Pagkarating ni Gab ng school.magang maga ang mga mata neto. Napansin iyon ni Zephie kaya di na nya natiis pa.
Zephie: are you ok?
Hindi tumingin si Gab pero tumango ito
Hindi na ulit pang nagtanong si Zephie.
Lunch break nun, usually lumalabas si Gab pero nag paiwan ito sa room nila at kakausapin daw ng adviser nila.
Pagkabalik nila sa room, usap usapan na agad si Gabbi.
" Uy lilipat daw si Gabbi ng School next year"
Rinig ni Zephie mula sa kinauupuan nya.
Lumakas ang kabog ng dibdib ni Zephie.
Hirap na nga sya na di sila nag uusap kahit nagkikita sila. Paano pa kapag di na talaga sila magkasama.
Gulong gulo sya ng mga oras na yun.. di nya alam paano kakausapin si Gabbi. matapos nya pakitaan ng masamang ugali yung tao.Pagkatapos ng klase. Nagsilabasan na ang iba nilang kaklase,. Binagalan ni Zephie ang kilos para sila ni gabbi ang maiwan sa room. Gustong gusto nya na magsalita pero parang may pumipigil sa kanya.
Gabbi: zephie
Nagulat sya ng tinawag sya ni Gabbi
Zephie: huh?
Gabbi: paano ba yan? Di mo na ko makikita next year. Hehe mukhang kampi sayo ang tadhana
Zephie: bakit ka lilipat ng school? Last year na natin yan dito.
Gabbi; lilipat kasi ng work si Daddy. Medyo mahirap kung malayo ang school ko .
Zephie: ah
Gabbi: i just want to say thanks, for everything 🙂
Pigil ang pangingilid ng luha ni Zephie, magsasalita na sana sya ng biglang
tommy: kanina pa kita inaantay sa labas , tara na?
Sinuot na ni Gabbi ang bag nya at sinulyapan sya neto bago pa lumabas ng room.
Habang naglalakad pauwi
Tommy; meryenda muna tayo?
Zephie; gusto ko na umuwi
Tommy: maaga pa
Zephie: please gusto ko na umuwi
Tommy: ok sige. Pero ok kalang ba?
Umiling si zephie bago paman tinakpan ang mukha at umiyak
Tommy; hala, bakit ka umiiyak? Zephie, may nagawa ba ko? May nasabi?
Pero lalong humagulhol si zephie .. napaupo ito sa gutter sa gilid ng kalsada. Kahit di alam ni Tommy ang dahilan.. dinamayan nya si Zephie
Nang kumalma na sya , tsaka lang nagtanong si Tommy.
Tommy: pwede ko ba malaman ang dahilan? Bakit ka umiyak?
Zephie: sorry tommy
Tommy: ahm, di ko na tatanungin kung para saan yan. Ok lang. For now, gusto ko maging kaibigan mo. Sabihin mo sakin bat ka umiiyak?
Zephie: si Gabbi
Tommy; anong meron?
Zephie: i think im...
Tommy: naku po, kaya pala, iba ang pakiramdam ko twing nakikita mo sya. Iba yung kislap sa mga mata mo
Zephie: pero alam kong mali, alam ko mali to, hindi pwede kaya pinipigilan ko. Pero after ko malaman na lilipat na sya ng school. Di ko na kaya itago. Ang sakit sa dibdib
Tommy: walang mali sa pagmamahal. Kung ano man mangyari, atleast nasabi mo. At alam nya. Sabihin mo na habang may panahon kapa.
Zephie: takot ako sa sasabihin ng mga tao. Takot din ako na kapag sinabi ko sa kanya. Lalayuan nya ko.
Tommy: paano kung hindi ka nya layuan? Pano kung mali ang iniisip mo? Subukan mo muna. Gusto mo ba puntahan na natin sya ngayon?
Zephie: tatawagan ko sya
Nakailang dial si Zephie , bago pa sumagot si Gabbi
Gabbi; hello?
Napabuntong hininga si zephie ng marinig ang boses nya.
BINABASA MO ANG
Not a Typical Lovestory
Teen FictionA highschool love story💚 Ang kwentong ito ay base lamang sa aking imahinasyon at walang kinalaman sa tunay na buhay ng mga characters sa kwento.