ʙʟᴀᴄᴋ sᴡᴀɴ • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

♡ 01

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"දන්නවද හංස විල හැදිලා තියෙන්නේ හංසයොන්ගෙ ඔම්මලගෙ කඳුලු එකතු වෙලාලු."

"කවුද කිව්වේ?"

අඳුර වැටීගෙන එනකොට තමන්ගෙ නංගි ලීසා එක්ක මාලිගාවෙන් පිට ඇවිදලා පරිසරය වෙනස් වෙන විදිය බලන්න ජන්කුක් පුදුම තරම් ආස කරා. අදත් එහෙම දවසක්.

"කතා වල තියෙන්නේ එහෙම."

ලීසා ඇස් බෝල කර කර හංස විල ගැන කතා කියනවා.

"ඒවා බොරු."

"එතකොට ඔයා කියන්නෙ මිනිස්සුන්ට ශාප කරලා හංසයෝ විදියට විලට දාන කතාවත් බොරු කියලද ඔප්පා?"

"අනිවාරෙන් ඒක එහෙම වෙන්න ඕන. මායාකාරයෝ කියලා කට්ටියක් ඇත්ත ලෝකෙ නැහැ. ඒවා නිකන් කතා විතරයි. පොඩි ළමයි නිදි කරවන්න කියන."

"පොඩි ළමයි නිදි කරවන්න කවුද අනෙ මායාකාරයෝ ගැන කියන්නෙ? ඒ ළමයි නිදියගන්නවා වෙනුවට මුලු රෑම ඇහැරිලා ඉඳියි."

"කොහොම හරි. අර එළිය මොකක් වෙන්න ඇතිද?"

කැලෑව මැදින් ඇවිදින අතරේ ජන්කුක්ගේ ඇස් යොමු උනේ පඳුරු කීපයක් මැදින් පේන අන්ධ වෙන සුලු දීප්තිමතව විසුරුනු රැස් දිහාවට.

"දැක්කා නේද මම කිව්වා? හංස කතා බොරු නෙමෙයි. ඕන ඔට්ටුවක් ඔය යූන්ගි ශාප කරපු මනුස්සයෙක්. මේ වෙලාවට තමයි ඔය වගේ එළියක් එක්ක හංස විල ළඟ එයාලා ඇත්ත ස්වරූපයට හැරෙන්නෙ."

ජන්කුක් එයාගෙ කඩුවෙන් පඳුරු එකින් එක ඈත් කලත් බලන්න බැරි තරම් දීප්තිමත් එළිය තාමත් අඩුවක් නෑ.

යූන්ගි කියන්නෙ ලීසා අහලා තියන විදියට හැම කතාවකම අන්තිමට බැනුම් අහන නපුරු මායාකාරයා.

"එතකොට ඔයා කියන්නෙ හංස විල මෙතන කියලද?"

"නෑ මගේ මෙතන."

ඇස් දෙක බෝල කරගත්තු ජන්කුක් පඳුරු ටික අත ඇරලා ලීසාගෙ අත තියන දිහාට අවදානය දුන්නා.

"මේ සෙල්ලන් කරන්න ගැලපෙන තැනක් නෙමෙයි ලීසා."

තප්පර කීපයකින් දීප්තිමත් එළිය අඩු වෙලා ගියාම පුරුදු කරුවල පළාතම වහගත්තා. 

"ඔයා යන්න මාලිගාවට. දොරටු පාලකයට රස්සාව නැති වෙයි අපි එයාව එක්ක ආවා කියලා අප්පා දැනගත්තොත්."

"එතකොට ඔයාට ආරක්ෂාවක් නෑ."

"මට ඕන නෑ. පණ්ඩිතකම නැතුව යන්න."

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆