Chased By The Chain

C.H.A.P.T.E.R 11

This chapter is dedicated to @Daffriscint. She's the one who voted first in my story! You melt my heart because of it!Thank you Chaser! Muah!ʕっ•ᴥ•ʔっ

~*~

"You! Miss Furst and Mr. Villarreal come with me in my office! NOW!" Galit na galit na sigaw ni tanda bago maglakad palabas sa classroom namin.

At ang matanda na kalbo, ayun padabog na sinara ang pinto kaya napatalon sa gulat ang mga kaklase ko.

Ay attitude ka sir?

Napangisi na lang ako nang makitang hindi mapakali si Luke. Malamang ayaw din ata nitong matawag sa Dean's office.

"Hoy Luke! Wala ka na bang balak ibalik ang bag ko? Ano ka bakla? Tss." Tinatamad kong sabi at ngumisi.

Nagtawanan naman ang mga kaklase ko na mukhang nakabawi na sa takot kay tanda.

Nakabusangot na binalik sakin ni Luke ang bag ko. "Hindi ako bakla. Anakan pa kita diyan eh." Mahinang sabi niya, sapat lang para marinig ko.

Hinablot ko na lang ang bag ko at inirapan siya bago sumunod kay tanda papunta sa office niya.

Binuksan ko na ang pinto na padabog na sinarado ng maattitude naming Dean.

Lalabas na sana ako ng may maalala ako.

"Hoy kayo! Linisan niyo na ang room at patulungin niyo yang dalawang letse na yan!" Sabi ko sa mga kaklase ko at tinuro ang dalawang asungot sa buhay ko na wala man lang ginagawa kundi kumain. Mga patay gutom, mayaman naman. Tsk

Dali dali namang nagsikilos ang mga kaklase ko. May pumunta sa dalawa kong kaibigan na nagbigay nang walis kaya walang nagawa ang dalawa kaya kunin yun. Pero bago sila magwalis inirapan nila ako at nag middle finger. Napangisi na lang ako at tumingin sa gagong lalaki na dahilan kung bakit dadalaw nanaman ako sa office ni tanda.

"At ikaw Luke, ano tutunganga ka na lang diyan? Aba sumama ka sakin don sa office ni tanda. Alangan naman na ako lang ang mapagalitan." Tawag ko kay Luke na ngayon ay nakatulala nanaman.

Ang daming problema ng isang to sa buhay eh no? Takot na takot maparusahan? Kasalanan naman niya kung bakit napatawag kami sa Dean's office eh.

Tinignan ako ng masama ni Luke bago padabog na sumunod sakin.

"Ano? Dabog dabog ka diyan. Kasalanan mo naman kung bakit tayo  pinapapunta sa office ni tanda!" Sabi ko kay Luke at inirapan siya bago nagpatuloy sa paglalakad.

"Wow, ang galang mo naman Queen." Sarkastikong sabi ni Luke bago sumabay sakin maglakad. Close ba tayo? Tss.

"Anong paki mo?" Walang gana kong sabi at binilisan ang paglalakad.

Walang gana lang akong naglalakad nang mapansin ko na wala na sa tabi ko si Luke. Hindi naman sa gusto kong makasama ang gunggong na yun, baka lang kasi takasan ako at hindi pumunta sa DO edi ako maparusahan mag isa? No freaking way.

I look at the back then I saw Luke walking like a.....zombie?! Eh pano ba naman kasi ang lanta lanta kong maglakad, akala mo pasan ang mundo. Kanina lang ang sigla sigla itakbo ang bag ko tapos ngayon.. ugh nevermind. Bahala ka diyan! Siguradohin mo lang na pupunta ka sa DO dahil kung hindi, puputulan talaga kita ng paa! I swear that.

Brutal!

I shook my head before walking again.

Bwesit na Luke na yun, hanggang ngayon ang sakit parin ng paa ko. I stop walking when I remember what just happened a while ago. What the hell? Why did I let it happen?