Bir Navy'nin Hikayesi

Değişik Taktikler 2

O günün akşamı, iyi uyumam gerektiğini düşünüp erken yatmıştım. Ama sanırım yeterli olmamış; saat 8.57'de kalktım!

Hemen hazırlandıktan sonra kahvaltı bile etmeden okula yürüdüm. Neyse ki fazla bir şey kaçırmamışım, zaten ders de Tarih'ti. En sevdiğim ders! Öğretmen de beni sevdiği için kızmadı sadece bir daha olmasın, dedi. İşim için çok heyecanlıydım. Sanki teneffüsler, dersler bitmek bilmiyordu, çok heyecanlıydım. Üstelik Rihanna'nın gelmesine yaklaşık 36 gün vardı. Son dersin öğretmeni yoktu, ders boyunca hiçbir şey yapmadan öylece oturmak zorunda kaldık. Neyse ki son ders de bitti, artık ilkokula doğru neredeyse koşarak gittim. Vardığımda daha birkaç öğrenci vardı. Biraz oturup dinlenme fırsatı buldum, bu arada da anneme bir işe girdiğimi söylemeliydim. Sonuçta kavgalı olsak bile o benim annemdi.

2 dakika içinde bütün öğrenciler sınıftaydı. Onlar da benim kim olduğumu merak ettiler haliyle. Onlara olayı anlattım, sonra ilk dersimiz olan matematiğe başladık. İlk ders çok güzel geçti, ama sonraki derste Müdür Bey beni odasına çağırdı. Öğrencilere uslu durmalarını söyleyip birisini görevlendirdim. Müdürün odasına giderken "Umarım ilk günden bir aksilik çıkmaz." diye mırıldanıyordum. Müdürün kapısını açıp içeri girdim. Benimle konuştu, okulun şuanda borçlar içinde olduğunu ve maaşımı tam olarak veremeyeceklerini söyledi.Müdüre öylece bakıyordum, sanki hayal görüyordum! Birkaç dakika sonra ancak kendime gelebildim ve tam Rihanna konserini anlatacaktım ama ona bu sebeple işe geldiğimi yani; sadece bir şarkıcı için bu kadar şeye katlandığımı öğrenirse beni garipser ve hala çocukluğumdaymışım sanardı beni kovardı, olgun olmalıydım!

Müdür, çalışma sebebimi söyleyecekken susmamın ardından "Bir şey mi diyecektin?" dedi. Bense "Hayır" demekle yetindim.

Kapıdan çıktım ve sınıfıma doğru yürüdüm, çözüm yolları bulmaya çalışıyordum, sınıfa geldim.

Kapıyı açtım, gariplik yoktu fakat benim üzgün olmamı onlara hissettirmemeliydim, onları da etkilerdim... Ders çok güzel geçti, kimse anlamadı tabii üzgün olduğumu; ardından bir öğrencimin velisi, kardeşinin hasta olduğunu ve çocuğuna benim bakmamı istedi. Bana, 1 ay içinde "500TL" vereceğini söyledi, tabii umrumda değilmiş gibi davrandım ve "Hayır, önemli değil; önemli olan çocuğunuz" dedim, iyi bir etki bırakmalıydım... Teklifini zar zor kabul ettim, artık gidebileceğim! Fakat bir sorun daha vardı. O işi de kabul edersem bana çok az zaman kalıyordu ve dinlenmem gerekiyordu! Umarım küçük çocuk beni yormazdı... Ertesi gün küçük, mavi gözlü çocuk Poyraz'a bakmak için ilk günümdü!