-Chapter 09-

750 196 134
                                    

Bogum p.o.v.

"අපි ඒ වෙලාවෙ කැළෑව ඇතුළෙ ඇවිද ඇවිද හිටියෙ.ටිකක් වෙලා අපි මහන්සියට කියලා ගහක් මුල වාඩි වෙලා හිටියා..."

පැයකට පෙර...

මාත් එක්ක ඒ වෙලාවෙ ජොන්සුත් හිටියා.අපි දෙන්නා ඇවිදලා ඇවිදලා මහන්සියට වගේ ගහක් මුල වාඩි වෙලා හිටියා.අපි තුවක්කුත් පැත්තකින් හේත්තු කරළා වතුර බිබී හිටියෙ.ඒ වෙලාවෙම එක සැරේ කළබල වෙච්ච වදුරු රංචුවක් එතනින් යන්න ගත්තා,සමහර සත්තුන්ගෙ වුනත් අසාමාන්‍ය හැසිරීම් ගැන අවධානෙන් ඉන්න ඕන නිසා,එක සැරේම මොකක්ද වුනේ කියලා අපි හොදින් බලාගෙනයි හිටියෙ.සමහර උන් ගස් උඩින් ගියත් සමහරු පහලින් ගියේ...

"ඒ...ඒයී...ෂික්..."

"මුන්ට පහළින් යන්නැතුව වෙන තැන් තිබ්බෙම නැද්ද යන්න."

"මුන් නිකන් අපිට ගහන්න වගේනේ එන්නෙ."

"ඒ...ජොන්සු ඔය තුවක්කුව ගන්නවා උස්සන් යයි නැත්නම්."

"ෂික්...අයින්වෙනවා..."

ඊට පස්සෙ උන් රැල එතනින් යනවත් එක්කම අපි දෙන්නගෙ පිටිපස්සෙන් ගොරවන සද්දයක් ඇහුනා.හිමීට අපි පිටිපස්ස හැරෙද්දි දැක්කේ...

"වෘ...වෘ...වෘකයෙක්...?"

"කළබල වෙන්න එපා ජොන්සු මේකත් අපේ පුහුණුවෙ කොටසක් කියලා හිතාගන්න.අපි මුකුත් නොකර ඉන්නකන් මෙයාගෙන් කරදරයක් වෙන්නෑ අපිට."

ඌ අපි ගාවට එන්න එන්නම ලං වුනා අපිත් හිමීට හිමීට පස්සට ගියා හැබැයි එපා කියද්දිම ජොන්සු බයටම වගේ තුවක්කුව දික් කළා.ඒත් එක්කම ඌ අපේ ඉස්සරහට පනිනවත් එක්කම ඇහුනේ...

ඩුෂ්...(Gun Sound.)

ඇත්තටම ඒක අපි කරපු දෙයක් නෙමෙයි.ඒත් ඒ සතාට කවුරුම හරි වෙඩි තිබ්බා.කැළෑව ඇතුළෙන් වෙඩි තියන සද්දෙ ලොකුවට ඇහෙනවත් එක්කම ගමේ මිනිස්සුත් හුගක් කළබල වෙලා හැබැයි ගොඩක් අය හිතන්නෙ ඒ දඩයක්කාරයො කියලා.ඇත්තටම වෙන්නෙ මොකද්ද කියලා කාටවත් හිතාගන්න බෑ...

පැයකට පසු.(වර්තමාන මොහොත)...

"දැන් එතකොට තමුසෙලා දෙන්නගෙන් කවුරුත් නෙමේ මේක කළේ එහෙමද කියන්නෙ?"

A Story Of Tears |TK Ver🍂 ✔Where stories live. Discover now