Μαθιός και Βασιλική: Αναπάντεχος έρωτας

ΚΕΦ. 3: Ατύχημα

Ο Μαθιός χάιδεψε τον Βαλεντίνο στο κεφάλι. Του έμοιαζε τόσο αυτό το ζωντανό! Ένα καθαρόαιμο λυκόσκυλο!! Μα τι όνομα και αυτό, καθόλου δεν του ταίριαζε. Αν δεν επέμενε τόσο ο Αστέρης, ρομαντικός ων, θα του είχε δώσει ένα πολύ πιο "αρρενωπό" όνομα, που ταίριαζε στην εμφάνιση και τις συνήθειες του. Έκτορας ή Αχιλλέας!! Ναι αυτά ήταν ονόματα. Όχι, δα, και Βαλεντίνος, λες και ήταν καμιά γυναικούλα!! Πώς μπορούσε ο μικρός αδελφός του να είναι τόσο συναισθηματικός ώρες ώρες, δεν το καταλάβαινε. Από την μία το "έπαιζε" στα κορίτσια ρομαντζάδα, και από την άλλη έκανε τη "δουλειά" του και μετά άντε γεια, Κι όλα αυτά στα 16 του... Και μη χειρότερα...!!!

"Σήκω μεγάλε, φύγαμε!!", του φώναξε και ο σκύλος σηκώθηκε μεμιάς και έτρεξε μαζί του.

Θα πήγαιναν στην κορυφή του βουνού, εκεί που ημερευε η ψυχή του Μάθιου! Οι βόλτες του με τον Βαλεντίνο στα βουνά ήταν ο τι πραγματικά τον έκανε ευτυχισμένο!! Η αγριάδα του τοπίου, η θέα και η απόλυτη αίσθηση της μοναξιάς, τον σαγηνευαν. Και αν, μάλιστα, πήγαινε και για κυνήγι, η χαρά του δεν περιγραφόταν με λόγια. Όρη, Βαλεντίνος, μοναξιά και όπλα συγκροτούσαν το τετραπτυχο της ευτυχίας του στα 17 του χρόνια. Και τα κορίτσια; Καλά και αυτά αλλά καμία απ' τις κοπέλες που είχε γνωρίσει δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο, κάτι να τον ελκύει σε αυτό που κάποιοι αποκαλούν σχέση ζωής. Άλλωστε ήταν νωρίς για αυτά, είχε ακόμα καιρό, δεν τον πήραν δα και τα χρόνια, 17 χρόνων Κρητικαρος ήταν, είχε καιρό μπροστά του!

Φτάνοντας στο βουνό, ο Βαλεντίνος βάλθηκε να τρέχει ποτέ πάνω στα βράχια και ποτέ γύρω από το Μαθιό. Τα ψηλά του πόδια, του έδιναν μεγάλη ταχύτητα και το μαύρο χρώμα του τον έκανε να φαντάζει ακόμη πιο άγριο. Αδύνατο και γρήγορο, δεν υπήρχε θήραμα, να του αντισταθεί. Σήμερα, όμως, το υποψήφιο θύμα, ήταν, μάλλον υπεράνω των δυνατοτήτων του, ωστόσο δεν φάνηκε να το αντιλαμβάνεται, καθώς, μόλις είδε ένα περιστέρι να κάθεται στην άκρη του βράχου, έδωσε, μονομιάς, ένα σάλτο για να το αρπάξει. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθούν, το περιστέρι στον αέρα, ως ήταν αναμενόμενο, και ο Βαλεντίνος χτυπημένος στα βράχια.

Έβγαλε ένα μουγκρητό πόνου, το οποίο διαδέχτηκαν λεπτές στριγλιες, ώσπου ο Μαθιός το άκουσε και έτρεξε δίπλα του. Μόλις είδε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν το, μέχρι πριν λίγο, τόσο σίγουρο για τις ικανότητες του τετράποδο, δαγκώθηκε. Είχε χτυπήσει πάνω στο βράχο με τη δεξιά πλευρά του κεφαλιού του, και τώρα το πρόσωπο του είχε παραμορφωθεί, ήταν γεμάτο αίματα, χωρίς να μπορεί να ανοίξει το δεξί του μάτι. Ο Θεός και ο Απόστολος, τι θα έκανε τώρα; Πώς θα το φρόντιχε αυτό; Δεν είχε ιδέα στη διαχείριση τέτοιου τύπου καταστάσεων...

Την ώρα που σκεφτόταν όλα αυτά, είδε από μακριά μια νέα κοπελιά να πλησιάζει. Το φόρεμα της διακρινόταν από μακριά, στο χρώμα θάλασσας. Λίγο ακόμα και δεν θα την ξεχώριζες από το γαλάζιο του ουρανού. Δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα χαρακτηριστικά της, ωστόσο, εκείνη ήταν η μόνη του ελπίδα, εκεί στην ερημιά. Λίγο πολύ οι γυναίκες, όσο μικρές και να ήταν, ήξεραν να χειρίζονται τέτοιες καταστάσεις καλύτερα από τους άντρες.

"Βοήθεια", φώναξε και κοίταξε το κορίτσι. Η φωνή του αντιχησε σε όλη τη γύρω περιοχή, συγκρούστηκε με τους βράχους, και εκείνοι την γύρισαν ξανά πίσω, σπάζοντας την ησυχία του ηλιόλουστου τοπίου.

Η κοπέλα φάνηκε να τον άκουσε και τάχυνε το βήμα της προς το μέρος του. Καθώς έφτανε κοντά του, σε κάθε της βήμα ο μαθιός ξεχώριζε όλο και περισσότερο τα χαρακτηριστικά της. Δεν υπήρχε αμφιβολία, ήταν η μεγάλη κόρη των Ντουντουνακηδων. Βλαστημησε από μέσα του που είχε πέσει στην ανάγκη της. Δεν το καταδεχόταν! Αποφάσισε να τη διώξει σαν τον πλησίαζε. Μετά όμως γύρισε, και η ματιά του έπεσε στον Βαλεντίνο. Μέχρι να τον μεταφέρει στον κτηνίατρο, μπορούσε να πάθει σοβαρή ζημιά εάν κάποιος δεν μπορούσε να του παράσχει τις πρώτες βοήθειες. Προσπαθούσε να τα ζυγιασει μέσα του και να καταλήξει στο σωστό. Από τη μία ήταν ο αγαπημένος του φίλος, που κινδύνευε και από την άλλη, η μόνη, ίσως, που θα μπορούσε να κάνει κάτι για αυτό ήταν η κόρη των χειρότερων εχθρών τους. Τι ωραία διλήμματα μεσημεριάτικα, σκέφτηκε... Μη σου τύχει... Δεν ήθελε ούτε να φανταστεί το γεγονός ότι θα κατέληγε να χρωστά χάρη σε μια Ντουντουνακη.

<<Λοιπόν, μια ωραία σπαζοκεφαλιά για σένα Μαθιό>>, είπε ειρωνικά στον εαυτό του...