ACİL AŞK ARANIYOR

#1. Bölüm 1. kısım #

İşte sonunda yeni evime taşındım. Ben yukarıda eşyalarımı bırakırken dışarıdan araba düdükleri çalıyordu. Sanırım arabamı yolun ortasına bırktım. Hemen aşağıya indim.

" Beyfendi çok özür dilerim ben gerçekten hemen çekiyorum" derken arabama ilerliyordum ki o lafından sonra durdum.

" Aslında bu kadınlara araba kullandırmayı yasaklamalılar. Bu ne ya böyle"

" Beyfendi insan gibi özür diledim lütfen insan gibi cevap verin."

" işe geç kalıyorum çek şu arabanı."

" çekmiyorum ulan arabamı çekmiyorum var mı?"

" Ya çek şu arabanı uğraştırma beni"

" benim sabh sabah asalyalarımı attırma." dedigimde adam arabadan çıktı.

" asalyanı attırırsam ne olucak dövecek misin?" dedikten sonra taşındığım apartmandan birisi:

" Bu ne gürültü ya uyuyoruz burda"dedi bende:

" Çok özür dilerim. Burada bir sorunumuz varda ben şimdi hallediyorum. Siz yatağınızı soğutmadan geri dönebilirsiniz"

SİNAN'IN GÖZÜNDEN

Bir gürültüyle uyandım. Ben ses olursa uyuyamam asla. Çok uykusuzum çünkü acil serviste çalışan bir doktorum normal olarak geç saatlerde geliyorum. Bu gürültünün kaynağını öğrenmek için balkona çıktım. Bir kız ' çekmiyorum ulan arabamı çekmiyorum ' diye söyleniyordu karşısındaki adama. Bende araya girdim

"Bu ne gürültü ya uyuyoruz burda"

"Çok özür dilerim. Burada bir sorunumuz varda ben şimdi hallediyorum. Siz yatağınızı soğutmadan geri dönebilirsiniz"

Yatağımı soğutmadan geri dönmekmi uykum kaçtı zaten. Fazla uzatmadan içeriye geçip uykuma devam etmeye çalıştım.

NİSAN'IN GÖZÜNDEN

Allahım ya tüm delilerde benimi bulur. Adama söylene söylene arabama ilerledim.

" Neymiş efendim işe geç kalıyomuş. Sanki dünyayı kurtarıyo." Derken arabamla arkaya doğru gidiyodum ki başka bir arabaya çarptım. Tekrar sinirlenerek adama saydırmaya başladım.

" Geçsene hadi. Tır geçer ordan be."

"Kes sesini"

Arabadan inip çarptıgım arabaya baktım. Allahtan ki çok fazla çarpmamışım.

*****

Eşyaları taşıyan adamlar taşırken ses ediyorlardı. Bende susmalarını söylerken hop elimdeki bir dolu koli sen git taşındığım apartmandaki bir kapının önüne düş. İçindede bir sürü metal eşya olduğundan çok ses çıktı. Düşürdüğüm koliyi toplamak için eğildim tam o sırada 'bu ne gürültü uyuyoruz burda' diyen adam açtı kapıyı. Açarkende şöyle dedi:

" Bir uyutmadınız" dedi. Ve beni gördükten sonra devam etti:

" Taşınacak bu saati mi buldun?"dedi. Bende:

" Şey beyfendi ben gerçekten özür dilerim yani ben daha bu sabah izmirden geldim ve sizde gördünüz aşağıda bir magandayla dögüştüm. Aslında ben sakar birisi degilimdir ama sinirden adama sinirlendim geri geri gelirken bir arabaya çarptım yani anlayacağın kötü bir güne başladım komşum." farkındayım aralıksız durmadan konuşup iza ettim herşeyi.

"Komşum mu?" evet dercesine başımı salladım. Huysuz adam sakin bir şekilde konuşmaya başladı:

"Bak geç saatlerde işten eve geliyorum. Toplasan 4 saat anca uyuyorum ve ben bu gün nedense uyuyamadım neden?"

" Neden?" birden bağırmaya başladı:

" Neden diye soruyomusun bide ya?"

" Beyfendi ben sizin neden uyuyamadığınızı nerden biliyim daha yeni tanıştık. Hatta tanışmadık" elimdeki eşyaları bir elime alarak diger elimi huysuz adama uzattım:

" Ben nisan" dedikten sonra huysuz adam bana ters ters bakı ve yavaşça kapıyı yüzüme kapattı. Elim öylece havada kalmıştı. Kendi kendime konuşmaya başladım:

" aaaa vallahi insanlık kalmamış" derken yukarıdan eşyalarımı taşıyan abilerden bir tanesi bana sesleniyordu:

"Ne dedin abi" diye bağırdım. Ses kısık çıkıyordu." ay nediyo bu adam" diye kendi kendime söylendim. Eşyaları topladım ve yukarıya çıktım.

*****

Üzerimi giyinip yeni işime gitmek üzere aşağıya indim. Birinci ve ikinci merdiveni atlattım. Üçüncü merdivene geldigimde sabah kapısının önüne eşya düşürüp uyandırdığım o huysuz adama çarptım. Bir birimize bir iki saniye ters ters baktıktan sonra ikimizde bir iç çekip birbirimizi ite ite dışarıya çıktık. Adam benim çarptığım arabayı görünce:

" gel buraya gel gel" hiç birşeyden haberim yokmuş gibi davranmaya çalıştım. Adam konuşmaya devam etti:

" yukarıda bana ' çarptım ' dediğin araba benim arabam mıydı?"

" o senin araban mı?"

" benim arabam"

" ben yapmadım" tekrar bağarmaya başladı:

" ya nasıl sen yapmadın? Yukarıda bana bi arabaya çarptım demedin mi." başımı evet dercesine salldım.

"Fazla birşey olmamış. Azıcık farına şey şeysi olmuş azıcıkta... Ben veririm parasını.

" peki ver o zaman"

" şimdi mi?"

" şimdi"

" Ama ben daha bugün taşındım. Yani bana biraz zaman verirsen iyi olur."

Zeytin yağ gibi üste çıkmaya çalıştım.

" yani beyfendi sizde çok huysuzsunuz."

"Ben mi huysuzum?"

" evet"

" sabahın köründe bağırıp çağırıp uyandır sonra kapımın önüne bir koli dolusu mutfak eşyasını düşürerek ses yap sonrada arabama çarp huysuz olan ben mi oluyum."

Evet dercesine başımı salladım. Bu sefer tekrar bağırmaya başladı:

" ya sen benim başıma belamısın?" tekrar sakinleşti ve:

" Ya bin git arabana bin git"

Arabama ilerlerken üste çıkmaya devam ediyordum:

" sanki sen demesen hiç binip gitmiyeceğim. Al bak biniyorum işte." arabama bindim. Çalıştırdım. Sürmeye başladım derken araba kendiliginden geri geri gitmeye başladı ve huysuz adamın arabasına tekrar çarptı.

SİNAN'IN GÖZÜNDEN

Tam arabama bindim tak tekrar arabama çarptı. Bu bir kabus olsun allahım lütfen bir an öncede uyanıyım. Arabanın kapısını açarak o nisan denen kıza sinirle baktım.

NİSAN'IN GÖZÜNDEN

Bana sinirle baktı. Bende masummuşum gibi elimi ağızıma getirerek tatlılık yapmaya çalıştım.

Artık olan olmuştu.

*******

SİNAN'IN GÖZÜNDEN

Hastaneye sonunda gelmiştim. O kızdan kurtulmak büyük bir mutluluk vermişti bana. Soyunma odasındayken doktor arkadaşım olan murata olan biten herşeyi anlattım.

" bir kız geldi ve senin apartmana taşındı ardından seni uykundan uyandırdı. Tüm sorunun bu mu?"

"Daha ne olsun"

"Kız güzelmiydi bari "

" Ne biliyim kızgınlıgımdan hiç bakmadım. Zaten güzel olsa ilgimi çekerdi."