Koma | Fatih Sultan Mehmet

2

"Miray! De hayde kızım.."

Topladığım beş altı elmayı da torbanın içine attıktan sonra geri bağırma gereksimi duymadan soluklandım.

Çünkü ne lüzmu var?

Sabahtan beri yapmadığım iş kalmamıştı.

Hepsi tımar sistemi yüzünden.

Ülkeyi yönetiyorlar dinimizden olmayan ailelerin erkek çocuklarını alıp ya asker yada devlet adamı yapıp gönüllerince kullanıyordu.

Ama olanda bize oluyordu. Sabahtan akşama kadar tarlalarda kendimizi harap ediyorduk. Bir sürü altınları var fakat askerlere biz bakıyoruz.

Askerler olmasa da vergi alıyorlar zaten..

Bu düşüncelerimi kimse ile paylaşmadım. Çünkü ben kellesini seven bir kulum. 

Derince iç çektikten sonra çuvalları sırtlanıp meydana çıktım. Beyaz elbisem kirlenmişti ama bunu dert edemeyecek kadar yorulmuştum.

Ağır ve aksak adımlar ile ilerlerken bir anda önüme çıkan at arabası ile gözlerimi kocaman açtım.

Dediğim gibi kaçamayacak kadar yorgundum..