Arkadaşlar söylemeyi unutmuşum, söylüyorum... Hikayenin kahramanının adı Nehir. Medyada nehir var. Öptüm!
Evet ona derçekten tutulmuştum.Ama napiyim çocuk tam bir meteor du.
B: Ciltten o kadar yakışıklımıydı yaa?
S: E seçici Nehir biğindiyse öyledir.
- Heyyy. Bin hiçte seçici... Tamam belki bira... Evet, gerçekten çok seçiciyim.
Aklıma annemin teklifi geldi. Belki arkadaşlarımıda götürebilirdim. Annemi aradım. Blablabla... Konuştuk falan. Konuşurken hoperlör açıktı. Konuşup telefonu kalmadığımda hepimiz çığlık attık. Çünkü gidebilirmişizz. Hemen hazırlanıp çıktık. Yolculuk yeniden başlamıştı ;) Vardık. Kapıyı çalamiyacak kadar heyecanlıydım, elim titriyordu.Birden kapı açıldı. Karşımda o çocuk duruyordu. Gülümsedi. Ay ben o gamzeleri yerimmm.Kekeleyerek
-ne merhaba. Be ben Nehir.
Diyip elimi uzattım. Elimi tuttu ve tokalaştık. Bende Kuzey...
Arkadaşlar biraz kısa oldu, üzgünüm. Vote ve takiplerinizi bekliorm. Sadece bir tıkkk.
