☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
"මොකද ඔය දෙන්නා රන්ඩු වෙන්නෙ?"
ජන්කුක්ගෙයි ලීසාගෙයි සංවාදයට බාදා කලේ රාජ්ය නායක ජෝන් දේවෑන්.
"ඔප්පා අද මාව දාලා යන්න හදන්නෙ!"
"ඇත්තද ජන්කුක්?"
"අදට විතරනෙ අප්පා.."
"ඇයි දැන් ඔයාට ලීසා නැතුව යන්න ඕන?
දේවෑන් බැරෑරුම් මූණකින් ජන්කුක්ට ළං උනා.
"අප්පා මම යාලුවෙක් හම්බෙන්න යන්නෙ."
"ඉතින් ලීසා එක්ක ගියාට මුකුත් වෙනවද? අනික මාලිගාව ඇතුලේ ඉන්න ඔයාට මාලිගාවෙන් පිට යාලුකම් ඇති උනේ කොහොමද?"
"ඊයේ මම එයාව දැක්කේ. ඉතින් එයාව බලන්න යන්නෙ. ලීසා එක්ක ගියාම මට එයාව පරිස්සම් කරනවා ඇරෙන්න නිදහසේ කතා කරන්නවත් බැහැ. ඇරත් මේ යක්ස කන් මගේ කතාව අහගෙන ඉන්නවට මම කැමති නෑ!"
"එයා ගෑනු ළමයෙක්ද?"
ලීසා කඳුලු පුරෝගෙන. ඒත් දේවෑන්ට කරන්න දෙයක් නෑ. ලීසා ගියොත් ජන්කුක්ට නිදහසක් නැති බව එයා දන්නවා.
"ආ...?"
"ඔයා හම්බෙන්න යන්නෙ ගෑනු ළමයෙක්ද ජන්කුක්?"
"පිරිමි ළමයෙක්."
"හොඳයි. අද විතරයි. මතක තියාගන්න අද විතරමයි."
"යා හූ! හරි අප්පා."
"මේ පාර දොරටු පාලක වෙනුවට අශ්වයන් බලාගන්න කෙනා ගෙනියනවා නම් මම කැමතියි ජන්කුක්."
අපි ඊයේ දොරටු පාලක එක්ක ගිය බවක් අප්පා දන්නෙ කොහොමද?
"හ්..හරි අ..ප්පා."
"වැදගතම දේ ඔහොම නිදහසේ එළියට යන්න පුළුවන් අන්තිම දවස හෙට ජන්කුක්."
"අප්පා?"
"අනිද්දා රෑට ඔයා විවාහ කරගන්න කෙනාව නම් කරන්න ඕන. පිස්සු වැඩ නම් කරන්න හදන්න එපා ජන්කුක්. ඊළඟ පාලකයා ගැන මේ වෙනකොටත් ගම් වාසීන්ගෙ ලොකු පැහැදීමක් නෑ."
"මම කැමති කෙනාව විතරක් තෝරගන්න අවසර තියනවද?"
"ඔව් අනිවාරෙන්."
නැති උනොත් නම් අප්පා ඇත්තමයි මම දෙපාරක් නොහිතා වනගත වෙනවා!
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
ESTÁS LEYENDO
ʙʟᴀᴄᴋ sᴡᴀɴ • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]
FanficNo longer make my heart vibrate... Then like this may be how?!