အချေတော်ကိုကို

အပိုင်း ၃၀

"အကိုက တကယ် ရေခဲတုံးကြီး..."
"အကိုက အချေသခင်ကြီး..."
"အကိုရေ ရန်ကုန်မြေ ရောက်ရင် ခွေးလေး မွေးမယ်နော် ကြောင်လေးတွေရော..."
သူမေးတဲ့ မေးခွန်းကို မျက်ခုံးတွန့်ပီး ကြည့်လိုက်တယ်
မျက်လုံး အဝိုင်းသားလေး ကြည့်နေတယ်...
"အင်း မွေးခိုင်းမယ် တစ်ခု တော့ ရှိတယ်.."
"ဟမ်...ဘာလဲ..."
"အင်းးး ရန်ကုန်ရောက်ရင် ဘာအလုပ်မှ မလုပ်နဲ့ အကိုပဲ အလုပ်လုပ်မယ်.."
"ဟမ်...ဒါပေမဲ့..."
"မမွေးချင်ဘူးနဲ့ တူပါတယ့...ဒါဆိုလဲ..."
"ဘယ်သူက မမွေးဘူးလို့ ပြောလဲ OK OK "
"ချစ်လိုက်တာ ဗျာ..."
"ဟွန်း...လူဆိုးကြီး..."
"ဆိုးချင်လဲ မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲ လူဆိုးလုပ်မှာ..."
"ဟွန်းး ဒါဆို သူများတွေကြ အကုန် လိုက်လျှောမှာပေါ့ ဟုတ်လား...ဟမ်..."
"ဟားးး"
"အကို...အကို...ရီနေတာလား...ဒါ..ဒါ...ရီစရာပါလား ဟမ်.."
"ဟားး."
"ရီပြန်ပီ...အကို..."
"မရီတော့ဘူး...."
"ဟင်းးး..."

ကွွန်တော် အခုမှ တွေးမိတယ်..
ကျွန်တော် ချစ်ရတဲ့ လီလီပန်း ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး က
ကောက်စိန်လေး စိတ်ဆိုးလွယ်တဲ့ ကောင်မလေး....

ဒီထက်ပို ပိုပြီး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေသွားကြရအောင် ကောင်မလေးရယ်...
ကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့ ကောက်စိန်လေး

At Yangon. ..

"ဝါးး အကို..ဒါ...အကို့ အိမ်လား..."
"အင်း....အရင်ကတော့ တစ်ယောက်ထဲ နေတာ...အခုတော့ လီလီပါ..ပါတယ်လေ....မဟုတ်လား..."
"အင်း..."
မျက်လုံးကို အကုန်မှိတ်ပီး ရီနေတဲ့ လီလီ
"Boss. .."
ဆိုတဲ့ အသံ ကြားတော့ ကြည့်လိုက်တော့....
"ဘာဖစ်လို့လဲ.... "
"Boss Boss အဖေက အိမ်ကို လာခဲ့ပါတဲ့ မမလေးကိုလဲ ခေါ်ခဲ့ပါတဲ့..."
"ဟမ်....ဟုတ်ပီ...လာ...လီလီ အဖေဆီ သွားရအောင်..."
"ဟမ်...ဘယ်...ဘယ်ကို..."
"အကို့ အဖေဆီလေ..."
"ဟမ်...."
"အကို့ အဖေဆီ...."

"အဖေ...."
"သား....လာ...လီလီလေးလဲ ထိုင်ပါဦး.... "
"ဟုတ်...."

"လီလီ ဒါက အကို့ အမေ သက် ဒါက အကို့ အဖေ မိုးသောက်ဦး.."
"ဟုတ်...တွေ့ရတာ ဝမ်းသားပါတယ်..."
"သား...လီလီလေးက ချစ်စရာလေး သားနဲ့တောင် မတန်ဘူး မွေးစားပစ်ချင်လိုက်တာ..."
"ဟာ...အမေ.."
"စတာကို..."
"လီလီက မေနဲ့ တစ်ပုံစံထဲပဲ..."
"ဟူတ်ပ အကိုရေ..."
"ဦးလေးက အကို့အဖေပေါ့...ဒါဆို လီလီ အကိုရဲ့ အဖေပေါ့....ဦးလေး ဘာလို့ အမေ ကို မသိချင်ယောင်ဆောင် ခဲ့တာလဲ.... လီလီ အကုန် သိတယ်..."
"လီလီ...."
"ဦးလေးတို့က လီလီနဲ့အကိုက မောင်နှမ တော်တယ်ဆိုပီး...မပေါင်းစပ်နိုင်ဘူးလို့ ထင်နေတယ် မလား... လီလီတို့ လက်ထပ်မှာ..."
"သား...လီလီလေး..."
"ဟုတ်တယ်...ကျွန်တော်တို့ လက်ထပ်မှာ....အဖေတို့က ခွင့်မပြုလဲ လက်ထပ်မှာ...ခွင့်ပြုလဲ လက်ထပ်မှာ...."