen, bijna dertien uur aan één stuk door. Ik kijk nog steeds verward om me heen en herken nu de schilderij stijl van Nathan die hij ook in de woonkamer heeft hangen. Oh mijn god, ik heb toch niet? Nee, ik heb geen sex met hem gehad. Dat weet ik zeker. Ik bedenk me dat ik in zijn bed lig. Weer kijk ik geschrokken om me heen maar ik zie dat de andere kant van het bed onbeslapen is. Opgelucht plof ik weer op het kussen. Wacht, welke kleren heb ik aan? Ik kijk onder de dekens en wederom haal ik opgelucht adem, ik heb alleen mijn schoenen en vest niet meer aan maar ik lig nog wel aangekleed onder de dekens.

Ik hoor geluiden komen uit de keuken, nieuwsgierig sta ik op en spiek het hoekje om. Nathan staat met zijn rug naar me toe iets in een pan te doen. Ik zie hoe zijn schouderspieren onder zijn shirt aanspannen en verlekkerd kijk ik naar hoe zijn armen bewegen. De situatie waarin ik zit voelt vreemd, maar tegelijkertijd zou ik elke dag zo op willen staan met Nathan. Hij draagt een simpel wit-shirt en een blauwe spijkerbroek. Buiten de keer dat ik hem in zijn joggingbroek zag, is dit de meest nonchalante outfit waarin ik hem ooit heb gezien. En het staat hem geweldig.

'Goedemorgen' zeg ik wanneer ik bij het keukenblad sta. Hij draait zich om en glimlacht. 'Goedemorgen, heb je lekker geslapen?' Ik merk dat ik een beetje rood kleur en ik zie een sprankje humor in zijn ogen. 'Ja, ik heb lange tijd niet zo goed geslapen. Sorry dat ik je bed heb ingepikt.' Hij maakt een wegwuivend gebaar en pakt daarna een kopje uit de kast. 'Waar heb jij geslapen?' Ik kijk in het rond en concludeer dat hij op de bank heeft geslapen. 'Dat moet vast niet heel lekker hebben geslapen.' Hij grinnikt en ik moet glimlachen wetende dat het als muziek in mijn oren klinkt. 'Ik heb wel eens erger gehad. Koffie?' Hij steekt het kopje dat hij heeft gepakt omhoog. Ik knik gretig en bekijk hoe hij zijn handelingen uitvoert. Er hangt een spanning in de lucht, ondanks dat we elkaar niet heel goed kennen en ook de verhouding tussen ons niet heel normaal is voel ik dat we allebei meer willen. Het probleem is dat geen van beide weet hoe we het moeten doen, hoe we het gesprek verder willen laten lopen. Ik vraag me af of hij weet dat ik geïnteresseerd in hem ben, voor hetzelfde geldt is hij daar volledig blind voor.

'Wat is...'
'Wil je?' beide kijken we elkaar lachend aan en zeggen we tegelijkertijd 'jij eerst'. Ik kijk hem vragend aan 'Wil je melk in je koffie?' Ik knik bevestigend. 'Nu ben jij aan de beurt, wat wilde je vragen?'
Na zijn simpele vraag begin ik te twijfelen of ik het echt wel wil zeggen. Aan de andere kant, nooit geschoten, altijd mis. 'Wat is er tussen ons?' Ik praat snel om het moment zo kort mogelijk te laten duren. Het is even stil tussen ons en ik voel dat hij zijn ogen over mijn gezicht laat glijden, hopend op een antwoord dat hij van mijn gezicht kan lezen. 'Wat wil je dat er tussen ons is?' Ik kijk hem zuchtend aan, dit was niet het antwoord waar ik op zat te wachten. 'Niet de vraag met een wedervraag beantwoorden Nathan'. Hij lacht schuddend zijn hoofd. 'Je hebt gelijk. Om eerlijk te zijn Sophie,' hier gaat het komen, hij gaat me keihard afwijzen. 'onze verhouding,' hij wijst van zijn vinger naar mij en weer terug naar hem. 'Leraar, leerling, betekent dat we eigenlijk niet veel buiten vrienden kunnen zijn. Maar ik zou niets liever willen dan dat we op date zouden kunnen gaan.'

'Ik weet het, voor de duidelijkheid zou ik ook graag met jou op date willen.'

Hij lacht even en geeft m'n koffie aan, onze vingers raken elkaar aan en heel even blijft de tijd stilstaan. Ik voel de spanning door heel mijn lichaam heen sidderen. Dit heb ik eerlijk waar nog nooit ervaren. Hij leidt het kopje, dat eerst tussen ons in hing, samen met mijn hand naar het keukenblad waar zijn hand inmiddels boven op mijn hand ligt. Ik verschuifel van mijn ene voet op de andere en weet niet zo goed hoe ik me moet gedragen totdat ik ineens zijn hand mijn hand voel vastpakken en hij me naar zich toe trekt. We staan nu zo dicht bij elkaar dat ik het wasmiddel van zijn shirt kan ruiken. Hij kijkt op me neer met vertederde ogen. 'Dit gaat de verkeerde kant op.' mompelt hij. Daarna drukt hij zijn mond op die van mij en kussen we. Ik leg mijn ene hand in zijn nek en mijn andere hand gaat naar zijn rug, we trekken elkaar nog dichter tegen elkaar aan. Ik voel zijn tong naar binnen glijden en het moment is perfect. Hij proeft kruidig en fris. Het voelt als een soort drugs om hem te zoenen. Hij beweegt zijn tong langs die van mij en ik kan een zachte kreun niet onderdrukken. Zijn hand voel ik van mijn zij naar beneden gaan en lichtjes over mijn kont gaan, daar rust zijn hand en ik voel door heel mijn lichaam tintelingen, hij geeft een zacht kneepje in mijn kont en ik veer op. Oh my gosh, hoe kan ik mij in vredesnaam inhouden als zo'n lekkere man mij zoent. Na wat voelt als de heerlijkste 10 minuten, wat in feite veel korter was, laten we de zoen eindigen. Hij kijkt me aan en glimlacht, ik ga met mijn hand zacht over mijn lippen. Het voelt niet werkelijk. Er staat een glimlach op zijn gezicht en ik zie dat zijn wangen een beetje rood zijn. Nathan buigt zijn voorhoofd naar dat van mij en heel even voelt het alsof alles in de wereld goed en wel is. Dat mijn verleden niet meer van mij is en dat de toekomst me toelacht. Nathan en ik, samen één.