Geçen hafta okulda yaşanan olaydan sonra kimse yüzüme bakmıyordu. Ama şanslıydım, en yakın arkadaşımı ve abimi kaybetmemiştim. Zaten başka biri de yoktu kaybedeceğim.
Okulun bahçesinden abimin elini tutarak ilerledim. Çocuk gibiydim ve belki de bu abimi utandırıyordu ama elimi çekmeme de izin vermiyordu. Zaten benim de pek çekmek gibi bir niyetim yoktu.
Korkuyorum... İnsanlardan. Belki de asıl canavarlar olduklarını bildiğim için. Kendimden nefret etme sebebim de insan olmam. Zaten sevmem için bir sebep yok.
"Sunoo hyung!"
Abimin ve benim ortak arkadaşlarımdan olan Niki, canını dişine takmış bize doğru koşuyordu.
"Günaydın Cheonsa, günaydın hyung." ~Niki
"Günaydın Niki." ~Sunoo
"Hı hım..." diyebildim, bir şey demek sayılırsa. Sayılmaz bence ama... Her neyse, sessiz kalmaktan iyidir.
"Bugün öğle tenefüsünde konferans salonuna inecekmişiz. Az önce öğretmenler konuşurken duydum." ~Niki
"Ne için inecek mişiz?" ~Sunoo
"Onu söylemediler." ~Niki
"Bugün hyunglar gelmeyecek... Dördümüz oturalım. Olur mu Cheonsa?" ~Sunoo
Dördümüz kim?
"Dördümüz..?" ~Cheonsa
"Jungwon, ben, Niki ve sen." ~Sunoo
"Mina?" ~Cheonsa
"Tamam, beşimiz." ~Sunoo
Yine aynı şekilde abimin elini tutarak ilerlemeye devam ettim. Tek fark, yanımızda Niki de vardı.
"Sizi bekleyeyim derken çanta yüzünden sırtım ağrıdı." ~Niki
"Beklemeyebilirdin Niki. Geç geldiğimizi biliyorsun." ~Sunoo
"Bekledim işte. Sıra arkadaşım olmadan sıkıcı oluyor sınıfta olmak." ~Niki
"Sanki çok konuşuyor ya..." ~Sunoo
"Olsun. Cheonsa ile yine de daha iyi." ~Niki
Abim kendi sınıfına, bizde Niki ile kendi sınıfımıza gitmiştik. Abimle yolumun ayrıldığı cehenneme değer bir yerdi okul.
"Çantaları boşuna taşıyoruz. Dolapları neden hâlâ vermiyorlar?" ~Niki
"Sen sor diye..." ~Cheonsa
"Sordum. Artık versinler." ~Niki
"Günaydın gereksiz ve gereklim!" Mina sınıfa harika bir enerji ile girmişti. Ben bu kadar enerjik girsem kesin bir ay boyunca dillerinden düşmezdi bu.
"Günaydın." ~Cheonsa
"Günaydın ama ben gereksiz olan mıyım?" ~Niki
"Gerekli olacağını mı düşünüyorsun? İnat ettin ve kalkmadın oradan! Sana mı düşüyor benim kankimle oturmak?" ~Mina
"Şey... İlk ders neydi?" ~Cheonsa
"Felsefe." dedi sınıfta olanlardan biri. Sesimi duymuş olması olağanüstüydü.
"Teşekkürler... " ~Cheonsa
"Felsefe çok sıkıcı."~Mina
"Ben anlamıyorum." ~Niki
"Ben çok seviyorum..." ~Cheonsa
Ders zili çalmış ve herkes sınıfa doluşmaya başlamıştı. Fazla gürültüden, fazla insandan, tanımadığım insandan hiç hoşlanmam ve öyle ortamlarda duramam. Bu yüzden okul benim için cehennem gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUMB ⚜ ENHYPEN ✔
FanfictionSen salak Ben salak Gel sarılak Çok romantik... Değil mi? 15.10.21 14.08.22 Bu hikaye gerçek dünyayla ilgili değildir. İdollerin gerçek hayatlarıyla ilişkilendirilemez. Bu yüzden karakterlerden nefret etmeyin veya onları eleştirmeyin. Cheonsa kurgu...