bilinmeyene doğru

#4

Bölüm biraz geç geldi

Özür dilerim🥺

Şu tatliş yazarınızı affediverin🥰

Hadi şimdi affettiyseniz okumaya başlayın of harika bi bölüm😍😍

İyi okumalara bebişlerimm😘😘

Bulut anlatıyo:

Ben koşar adımlarla merdivenlerden çıkıp yağmurun odasına hızla girdim ataberk bana tip tip'ne yapıyo bu mal'der gibi baktıktan sonra ablasına bakmaya devam etti. Ataberk i zorda olsa annesinin yanına göndermeyi başarmıştım. Yağmura baktım onu izledim. 12 yaşımdan beri yanından hiç ayrılmadım ama o bana hala güvenmiyodu. Tabi yaşadıklarınıda göz önünde bulundurursak güvenmek onun açısından çok zor. Güvendiği insanlar ona en ağır şeyleri yaşattı heleki o üvey abisi denilen şerefsiz onun yüzünden canına kıyıyodu eğer ben o gün orda olmasaydım belkide şu an yağmur yaşamıyodu...

2 yıl önce

Evlerinin orda herzamanki gibi tur atıyodum onların evine yakın bi yere taşınmıştım kolay gelmek için deil sorarsa evim burda diyebilmek için taşınmıştım

yoksa istediğim her an buraya gelebilirim yağmurun iyi olup olmadığını çok merak ediyodum okula gelmemişti o gece yaşananları bana hıçkırıklar içinde ağlayarak anlatmıştı

kendisine bişey yapmasından çok korkuyodum mutfağın penceresinden girdim evde kimse yok gibi görünüyodu.

Ah yağmur evde tek başınamıydı.

Hızla merdivenleri çıkıp yağmurun odasına girdim

yağmur yerde bir bileği kesilmiş bir şekilde yatıyodu. Kanlar akmıştı siyah pantalonunun üzerine giydiği beyaz tişört kırmızıya bulanmıştı tahta parkeler kan olmuştu onu öyle görünce direk yanına gittim

başını dizlerimin üzerine koydum ve saçlarını okşamaya başladım gözleri hala arada açılıp etrafa bakıyodu.

Bi an tereddüt etsemde sonra önemsemeyip onun elindeki yaraları iyileştirmek için enerjimi kullanarak acısını kendime geçirdim kolumda ve omzumda küçük çizikler oluşmuştu yağmurun yaraları iyileştikten sonra onu kucaklayıp yatağına yatırdım

o sırada boynumda onun izinden belirdi kanıyodu ama çok az.

acıyoduda aslında ama ben mutluydum çünkü artık yağmura aittim yağmuruma aittim.

henüz daha 14 yaşındaydım .

Kıralın emriyle ordan ayrıldım.
Önce bana kızdı onun beni gördüğünü filan söyledi bende "bıraksaydımda ölsemiydi" dedim zaten sonra beni haklı gördü ama ceza olarak 6 ay ondan uzaklaştırıldım
yağmurun havızası silindi. Benim sadece o bileklerini kesmeden onu durduğumu biliyo ve hep oyle bilmeye devam edicek.

Normalde kıralın emirlerine pek uymam eh bu siyah kanatların hakkını vermem lazım.

Ama konu yağmur olunca gözümü bile kırpmadan canımı verebilirim.

Eski günleri düşünürken gözümden bir damla yaş geldi.
Yağmuru biraz daha izledim kendimi ağlamamak için tutuyodum

çünkü aklıma o üvey ebisi denilen şerefsiz gelmişti benim meleğime dokunmuştu o ve hala elini kolunu sallayıp geziyo

o gün öldürene kadar dövmüştüm onu ama ölmemişti işte kıral sonrasında çok fazla kızdı falan filan ama o adamı gördüğüm yerde geberticem.