🔪📱🏹⚰🔫💖
"Nereye gidiyorsun, Y/N?" Yuno, gözlerini irice açmış bana doğru bakıyordu. Her zamanki gibi onun bu tuhaf hareketleri beni endişelendiriyordu. Yuno tatlı biriydi, Yuno nazik biriydi, Yuno zeki biriydi... ancak onun kötü bir özelliği vardı.
O takıntılıydı.
O bana takıntılıydı.
Onun bu nazik ve tatlı suratının yanında, ondan korkmamı sağlayan bir yüzü vardı. Beni bazen çok korkutuyordu.
"Kütüphaneye gideceğim, Yuno." Peşimden geleceğini biliyordum. Bu yüzden onu da davet etmekten başka çarem yoktu. "Sende gelmek ister misin? Gerçi kitap okuyacağım. Sıkılabili-"
"Hayır, sıkılmam. Yuno, yanında Y/N varsa asla asla sıkılmaz. Yuno, Y/N'i seviyor." Yüzündeki ufak sırıtış ile yanıma geldi ve elimi tuttu. Her zamanki gibi yaptığı pembe saçlarıyla oldukça şirin duruyordu.
En azından öyle görünüyordu.
Yuno'ya karşı hissettiğim duygular biraz garipti. Onu seviyordum, sevecen tavırlarını seviyordum. Beni sevdiğini de biliyordum. Buna en çok inandığım insanlardan biri de Yuno'ydu zaten. Ama... Bu sevgisi artık dozunu aştığında o bambaşka biri oluyordu. Sadece bana değil, başkalarına da zarar veriyordu.
Ona gülümsedim. "Tamam, o zaman. Hadi gidelim. Merak etme işim uzun sürmeyecek." Dediğimde başını salladı her zamanki güler yüzü ile.
Oda hızlıca ayakkabılarını giyerken kapının önünde onu bekledim. İşi bittiğinde adeta koşarcasına yanıma gelip bir anda bana sarıldı. Dengemi kaybettiğinde zar zor toparladım ve ona karşılık verdim. "Yuno, bir anda böyle şeyler yapmamalısın." Diye mırıldandım.
Yuno, bende ayrıldı ve masumca baktı. "Y/N ona sarılmamı istemiyor mu? Eğer istemiyorsa Yuno bir daha Y/N'e sarılmayacak." Dediğinde telâşlandım.
"Ah hayır, hayır. Öyle demek istemedim Yuno-" Yuno hızla sözümü kesti ve kıkırdadı.
"Telaşlanma Y/N. Ben anladım." Dediğinde derin bir nefes verdim ve gülümsedim.
"O zaman... hadi gidelim." Diyerek elimi Yuno'ya uzattığımda gözleri bir anda irice açıldı.
"Y/N bana elini uzattı, elimi tutmak istiyor." Diyerek hızla mırıldanmaya başladığında tekrardan derin bir iç çektim. O da hızla elimi tuttu ve adeta zıplayarak yürümeye, beni de ardından sürüklemeye başladı.
O dolu dolu biriydi. Beni de her daim ardından sürüklemeyi seviyordu. Son zamanlarda günlük sahipleri peşimde olduğundan dolayı pek nefes alamamıştım. Adeta yorgunluktan ölüyordum ve Yuno her daim beni korumak için kendini feda ediyor, ben ise olanları sadece izlemek ile yetindiğimden hiç bir işe yaramıyordum.
Ama... yine de Yuno her daim yanımda duruyordu.
Onun bana karşı bu denli takıntılı olması oldukça fazla sorun yaratıyordu. Defalarca kez ondan uzaklaşmaya, bir gün dahi olsa yalnız olmayı denesem de, o... her türlü bir yolunu buluyordu. Beni her türlü, bir şekilde... buluyordu.
