Halatang galit na si Zephie, kaya si Gab nag isip ng paraan para di tuluyang magtampo ang kaibigan.
Zephie: alam mo naman na
Gabbi: yes Zephie, alam ko, and di ko naman sya pinansin kasi wala lang yun sakin.
Zephie: pero tinago mo padin
Gabbi: zephie
Zephie: hayaan mo muna ako
Gabbi: Zephie im sorry
naglakad na palayo si Zephie at di na pinansin ang pagtawag ni Gabbi. Hindi to ang unang beses na nagkatampuhan sila pero ang unang beses ay tumagal ng ilang buwan. Kaya iniiwasan ni Gab na magkaalitan sila. Pero dahil kay Zac, nagalit si Zephie
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Napili ni Zephie na mapag isa sa student's quarter.
Tommy: mag isa ka ata?
Zephie: pwede ba? wala ako sa mood ha
Tommy: wag ka mag alala, parehas tayo
umupo si Tommy sa harap ni Zephie . Pinakiramdaman nya muna bago sya umimik ulit,
Tommy: pwede ka mag rants sakin. No judgment.
Zephie: ok lang ako, mas gusto ko ng katahimikan.
sagot nya na di nakatingin kay Tommy. Nakafocus sya sa sinusulat nya.
Tommy: ok, pero kung
tiningnan sya ni Zephie kaya di na nya binuka pa ulit ang bibig nya.
after how many minutes, diyan padin si Tommy. Tahimik lang habang nakatingin sa kanya
Zephie: wala kabang klase?
di sumagot si Tommy.
Zephie: ano?
nakatingin padin si Tommy sa kanya.
Zephie: ngayon tinatanong kita, di ka naman nagsasalita.
Tommy: sabi mo kasi gusto mo ng katahimikan
Zephie: alam mo, ewan ko sayo
Tommy: sungit mo talaga noh?
Zephie: depende sa kausap
Tommy: so ayaw mo ko kausap?
Zephie: hindi ba obvious?
Tommy: bakit mo ko kinakausap ngayon?
Zephie: wala lang akong choice, nakaupo ka diyan sa harap ko na parang statwa at di nagsasalita, nakatingin sakin na parang creep. So ano gagawin ko?
Tommy: pwede ka umalis
Zephie: fine!
Tommy: sandali! (sabay hawak sa braso ni Zephie)
winakli naman agad ni Zephie ang pagkakahawak.
Zephie: bat ka nanghahawak?
Tommy: so.. sorry.. sorry
Zephie: haist! ewan! diyan ka na nga
lumabas si Zephie ng SQ at sinundan padin sya ni Tommy
Zephie: ano ba?
Thomas: sorry kung hinawakan kita, di ko sinasadya Zee, baka isipin mo na Pervert ako, o kaya naman hinaharas kita, baka isumbong mo ko sa guidance tapos ma expel ako
biglang natawa si Zephie , nagtaka naman si Tommy
Tommy: bakit ka natawa?
Zephie: kasi naman, HAHAHA dami mo na agad sinabi. Wala talagang preno yang bibig mo
Tommy: pasensya na, masama ba yun?
Zephie:hindi naman, normal lang yan kung babae ka, ang tanong, babae kaba?😏
Tommy: what?
Zephie: you know what? napag isip-isip ko lang,kung binabae ka, baka maging bff pa tayo. So mag isip ka.. bye .. hehe
Tommy: hey! im straight!
Zephie: then we cant be friends!
sigaw ni Zephie habang naglalakad palayo
Tommy: ofcourse we cant.. di lang friends ang gusto ko. haysss.. why am i so into you
Sinubukan hanapin ni Gabbi si Zephie sa campus pero wala ito.
Zac:Hey
Gabbi: you again? gosh! leave me alone
Zac: are you mad?
Gabbi: please
Zac: why are you mad? is it because of what happened earlier?
Gabbi: yes
Zac: why?
Gabbi: basta
Zac: what basta? tell me,
mabuti nalang at tinawag na ng coach nila si Zac kaya nakaiwas si Gab ni sagutin ang tanong neto.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Malayo pa man si Zephie sa bahay nila nakita na nya si Gab na nakatayo sa labas ng gate nila
Gabbi: Zephie
Zephie: bat nandito ka?
Gabbi: sorry na
Zephie: sabi mo magiging honest tayo sa isat isa?
Gabbi: thats why im saying sorry, nagkamali ako
Zephie: buti alam mo
Gabbi: can you please let me explain?
Zephie: 🤨
Gabbi: pwede ba sa loob?
Zephie: kaibigan ko lang ang pwede pumasok sa bahay
Gabbi: and im not?
Zephie: not anymore.
Gabbi: grabe naman, it was just one mistake and may reason ako bat di ko sinabi sayo
Zephie: whatever your reason is, nag lihim ka padin
Gabbi: di mo kasi ako pinakinggan muna
Zephie: may sinabi ka naba?
nagkatitigan silang dalawa, medyo inis nadin si Gabbi sa way ng pagsagot ni Zephie sa kanya.'
BINABASA MO ANG
Not a Typical Lovestory
Ficção AdolescenteA highschool love story💚 Ang kwentong ito ay base lamang sa aking imahinasyon at walang kinalaman sa tunay na buhay ng mga characters sa kwento.
