Part 33

7 1 0
                                    

*Μπαμπας:Αναστασία, τι επ[δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω όταν την είδα, ήταν συγχισμενη και θυμωμένη μαζί..] Τι έπαθες παιδί μου;; Μαλωσες με τον Tayler?? Μην φοβάσαι θα τα ξαναβρείτε..
*Ναστια:Ποιος Tayler ρε μπαμπά και εσύ;;Ποιος ΔΙ@ΟΛΟΣ μαύρος μπήκε στο δωματιο του ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ και πείραξε την μπλούζα που είχα βάλει επάνω στο κρεβάτι του;;
*Μπαμπας:Ηρεμησε παιδί μου θα πάθεις και τίποτα βραδυατικα.. Ήρεμα, ήρεμα..
*Ναστια:Δεν θα ηρεμήσω μέχρι να μάθω.. ΠΟΙΟΣ ΜΠΗΚΕ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΙΠΑΑΑ.. [Φώναξα σαν υστερικη, μέχρι και η Evelin από το δίπλα δωμάτιο ταραχτηκε και ήρθε τρεχωντας εδώ..]
*Evelin:Τι έγινε;; Γιατί φωνάζεις πάλι;;
*Ναστια:ΣΚΑΣΕ EVELIN.. [λέω και με κοιτάνε όλοι θυμωμένοι..] Μια τελευταία γ@μημενη ευκαιρία, ποιος δι@ολος μπήκε εδώ μέσα και πείραξε τα πράγματα του χωρίς την άδεια μου;;
*Αγκαθα:ΕΓΏ.. Εγώ μπήκα να συμαζεψω εδώ μέσα.. Ήταν αχουρι..
*Ναστια:Βέβαια.. Έπρεπε να το φανταστώ.. Ποιος άλλος θα πείραζε κάτι που μου είναι τόσο πολύτιμο.. Αχουρι εισαι ολόκληρη που θα πεις το δωμάτιο του αχουρι.. Το δωματιο του δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ αχουρι γιατί το καθαρίζω εγώ όπως έκανα πάντα με όλο το σπιτι.. Σου ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ να μπεις ξανά εδώ μέσα.. ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΣ ΣΚΡΟΦΑ;;
*Μπαμπας:ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ;;
*Ναστια:ΟΧΙ ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ.. ΤΏΡΑ ΜΙΛΑΩ ΕΓΏ.. ΑΡΚΕΤΆ ΣΑΣ ΆΚΟΥΓΑ ΤΟΣΑ ΧΡΌΝΙΑ.. ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΕΊ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΏ ΜΕΣΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΈΝΑ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΝΑ ΜΠΕΊΤΕ ΕΔΏ ΜΕΣΑ, ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΣΈΝΑ ΜΠΑΜΠΑ.. Τώρα λεγε εσυ..[ειπα με μίσος κοιτώντας και δείχνοντας την Αγκαθα..] Λεγε τι έκανες την μπλούζα του;;
*Αγκαθα:Την έβαλα στο πλυντήριο..
*Ναστια:Τι έκανες λέει;;
*Αγκαθα:Την έπλυνα.. Τόσο τραγικό είναι;;
*Ναστια:[θα της απαντούσα αναλόγως αν ειναι τόσο τραγικό, αλλά έχε χάρη που με καίει το αν δεν θα μυρίζει η μπλούζα σαν τον αδερφό μου πλέον και θα της σπάσω τα μούτρα αν γίνει κάτι τέτοιο..] ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΌΝΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΆΦΗΣΕ.. ΕΦΥΓΕΕΕΕΕ, ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΠΆΡΕΙ ΧΑΜΠΆΡΙ;; Ε-Φ-Υ-Γ-Ε.. Εσύ δεν τον συμπαθούσες και είσαι χαρούμενη από μέσα σου και το ξέρω,εμενα όμως έφυγε η ζωή μου.. Δεν υπήρξε κάποιος που να με στηρίξει πιο πολύ από τον Tristian μου..
*Αγκαθα:Ηρέμησε πριν πάθεις κάτι σε παρακαλω.. Δεν είμαι χαρούμενη που πέθανε ο αδερφός σου, γιατί να είμαι χαρούμενη;;
*Ναστια:Δεν με νοιάζει ότι και να πάθω.. Προτιμώ να ψωφησω και να παω να συναντήσω την οικογένεια μου.. Αγκαθα με εμένα μιλάς, ξέρω πολυ καλά ότι έκανες και κάνεις πάρτυ μέσα σου που πέθανε.. Δεν τον πήγαινες καθόλου, μόνο που αυτός μπορούσε να σου αντιμιλησει κι ολας όχι σαν εμένα που τόσα χρονια δεν σου έβγαλα γκουκ, τα πράγματα άλλαξαν πλέον όμως.. Επίσης, αυτόν δεν μπορούσες να τον δείρεις..
*Evelin:Σε έχει χτυπήσει;; [ρώτησα απορημένη την Ναστια, αλλά δεν πήρα κάποια απάντηση..] Την έχεις χτυπήσει λεγε;; [ρωτάω νευριασμενη στην μαμά μου..]
*Αγκαθα:Μην μου φωνάζεις εμένα είμαι η μάνα σου και ΑΠΑΙΤΩ σεβασμό, εξάλλου δεν ξέρω τι λέει, δεν την έχω χτυπήσει ποτέ, δεν έχω απλωσει το χέρι μου επάνω της..
*Ναστια:Αυτό άσε εμένα να το ξέρω καλύτερα.. ΤΏΡΑ ΟΛΟΙ ΈΞΩ.. [λέω και δεν κουνιέται κάνεις..] ΤΟΝ ΜΠΟΥΛΟ ΛΕΩΩΩΩ.. [τσιριζω σαν υστερικη και φεύγουν.. Στο δωματιο έμεινα μόνο εγώ.. Μετά από λίγα λεπτά χτυπησε η πόρτα.. Δεν απάντησα.. Είχα ήδη ξαπλώσει μπρούμυτα αγκαλιά με μια φωτογραφία του, το μόνο που έκανα είναι να την βλέπω και να κλαίω.. Η πόρτα σταμάτησε να χτυπάει εφόσον δεν πήρε απάντηση, αλλά αντί να φύγει αυτός που δεν πήρε την απάντηση μπήκε μέσα.. Νευριασα;; Αρκετά μάλιστα.. Νόμιζα πως ήταν ο μπαμπάς μου που είχε παρακούσει την εντολή μου.. Δεν θα φανταζόμουν ποτέ αυτό το σενάριο..]
*Evelin:Εισαι καλά;; Συγνώμη για όλα..
*Ναστια:[μου είπε και πραγματικά είναι η πρώτη φορά που η Evelin ρωτάει και συγκινείται για εμένα.. Δεν ήξερα πως να αντιδρασω.. Απλά γύρισα και την κοίταξα..]
*Evelin:Κατάλαβα.. Ήθελα απλά να δω πως είσαι.. Ήσουν πολύ ταραγμένη.. Πρώτη φορά ξεσπας έτσι και πρώτη φορά μας αφήνεις να δούμε πως αισθάνεσαι για αυτό το θέμα, οπότε σκέφτηκα πως θα ήταν καλό να είναι κάποιος δίπλα σου..
*Ναστια:[όντως αυτά βγαίνουν από το στόμα της;; να την πιστέψω;;] Ο αδερφός μου.. [της είπα με λίγμους, δείχνοντας της την φωτογραφία του..]
*Evelin:Είναι πολύ όμορφος σε αυτήν την φωτογραφία..
*Ναστια:Ήταν πολύ όμορφος γενικά.. Όταν πέθανε έχασα την Γη κάτω από τα πόδια μου.. Έχασα το στήριγμα μου..
*Evelin:Είναι αλήθεια αυτό που είπες πριν;; Η μαμά μου σε έχει χτυπήσει;;
*Ναστια:Γιατί απορείς τόσο με αυτό το θέμα;;
*Evelin:Δεν έχει απλώσει ποτέ χέρι επάνω μου και αν απλωσε πάνω σου, θα είμαι εγώ αυτή που θα την κλείσει μέσα.. Είμαι κατά της βίας.. Άμα απλώσε χέρι επάνω σου..
*Ναστια:[ξαναειπε νευριασμενη αλλά δεν την άφησα να ολοκληρώσει την πρόταση της,της έπιασα το χέρι και ταραχτηκε τόσο πολύ με αυτό που το έδειξε κατευθείαν, τυναχτηκε από την θέση της..] Δεν θα σου κάνω κακό.. Να σε σταματήσω ήθελα.. Ότι και να ειναι, είναι η μαμά σου, δεν κάνει να ζητάς κάτι κακο γιαυτην.. Δεν είναι σωστό..
*Evelin:Γιατί είσαι πάντα τόσο καλή;;
*Ναστια:[μου φώναξε νευριασμενη.. Δεν καταλαβαίνω,αλήθεια δεν καταλαβαίνω.. Όλοι σεληνιαμσενοι είναι σήμερα;;] Ετσι είμαι εγώ.. Και τον θάνατο μου να ευχηθείς πάλι θα το αντιμετωπίσω ψύχραιμα και δεν θα πω τίποτα..
*Evelin:Αυτό δεν είναι καλό.. Πες μου σε παρακαλώ πολύ, σε χτύπησε;;
*Ναστια:Evelin..[της είπα κάπως πιο στεναχωρημενα, γιατί και η απάντηση που θα έπαιρνε θα κατάστρεφε όλον της τον κόσμο.. Πως να πεις σε ένα σχεδόν 16 χρόνο ότι η μαμά του σε βαράει, μάλλον ότι σε έχει σαπίσει στο ξύλο;;θα διαλυθουν/ισοπεδωθουν (όπως θέλετε πείτε το)όλα του τα όνειρα.. Δεν μπορώ να της το κάνω αυτό..]
*Evelin:Ναστια πες μου, σε παρακαλώ.. Ειναι ανάγκη να ξέρω.. Σε έχει χτυπήσει;;
*Ναστια:[με ρώτησε φοβισμένη και εκεί παίδες είναι που τα έχασα όλα.. Το κλαμα μου σταμάτησε κατευθείαν, οι λιγμοι εξαφαντιστηκαν.. Πλέον είχα να ανησυχώ μόνο για το εάν η Evelin πάθει ψυχολογικό μέσω αυτού ή ακόμη χειρότερο αν διαπράξει suicide πάνω στην τρέλα της.. Πελαγωσα, κοκαλωσα, οι κινήσεις μου βγήκαν αυθόρμητα.. Την αγκάλιασα;; την αγκαλιασες... You're back, you're late, don't you think?? Well, not at all.. Δεν έχω χρόνο για τέτοια τώρα..] Evelin μου, άκουσε με.. Είσαι μικρή ακόμα.. Δεν κάνει να ασχολησε με αυτά.. Με αυτά ασχολούνται οι μεγάλοι..
*Evelin:Είναι τοσο δύσκολο να μου πεις αν σε έχει χτυπήσει ή όχι;;
*Ναστια:Ναι.. [της απαντάω μονοκόμματα..] Το συναίσθημα μισους στην ηλικία σου δεν βοηθάει πουθενά.. Μίσησα πολλούς ανθρώπους όταν ο αδερφός μου με αφησε..
*Evelin:Δεν σε άφησε.. Πέθανε Ναστια, είναι διαφορετικό.. Εμένα ο μπαμπας μου δεν ξέρω καν που είναι, δεν τον γνώρισα ποτέ.. Όταν έμαθε ότι ήταν έγκυος η μαμά μου, τότε προσπάθησε να την μεταπείσει να ρίξει το μωρό και υπήρχε και μια σκηνή που την χτύπησε ενώ ήξερε ότι είναι έγκυος,για να ρίξει μόνος του το παιδί.. Το παιδί ΤΟΥ.. Αυτή η μάνα με μεγάλωσε Ναστια, οπότε είναι σημαντικό για εμένα να ξέρω αν έχω έναν σωστό άνθρωπο δίπλα μου, μπορεί να ήταν σωστή με εμένα, αλλά αυτο δεν μετράει και πολύ στον έξω κόσμο..
*Ναστια:Evelin είσαι μια έξυπνη και καλή κοπέλα.. [της είπα και μου χαμογέλασε..] Οσο και αν θέλεις να μου δείχνεις το κάτι διαφορετικό συνέχεια.. [η χαρά έφυγε από το πρόσωπο της και ήρθε στο δικο μου και γελάσαμε και οι δύο μαζί μετά..] Είσαι σίγουρη ότι θα αντέξεις την αλήθεια;; Οποια και αν ειναι αυτή;; Εισαι σίγουρη ότι θα είσαι καλά με ότι και να ακούσεις;; Οτι δεν θα ξεσπάσεις επάνω στον εαυτό σου;;
*Evelin:Ναστια τι λες;; Εχεις ξεσπάσει επάνω στον εαυτό σου;; Αυτό ειναι επικίνδυνο και σημαντικό..
*Ναστια:[είπε και για πρώτη φορά αισθανόμουν ότι μιλούσα με έναν άνθρωπο εδώ μέσα.. Αυτό σημαίνει ότι η Evelin δεν ξέρει γιατί ήμουν στο νοσοκομείο την προηγούμενη φορά.. Δεν ξέρει τίποτα για τις απόπειρες αυτοκτονίας μου.. Την κατηγόρησα άδικα που δεν ήρθε να με δει..] Evelin,την τελευταία φορά που ήμουν στο νοσοκομείο, τι είχα;;
*Evelin:Πηγές για ένα απλό check-up γιατι έπεσες βραδιάτικα από την μηχανή.. Και τώρα που το σκέφτομαι με είχες τρομάξει κι ολας.. Όταν το έμαθε ο Josh με τρόμαξε από τις φωνές που μιλούσε στο τηλέφωνο.. Πρόσεχε λίγο με την μηχανή και το αμάξι αμάν και εσύ..
*Ναστια:[ΔΕΝ ΞΈΡΕΙ ΤΊΠΟΤΑ..] Ουαου..
*Evelin:Τι;; Τι έπαθες;; Να φωνάξω τον Josh;;
*Ναστια:Όχι, όχι.. Δεν είπα αου, είπα ουαου.. Evelin δεν ξέρεις τιποτα..
*Evelin:Να ξέρω τι ας πούμε;; Τι έγινε;; Γιατί μου κρύβεται όλοι πράγματα;;
*Ναστια:Evelin εισαι πολύ μικρή γιαυτό που θα σου πω, αλλά υποσχεσου μου ότι δεν θα το κάνεις ποτέ στον εαυτό σου αυτό.. [ειπα και με κοιτούσε πελαγωμενη..] Evelin υποσχεσου..
*Evelin:Υπόσχομαι, υπόσχομαι.. Τώρα πες μου σε παρακαλώ τι γίνεται;;
*Ναστια:Αυτό έγινε.. [ειπα και σήκωσα το μανίκι μου δείχνοντας της τα ράμματα μου,εμεινε παγωτό, είμαι σίγουρη ότι τα έχασε.. Το βλέμμα της τα έλεγε όλα..] Εχει και συνεχεια.. [της είπα δείχνοντας τα χέρια μου στους καρπούς και τις ατελείωτες γρατζουνιες.. Τέλος σηκώθηκα και της έδειξα και τις μαχαιριές στα μπούτια.. Αυτές δεν της έχει δει ούτε η Σελινα.. Είναι σχετικά καινούριες.. Η Σελίνα όταν εμένα σπίτι της μου πήρε όλα τα κοπίδια και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.. Οπότε την πρώτη μέρα πριν ερθω εδώ, όταν πανικοβληθηκα που θα ήμουν μακρυά από τον Αλεξ έστω και για λίγο και όσο θυμώνουν το σχέδιο μας, ξεκίνησα να κόβομαι ξανά.. Και μετά τα ξανά κάλυψα όλα..] Είσαι καλά;;
*Evelin:Εσύ πονας..
*Ναστια:[με διαβεβαίωσε, ενώ ήταν στα χαμένα..] Οχι πλέον.. Μονο αν με πατήσουν εκεί πέρα δυνατα, ανοίγουν οι πληγές και τρέχει αίμα απλά.. Είσαι εντάξει Evelin??
*Evelin:Τι είναι αυτό;;
*Ναστια:[είπε και ανέβασε το μανίκι μου λίγο και έδειξε το σημείο με τα ράμματα.. Αναστέναξα βαριά και της εξήγησα..] Αυτό εδώ ήταν η αιτία που ήμουν στο νοσοκομείο.. Σου είπαν ψέματα γιατί βρισκόμουν εκεί.. Η κολλητή μου και ο Αλεξ με βρήκαν στις τουαλέτες της πίστας χαρακωμενη.. [της είπα και τίναξε έξω τα μάτια της..] Εκοψα τις φλέβες μου εκείνη την μέρα.. Τα παιδιά με πρόλαβαν στο παρατσακ.. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχω αυτοκτονικες τασεις, αλλά ούτε η τελευταία θα είναι πίστεψε με..
*Evelin:Κάνεις κακό στον εαυτό σου!! Μα γιατί;;
*Ναστια:Οι άλλοι μου έκαναν κακό πρώτα.. Σκότωσαν τον αδερφό μου και αμφιβάλω αν η μητέρα μου πέθανε από καρκίνο όπως μου είπαν.. Παντού υπάρχουν ψέματα.. Γιαυτό έφυγα από εδώ μέσα γιαυτό και κάτι άλλο, δεν αντέχω άλλο την υποκρισία και το ψέμα.. Αυτό δεν αξίζει σε κανέναν..
*Evelin:Σε παρακαλω πολύ, πέφτω στα πόδια σου, πες μου.. Σε έχει χτυπήσει;;
*Ναστια:Με έχει σακατεψει.. [της είπα με σκιμμενο κεφάλι και τρομαγμένη για το πως θα το πάρει.. Οι κινήσεις της με ξαφινασαν.. Μου σήκωσε το κεφάλι και μου έκανε μια τρυφερή αγκαλιά..] Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ..
*Evelin:Σε ευχαριστώ που μου είπες την αλήθεια.. Θα σε βοηθήσω.. Δεν θα ξαναπλωσει χέρι πάνω σου..
*Ναστια:[μου είπε και της χαμογέλασα ενώ ευχόμουν να με χτυπήσει ώστε να το γράψουν οι κάμερες.. Γιαυτό και μίλησα στην Evelin ώστε να νευριάσει να μαλώσει με την μάνα της και μετά η Αγκάθα να νευριάσει και να ξεσπάσει επάνω μου, όπως πάντα δηλαδή.. Εφόσον το σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή το μόνο που χρειάζομαι τώρα είναι χρόνος και υπομονή..] Evelin, όλα οκ;; Είσαι πολύ σκεπτική.. Τι σκέφτεσαι;;
*Evelin:Την ημέρα που μου είπες ότι πλακωθηκες με τον Justin.. [της είπα αποφασιστηκα..] Δεν μου είπες όμως, γιατί τσακωθηκατε;;
*Ναστια:Γιατί πήρε το κινητό μου με το έτσι θέλω και ήθελε να το ψάξει.. Είχα κωδικούς και δεν μπόρεσε να το ανοίξει, αλλιώς τώρα θα ήξερε όλα τα μυστικά μου.. [της είπα και με κοιτούσε δυσπιστα..] Τι; Τι έγινε;;
*Evelin:Ναστια;; Σε ξέρω 6 χρόνια πάμε στα 7 σε λίγο καιρό,μην μου λες ψέματα.. I mean, όντως θα μπορούσε να γίνει αυτό που λες, αλλά κάτι άλλο έγινε και μου το κρύβεις.. Τον είχες κάνει μπλε μαρε, δεν θα τον βαρουσες τόσο για το κινητό, ο μπαμπάς σου έχει λεφτά θα σου έπαιρνε καινούριο.. Θα γκρίνιαζε βέβαια, αλλά θα σου έπαιρνε καινούριο όπως και να έχει.. Τι συναιβει;;
*Ναστια:Evelin μην τα σκαλιζουμε καλυτερα..
*Evelin:Θέλω να ξέρω.. [της απάντησα αποφασιστηκα..]
*Ναστια:Εντάξει, εντάξει..Με απείλησε ότι θα με στείλει να κάνω παρέα στον αδερφό μου.. [της είπα και σοκαρίστηκε..] Οταν ο διευθυντής είπε ότι πρέπει να ενημερώσει τους γονεις μας, αυτό περήφανος είπε να ενημερώσει την μαμα μου ο διευθυντής..
*Evelin:Αυτό ήταν.. Θα τον σκοτώσω.. Ίσα που τον σκοτώνω..
*Ναστια:Κάτσε κάτω killer.. Θα πάρω εκδίκηση όταν είναι η ώρα.. [της είπα και γελάσαμε.. Έτσι πέρασε η ώρα και πήγαμε για ύπνο χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι..]




Πως είστε;; τι μου κάνετε;;εγώ έχω να ξυπνήσω πάλι πριν της 5 για να πάω δουλειά.. So good luck to me.. Kisses.. See yaa..

I'm lonely?? Où les histoires vivent. Découvrez maintenant