-Chapter 20-

874 216 376
                                    

ජන්කුක් පුලුවන් තරම් වාහනේ පාලනේ කරගන්න උත්සාහ කළා.ඒත් එයාට ඒක නවත්ත ගන්න විදිහක් නෑ.මහ පාරේ හැමතැනම වාහන ඒ මදිවට ඉස්සරහින් ට්‍රැෆික් එක...

"අනේ...මොකක් හරි කරන්නකෝ..."

"කෑ...නොගහා ඉන්නවකෝ...මං මේ පුලුවන් උපරිම ඒක තමා කරන්නෙ.ආයිෂ්...මේ මගුලට කවුද මෙහෙම කරේ?"

"මෙහෙම ගියොත් මොහොක හරි හැප්පිලා මැරෙන්න තමා වෙන්නෙ."

"ගොන් කතා කියන්න එපා.කට වහගෙන දැන් හයියෙන් අල්ල ගන්නවා."

"ආ...?"

"හයියෙන් අල්ල ගන්නවා..."

එහෙම කියලා එයා තවත් ඉස්සරහට නොගිහින් හම්බවෙච්ච අතුරු පාරකට වාහනේ හැරෙව්වා...

"මේ...කොහෙද යන්නෙ?"

"මං දන්නෑ වාහන අස්සෙ යන්නැතුව මේ පාරේ ගිහින් වත් බලමු නවත්තගන්න විදිහක්."

"අයියෝ...කවුද දෙයියනෙ හිතුවෙ මෙච්චර අඩු වයසින් මැරෙන්න වෙයි කියලා."

"මොකද්ද අප්පා ඕක කටක්ද ආ?කට ඇරියොත් ගොන්කම විතරයි."

"එහෙනම් මොකද්ද?දිගටම මෙහෙම ගිහින් කොහේ යන්න වෙයිද කවුද දන්නෙ?"

ඒ පාරේ වාහන වැඩිය නෑ එකක් දෙකක් වගේ පේන්න යන්නෙ.ඒක පොඩි අතුරු පාරක් ඒ පාරේ පැත්තකින් පොඩි පල්ලමක් එක්ක කැළෑවක් වගේ තිබ්බෙ.දැන් ටිකක් කරුවලත් වැටිලා.ටේ නම් හුගක් බය වෙලා කෑගහනවා.ජන්කුක්ටත් කරගන්න දෙයක් නෑ...

"කරුවලත් වෙනවා දැන් මොකද කරන්නෙ.කොහෙද මේ යන්නෙ?"

"දිගටම මෙහෙම යන්න බෑ.මොකක් හරි වෙන්න කලින් මේකෙන් බහින්න වෙනවා."

"ඒ...ඒත් කොහොමද බහින්නෙ?"

"ඉක්මනට එනවා මගේ උකුලට."

"මොකක්?"

"මැරෙන්න ආස නැත්නම් දැන්ම එනවා."

"ඒ...ඒත්..."

"එහෙනම් ඕන එකක් කරගන්නවා මං විතරක් බේරෙන්නම්."

"අනේ...වෙන මොකද්ද කරන්න තියෙන්නෙ?"

"වෙන මුකුත් නෑ කියවන්නැතුව එනවද?නැද්ද?"

A Story Of Tears |TK Ver🍂 ✔Where stories live. Discover now