Part 42

7 1 0
                                    

*Αλεξ:Τα κατάφερες.. Πόσο πιο περιφανος να είμαι για εσένα;; [της είπα και τα μάγουλα της κοκκνιησαν.. Οι κάμερες πλάκωσαν παίρνοντας της συνέντευξη..]
*Ναστια:Ένας-ένας παρακαλώ ζαλίστηκα, δεν ξέρω σε ποιον να πρώτο απαντήσω.. [λέω και γίνεται σεβαστό..]
*Δημοσιογράφος1:Το όνομα σας;;
*Ναστια:Δεν ξέρεις από ποια παίρνεις συνέντευξη;;
*Δημοσιογραφος2:Όλοι ξέρουν την Αναστασία Andrew's κόρη του επιχειρηματία Andrew's..
*Ναστια:Ενημερωμένος.. [του λέω με ύφος μαγευτικό..] Ξέρεις το όνομα μου αλλά δεν ξέρεις την ιστορία μου..
*Δημοσιογράφος2:Την ξέρω.. Συγνώμη και συλλυπητήρια..
*Ναστια:Η ζωή είναι μικρή.. Live it until the end.. Και δεν λέμε ποτέ συλλυπητήρια στον άλλον.. Συλλυπητήρια σημαίνει ότι περνάς την ίδια κατάσταση με τον άλλον και ξέρεις πως είναι.. Ακόμα και την ίδια κατάσταση με τον άλλον να περνάς όμως δεν ξέρεις πόσο βαριά μπορεί να το πάρει αυτός και πόσο βαριά εσύ..
*Δημοσιογραφος2:Σωστή παρατήρηση Αναστασία.. Μια ερώτηση;;
*Ναστια:Ναι πείτε μου..
*Δημοσιογράφος2:Πες μου καλύτερα..
*Ναστια:Ωραία.. Πες μου..
*Δημοσιογραφος2:Πως αισθάνεσαι μετά από αυτό που έκανες;;
*Ναστια:Φαντάστηκα.. Έχω παλέψει σκληρά και οι κόποι μου αναταμειφθηκαν.. Είμαι κάθε μέρα σχεδον ολη την μέρα στην πίστα και χτυπιέμαι πρωι-νυχτα για να κατεφερνω τέτοια αποτελέσματα.. Η δόξα θέλει αφοσίωση,πίστη και δύναμη.. Έχω χτυπήσει και έχω σακατεψει τον εαυτό μου άπειρες φορές.. Έχω μείνει μερες στο νοσοκομείο και η πρώτη μου δουλειά που κάνω μετά που βγάζω τους επίδεσμους,τις γάζες,τους γυψους και ότι παραπλήσιο είναι να οδηγαω..
*Δημοσιογράφος3:Δηλαδή θα σε δούμε και στους αγώνες ταχύτητας με αμάξια που είναι;;
*Ναστια:I'll be there.. Θα είμαι μια από τις διαγωνιζομενες..
*Δημοσιογραφος3:Πόσο χρονών είσαι και απο ποτέ ξεκίνησες να έχεις πάθος ή να θέλεις να οδηγήσεις γενικά μηχανή;;
*Ναστια:Good question.. Είμαι 17 προσεχώς 18..[του λεω και χαμογελάει..] Ξεκίνησα να έχω πάθος με τις μηχανές από πολύ μικρή.. Έβλεπα τον αδερφό μου να ασχολείται συνέχεια με την μηχανή του και να βγάζει μια αγάπη προς αυτήν.. Πάντα φρόντιζε την μηχανή του.. Από μικρή ηλικία λοιπόν μπλεχτηκα με τις μηχανές λόγω του Tristian.. Το δίπλωμα μου το πήρα με την συγκατάθεση του πατέρα μου στα 14.. Ξεκίνησα να θέλω να πάρω και να οδηγήσω μηχανή από όταν ήμουν 8 χρόνων..
*Δημοσιογραφος3:Ο αδερφός σας,
*Ναστια:Δεν είμαι πολλές.. Είμαι μια.. Μιλάτε μου στον ενικό, παρακαλώ..
*Δημοσιογραφος3:Ο αδερφός σου συγνώμη Αναστασία, το ίδιο ισχύει και για εσένα, στον ενικό.. Ο αδερφός σου..
*Ναστια:Δεν χρειάζεται να πεις συγνώμη απλά είναι λίγο καπως το σας..
*Δημοσιογραφος3:Ο αδερφός σου, ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής σου..
*Ναστια:Αρκετά και δεν θα ήθελα να το αναλύσω,παρακαλω να σεβαστεί η άποψη μου..
*Δημοσιογραφος3:Σεβαστή, σεβαστή.. Ο μπαμπάς σου;; Ενας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της αγοράς αυτήν την στιγμή..
*Ναστια:Δεν το βλέπω έτσι.. Πηγαίνει καλά η εταιρία, συμφωνώ, αλλά δεν είναι και πηγη ζωής.. Τα λεφτά δεν είναι το παν, καταρχήν..
*Δημοσιογραφος4:Ενδιαφέρον άποψη και θα συμφωνήσω.. Σε είδαμε σε μια διαφήμιση για την εταιρία του πατέρα σου.. Σκεφτεσαι καθόλου να ασχοληθείς με τον χώρο του modeling;;
*Ναστια:Η διαφημιστική της εταιρίας δεν έχει καμία σχέση με την ζωή μου.. Ναι, έκανα την διαφημιστική και θα την ξανακάνω πολλές φορές γιατί το ήθελα, το θέλω και δεν το μετανιώνω, αλλα δεν είναι το όνειρο μου να γίνω μοντέλο..
*Δημοσιογράφος4:Το όνειρο σου;; Ποιο είναι αυτό;;
*Ναστια:Να μπω στην U.C.L.A.. Μια από τις μεγαλύτερες και σπουδαιοτερες γυμναστικες ακαδημίες..
*Δημοσιογραφος5:Σου εύχομαι να το πετύχεις..
*Ναστια:Ωωωω ευχαριστώ.. Σας εύχομαι σε όλους σας ότι καλύτερο..
*Δημοσιογραφος5:Μία ακόμα ερώτηση;;
*Ναστια:Παρακαλώ..
*Δημοσιογραφος5:Ευχαριστώ.. Σας είδαμε που κάνατε την φωτογράφιση μαζι με ενα παιδί.. Τι σχέσεις έχετε συνάψει με αυτόν τον νεαρό;;
*Ναστια:Αμμμμ αυτό είναι άβολο και μοιάζει με ανάκριση..[λέω και φαίνεται να σκέφτεται ότι μάλλον έκανε γκάφα ή κάτι λάθος..] Πλάκα κάνω.. Πλάκα κάνω..[λέω και γελαμε μαζί..] Εγω και ο Tayler είμαστε πολύ καλοί φίλοι, κολλητοί,προς το παρόν.. Δεν ξέρεις τι μπορεί να σου φέρει το αύριο, το μέλλον.. Απλά ζήσε την ζωή σου στα άκρα, να ευχαριστιεσαι κάθε της στιγμή.. [λέω και απαντάω σε μερικές ακόμα ερωτήσεις..] Αυτα για σήμερα.. Ώρα να φύγω..
*Δημσιογραφος5:Ευχαριστούμε..
*Ναστια:[λέει και με ευχαριστούν όλοι και φεύγω.. Πάω να μπω μέσα και με σταματάει μία κοπέλα.. Αυτή είναι το 116..]
*Λιζα:Γεια είμαι η Λίζα και εσύ θα είσαι η περιβόητη Αναστασία..
*Ναστια:Ναι είμαι η Αναστασία,χαρηκα για την γνωριμία Λίζα.. Πολύ καλό run.. Είσαι καταπληκτική..
*Λιζα:Όχι όπως εσύ.. Αν ήμουν καταπληκτική θα κέρδιζα..
*Ναστια:Όχι ηττοπάθεια.. Για να κάνεις κάτι, πρέπει να το θέλεις πολύ.. Είμαι μέσα στις πίστες από 8 χρόνων, από 14 οδηγαω και δεν έχω χάσει προπόνηση.. Κάθε μέρα με τις ώρες.. Έχω χτυπήσει αρκετές φορές και έχω σπάσει και δεν έχω σπάσει και έχω βάλει γύψο και έχω τυλίξει, είτε χέρι είτε πόδι αρκετές αλλά και επανειλημμένες φορές, αλλά δεν το μετανιώνω.. Ούτε τα παρατάω though.. Η μηχανή και το αμάξι είναι η ζωή μου..
*Λιζα:Φαίνεται.. Είτε από τον τρόπο που μιλάς γιαυτό, είτε λόγω της έντασης και της τεχνικής που έχεις.. Η τεχνική σου είναι εκπληκτική.. Από την στιγμή που τελειώσαμε στην μεγάλη οθόνη παιζει το άλμα σου.. Πολύ ψηλό.. Εντυπωσιακό..
*Ναστια:Βρίσκεις;; [λέω και κουνάει θετικά το κεφάλι..] Ανταποδωση σκληρής προπόνησης.. [της λέω ενώ περπατάμε και έχω φτάσει έξω από τα αποδυτήρια..] Με συγχωρείς αλλά πάω να αλλάξω..
*Λιζα:Ναι, ναι κάνε δουλειά σου..
*Ναστια:[μου λεει της χαμογελάω και μπαίνω μέσα.. Βγάζω την στολη μου και μένω με τα ρούχα μου.. Πάω να βγω και η πόρτα δεν ανοίγει.. Σοβαρά τώρα;;] Εεεείίίί;; Με ακούει κανείς;;
*Λιζα:Τι έπαθες γλυκιά μου;;
*Ναστια:Λίζα εσύ είσαι;; Κλείστηκα στα αποδυτήρια, έχει κολλήσει η πορτα.. Μπορείς να μου ανοίξεις;; Και έχω πει στον Θωμά 10.000 φορές να αλλάξουμε τις πόρτες στις τουαλέτες..
*Λιζα:Ωχχχχ τι κρίμα.. Αν δεν βγεις να παραλάβεις η επόμενη ακριβώς είμαι εγώ..
*Ναστια:[λέει και γελάει σατανικά στο τέλος.. You daughter of a b*tch..]YOU DAUGHTER OF A B*TCH.. [φωνάζω και αυτή φεύγει..] Εεεείίίί με ακούει κανείς;; [αλλά nothing.. Πως και γιατί δεν είναι κανείς στους διαδρόμους γ@μω;; Σε λίγο θα ξεκινήσει και η απονομή.. Γ@μω την τύχη μου.. Το κινητό μου το έχει ο Αλεξ, όπως όλη μου την τσάντα.. Φωνάζω ξανά με όλη μου την δύναμη..] ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΏ;;
*Dean:Από που ακούγεσαι;;
*Ναστια:Απο τα αποδυτήρια.. Μπορείς να ξεκλειδώσεις;; Με έχουν κλειδώσει μέσα..
*Dean:Γιατι;;
*Ναστια:Θα σου πω.. Θα μου ανοίξεις;;
*Dean:Μισό..
*Ναστια:[λεει και μου ανοίγει.. Βλέπω από έξω ένα ψηλό αγόρι, με καφέ μπουκλακια, πράσινα μάτια και κάργα γυμνασμενος..] Γ-γειά.. [λέω μαγμενενη τραυλιζοντας..]
*Dean:Γειά.. Γιατί κλειδώθηκες;;
*Ναστια:Δεν κλειδώθηκα μόνη μου.. Με κλείδωσε μέσα για να μην πάω στην απονομή και να πάρει αυτή το βραβείο..
*Dean:Who would do such a thing to you pretty??
*Ναστια:[wait.. Did he just call me pretty??νομιζω ότι τα μάγουλα μου έχουν πάρει φωτιά..] Η Λίζα.. [του λέω και δεν καταλαβαίνει..] Το νούμερο 116, με αυτήν που ανταγωνιζομουν στην τελική ευθεία και τελικά την πέρασα.. Μου έκανε την καλή και την πίστεψα.. Πως εμπιστεύτηκα καποιον εγώ τόσο τύφλα;;
*Dean:Σου φάνηκε καλή..
*Ναστια:Και τελικά είναι σκάρτη.. Εμμμ by the way, είμαι η Αναστασία..
*Dean:Είμαι ο Dean, το νούμερο 20 το τυχερό μου άλλωστε..
*Ναστια:Εεεείίίί και εγώ ήμουν το 18 το τυχερό μου.. Πρέπει να πάω για την απονομή..
*Dean:Can I come??
*Ναστια:For sure.. Έλα πάμε τρέχοντας όμως.. [του λέω και τρέχουμε.. Την ώρα που ανακοινώνει το όνομα μου και η Λίζα γελάει που αργώ να βγω, λέει το όνομα μου άλλη μια φορά και εμφανίζομαι και παίρνω το κύπελο και το μετάλλιο και μενει με ανοιχτό το στόμα, αυτό ήταν ότι καλύτερο υπάρχει.. Την κοιτάω με b*tch ύφος και χαίρομαι τόσο πολύ που βρέθηκε ο Dean να με βοηθήσει που θέλω να της τον τριψω στην μούρη.. Πάω να κατέβω αλλά με προλαβαίνει ο Dean και με σηκώνει και με παίρνει στην αγκαλιά του έτσι όπως με σήκωσαν τα παιδιά πριν που βγήκα πρώτη..]
*Αλεξ:Εεεεεε ποιος στο δι@ολο είσαι εσύ και γιατί αγγίζεις το κορίτσι μου;; [του λέω με νεύρα..]
*Dean:Κορίτσι σου;; Αναστασία δεν μου είπες ότι έχεις αγόρι..
*Ναστια:Ξέχασα μια μικρή λεπτομέρεια.. Και call me Ναστια..
*Dean:Μικρή λεπτομέρεια;;Γύρω στα 2 μέτρα μωρέ.. Τόσο μικρή, εεεε Ναστια;;
*Ναστια:Κάπου τόσο.. Εγώ μπορώ να πατήσω έδαφος;;
*Dean:For sure.. Πάμε καμιά βόλτα με τις μηχανές;;
*Ναστια:Εγώ είμαι μεσ[είμαι μέσα πάω να πάω,αλλά δεν θα σταυρωσω λέξη τελικά,το πηρα αποφαση..]
*Σελινα:Που ήσουν εσύ;; Και ποιος είναι αυτός;; Και γιατί είναι αρκετά κοντά σου;; Και γιατί εσύ δεν νευριάζεις;;
*Ναστια:Too many questions out of the blue.. Ναι, Dean.. Πάμε βόλτα με τις μηχανές.. Είμαι μέσα..
*Dean:Awesome..
*Ναστια:[μου λέει και μου χαμογελάει και του χαμογελάω πισω..] Εγώ πάω βόλτα.. By the way,μακρυά από την Λίζα ή αλλιως το νουμερο 116.. Με κλείδωσε μέσα στα αποδυτήρια και ευτυχώς πέρασε από εκεί έξω ο Dean και με ξεκλείδωσε εγκαίρως.. Νευρίασε που την κέρδισα..
*Σελινα:Αν δεν φανείς εσύ, το παίρνει ο δεύτερος..
*Ναστια:Ακριβώς.. Ευτυχώς πέρασε ο Dean από εκεί και με ξεκλείδωσε εγκαίρως.. Τώρα τελείωσε η ανάκριση;; Μπορώ να πάω βόλτα με το παιδί;;
*Σελινα:Εμένα ρωτάς;; Your boyfriend is over there..
*Ναστια:Οκ πάω βόλτα.. [λέω και πάω να φύγω, αλλά με σταματάει η φωνή του..]
*Αλεξ:Φιλί;; Αγκαλιά;; Να έρθω μαζί;; Θα σε δω καποτε;;
*Ναστια:Αααα ναι.. [λέω επειδή ξέρω ότι το κάνει επίτηδες να κόψει την φορά του Dean.. Πάω και τον αγκαλιάζω και πάω να απομακρυνθώ αλλά μετά θυμάμαι ότι ο Αλεξ έχει το κινητό μου..] Εχεις το κινητό μου.. [του λέω και μου το δίνει..] Οταν είμαι free θα σου στείλω μήνυμα.. [του λέω και φεύγω τρέχοντας.. Πάμε έξω στις μηχανές..] Ετοιμος να σου δείξω τι αξίζω;;
*Dean:More than ready.. I'm waiting for it.. Που θα πάμε;;
*Ναστια:Πάνω στο βουνό κοντά στην μέση έχει,[λέω και με διακόπτει..]
*Dean:Την καφετέρια της Ρόζας λες;; Που έχει και πρωινό και μεσημεριανό και λειτουργεί και σαν βραδινό μαγαζί για χαλαρό ποτάκι;;
*Ναστια:Είσαι ψαγμένος δεν παίζει αλλιώς.. [του λέω και σηκώνει τα χέρια σαν να παραδινεται..]Κανεις μέχρι τώρα δεν ήξερε αυτήν την καφετέρια..
*Dean:Την βρήκα με τους φίλους μου.. Πάω πολλές φορές για τρέξιμο με την μηχανή εκεί κοντά..
*Ναστια:Και εγώ.. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη..
*Dean:Επειδή έχει τις επικίνδυνες στροφές..
*Ναστια:Επειδή έχει τις επικίνδυνες στροφές.. [λέμε ταυτόχρονα και γελάμε..] Ακριβώς..
*Dean:Έλα.. Πάμε να δω πόσο γρήγορη είσαι..
*Ναστια:Nobody underestimates me.. [του λέω και μου χαμογελάει και νομίζω πως τα μάγουλα μου έχουν πάρει φωτιά.. Του χαμογελάω πίσω και φεύγουμε.. Στην διαδρομή πολλές φορές έβλεπα από τον καθρέπτη αλλά δεν τον έβλεπα πίσω μου.. Μετά από 15 λεπτά το πολύ έφτασα και τον περίμενα.. Περιμένω δύο με τρία λεπτά και εμφανίζεται με την μηχανή του και μόλις παρατήρησα ότι φοράει ένα τζιν μπλε παντελόνι με σκισιματα και ένα άσπρο μπλουζάκι που διαγραφεί τέλεια τους κοιλιακούς του και ένα απλό δερμάτινο μαύρο μπουφαν.. Θεέ μου είναι κούκλος.. Έβγαλε το κράνος και ήρθε κοντά μου όταν κατάλαβα ότι τον κοιτάω σαν λιγουρα απλά μαζεύτηκα και ένιωσα τα μάγουλα μου να παιρνουν φωτιά, κάτι που μάλλον δεν του πέρασε απαρατήρητο γιατί γέλασε..]
*Dean:You are fast as hell..
*Ναστια:Δεν θέλω να το πενευτω ή να σου πω πως σου το είπα αλλά TOLD YAAAA.. [του λέω σαν πενταχρονο και γελάει και παρασέρνει και εμένα..]
*Dean:Πάμε;;
*Ναστια:[μου λέει και μου κάνει νόημα να περπατήσω προς την καφετέρια και το κάνω χωρίς καν να το σκεφτώ.. Είμαστε εδώ κάνα 2ωρο και περνάω σούπερ.. Είναι πολύ καλό παιδί από ότι φαίνεται και σούπερ κούκλος.. Η σερβιτόρα τον καρφώνει και αυτός κοιτάει εμένα και συνεχίζει να μου μιλάει.. Ήρθε η κοπέλα μα την πληρώσουμε και μας φέρνει διαφορετικές αποδείξεις.. Την δικιά μου, μου την αφήνει αδιάφορη πάνω στο τραπέζι, σχεδόν χωρίς καν να με δει και στον Dean, περιμένει να γυρίσει να την κοιτάξει και του την δίνει όλο χάρη και ναζί..]
*Λια:Γειά.. Είμαι η Λία.. Πίσω από την απόδειξη σου έχει κάτι ξεχωριστό για εσένα..
*Ναστια:[του λέει και αυτός την κοιτάει με απορία και σαν να μην τον νοιάζει.. Εκείνη την ώρα που μιλούσε αυτή εγώ απλά έβγαλα το κινητό μου και έβλεπα φωτογραφίες με τα παιδιά, για να μην την χτυπήσω ή νευριασω για αυτό που γίνεται.. Η πόρτα του μαγαζιού ακούγεται να ανοίγει και κοιτάω να δω ποιος μπήκε.. Όταν βλέπω ποιος είναι μένω κάγκελο.. Τι κάνει αυτός εδώ;;]

Πως είστε;; τι μου κάνετε;; εγώ ζω.. Εφόσον ζω είμαι κομπλέ.. Εύχομαι να είστε καλά.. Σήμερα ζαλίστηκα τόσο άσχημα που πήγα να λιποθυμισω.. Πρώτη φορά που αισθάνομαι ξανά αυτό το συναίσθημα ότι χάνω την Γη κάτω από τα πόδια μου.. See yaaa..

I'm lonely?? Kde žijí příběhy. Začni objevovat