-Chapter 10-

747 193 113
                                    

හමුදාපති තුමාට ඒ වෙලාවෙ එතනින් යන්න ඕන වුනත් මීඩියා වලින් මූලස්ථානේ ඉස්සරහා හිටපු නිසා එයාට ඒ වෙලාවෙ යන්න අමාරු වුනා.හැමෝම වගේ හමුදාපතිගෙන් ඇහුවෙ මේකට වග කියන්න ඕන කවුද කියලා විතරයි.ඒත් හමුදාපතිතුමා හරි උත්තරයක් නොදී පුලුවන් විදිහට එයාලව මගෑරලා එතනින් ගියා...

ඒ අතරෙ ජන්කුක් එන්න කියපු එයාගෙ ටීම් එකත් ආවා.හැමදේම විනාස වෙලා.මිනිස්සු ඔහේ තැන තැන වැටිලා ඒ ඒ තැන් වලම සමහරු මැරිලා.මීට කලිනුත් මේ වගේ ලොකු සමූලඝාතනයක් සිද්ද වුනේ අවුරුදු 4ට කලින් අර හෝටලේ සිද්ධ වෙච්ච බෝම්බ පිපිරීමෙනුයි.ජන්කුක්,යුන්ගි දෙන්නා එයාලගෙ කණ්ඩායමේ අය එක්ක එතන මිනිස්සුන්ව බේර ගන්න හුගාක් මහන්සි වෙනවා.ඒත් ජන්කුක් හිටියෙ ලොකු කේන්තියකින් එයා හිතන්නෙ මේ දේ එයාගෙ නොසැලකිල්ල නිසා වුනා කියලා ඒත් යුන්ගි කියන්නෙ ඒක හුගාක් දක්ෂ කෙනෙක් කලින් තියාම සැලසුම් කරලා තිබ්බ දෙයක් වෙන්න පුලුවන් කියලා...

ඒ අතර ටේහ්‍යුන් අර මඩුව ඇතුළෙ තාම.ඒත් එයාට තේරුනා එළියෙ මොකක් හරි ලොකු දෙයක් වෙලා කියලා එයා හුගක් බය වෙලා කෑගැහුවා එයාව එළියට ගන්න කියලා.ටේහ්‍යුන්ගෙ මොකක් හරි වාසනාවකටයි එදා දවසම එයා ඒක ඇතුළෙ හිර වෙලා හිටියෙ.නැත්නම් එයා එදා ජිමින් එක්ක ගියා නම් එයාටත් මේ දරුණු සිද්ධියට මූණ දෙන්න වෙනවා.කොහොම හරි ටිකකින් බෝගම් ඇවිත් මඩුවෙ දොර අරිනවත් එක්කම...

"අනේ...බෝගම්...මොකද්ද වුනේ?මොකක් හරි ලොකු දෙයක් වුනාද?අනේ මට බය හිතෙනවා කියන්නකො..."

"ටේ..."

එයා එහෙම කියලා ටේහ්‍යුන්ව එක සැරේම බදාගත්තා...

"බෝගම්...මොකද වුනේ කියන්නකො මට?"

"ටේ...අද හංදියෙදි ලොකු බෝම්බ පිපිරීමක් වුනා.අපේ හුගක් අය අපි අදුනන හුගක් අය මේ වෙද්දිත් නැති වෙලා.මුලු නගරෙම විනාශයි."

"මොකද්ද ඔයා මේ කියන්නෙ?කවුද එහෙම කළේ?එතකොට මගෙ ඔම්මයි,අප්පයි...?"

ටේහ්‍යුන් හුගක් බය වෙලා එතනින් දුවලා ආවා.එයා එද්දි camp එක පුරාම තැන් තැන් වල බෝම්බ පිපිරීම නිසා තුවාල වුන අයට බෙහෙත් කරනවා.සමහරු එතනම මැරිලා.එයාගෙ බය තවත් වැඩි වුනා.එයා බෝගම් ගෙන් දිගටම ප්‍රශ්න කරන්න ගත්තා...

A Story Of Tears |TK Ver🍂 ✔Où les histoires vivent. Découvrez maintenant