I'm lonely??

Part 35

*Josh:Τι έκανες;; Μολις απείλησε την κόρη μου;; Κάνεις ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΕΊ ΤΗΝ ΚΌΡΗ ΜΟΥ.. ΆΜΑ Η ΚΌΡΗ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΆΕΙ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΉΣΕΙ ΞΑΝΆ ΤΌΤΕ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΛΗΡΏΣΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΆ..
*Ναστια:[της φώναξε.. Μέχρι και εγώ τρόμαξα και αναπήδησα από την θέση μου και βρέθηκα σχεδόν αλά μπρατσετα με την Evelin η οποία μάλλον πήρε πρέφα ότι τρόμαξα γιατί σοβαρεψε αρκετά..] Μπαμπά εντάξει είμαι.. [του είπα ξεψυχισμενα σε χαμηλό τόνο..]
*Josh:Όχι δεν είσαι..
*Evelin:Όχι δεν είσαι..
*Ναστια:[ωπα και το δυναμικό ντουέτο.. Είναι και οι δύο λίγο νευριασμενοι να το πω;; νευριασμενοι θα το πω..]
*Evelin:Έχεις βάλει μυριαδες φορές την ζωή σου σε κίνδυνο.. Έχεις προσπαθήσει να τερματίσεις την ζωή σου άπειρες φορές, σταμάτα να λες ότι εισαι εντάξει λοιπόν, because you're not.. Από αυτές τις μυριαδες και άπειρες φορές από όσο καταλαβαίνω η μαμα μου έχει συμβάλει σε πολλές και πραγματικά Ναστια λυπάμαι γιαυτό..
*Josh:Κοριτσι μου,εχει δίκιο η Evelin, πειράζει.. Φτάνει το δεν πειράζει τόσα χρόνια.. Είσαι νεκρή μέσα σου,δεν αισθάνεσαι κάτι.. Μπράβο ρε Εβελινα δεν θα μπορούσες να τα πεις καλύτερα, μπράβο παιδί μου..
*Evelin:Ευχαριστώ πολύ Josh και τα εννοώ ολα όσα είπα..
*Ναστια:Μην το ψάχνετε και μην τα ρίχνετε όλα επάνω στην Αγκαθα, δεν φταίει για όλα αυτή.. Έχασα τον αδερφό μου, το στήριγμα μου, τότε ήταν που έχασα τον εσωτερικό μου κόσμο.. Ο Tristian μου πλέον θα ήταν γύρω στα 20, δεν έζησε σχεδόν τίποτα.. Πάνε 3 χρόνια περίπου που πέθανε.. Κάθε μέρα ίδια ρουτίνα.. Αλλά έχω συνηθίσει πλέον, γιαυτό και το δεν πειράζει έχει γινει πλέον η μόνη μου καραμέλα.. Και τώρα αν μου επιτρέπετε θέλω να πάω στο δωματιο μου.. [ειπα και σηκώθηκα περπατησα στον διάδρομο για να πάω στο δωματιο μου μα η φωνή της με σταμάτησε..]
*Αγκαθα:Τα κατάφερες.. Συνέχισε λίγο ακόμα και θα τα καταφερεις να με μισήσει τελείως ο μπαμπάς σου.. Αυτό δεν είναι έτσι και αλλιώς αυτό που ήθελες από την αρχή;;
*Ναστια:Αυτό σε νοιάζει λοιπόν;; Αν ο μπαμπάς μου σε μισήσει;; Αν ο μπαμπάς μου ανοίξει τα μάτια του θα δει ποία πραγματικα έχει δίπλα του.. Δεν χρειάζεται να τα καταφέρω εγώ σε κάτι.. Συνέχισε καλά το πας το εργακι.. Δείξε μας ποια πραγματικά είσαι.. Δείξε σε όλους ότι τόσο καιρό έλεγα την αλήθεια.. Βρόντο φώναξε το.. Εμπρός λοιπόν.. Άσε ελεύθερο τον εαυτό σου, μην ανησυχείς.. Δεν θα αλλάξεις ποτέ.. Πάντα θα μείνεις η ίδια.. Η μία και μοναδική, αυτή που τόσα χρόνια με σαπίζει στο ξύλο, αυτή που τόσα χρόνια μου λέει πως δεν αξίζω να ζω, αυτή που τόσα χρόνια με κατάντησε Σταχτοπούτα εδώ μέσα, αλλά πριν το μπιμπιτι μπομπιτι μπου, αυτή που [θα της έλεγα για το πόσες φορές αποπειράθηκα να αυτοκτονήσω μετά το ξύλο ή τους καβγάδες μας, αλλά δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την προταση μου γιατί το χέρι της βρέθηκε στο μάγουλο μου.. Το χαστούκι που έφαγα ήταν δυνατό και έκρυβε θυμό μέσα του, πολύ θυμό.. Την κοίταξα, δάκρυσα μπροστά της και είχε ακόμα αυτό το διεφθαρμένο χαμόγελο στα χείλη της, το χαμόγελο του νικητή..] Επιτέλους η κανονική Αγκαθα τι την έκρυβες τόσο καιρό;;
*Αγκαθα:Δεν θα μου την γλιτώσεις σαφρακιασμενο, δεν υπάρχει περίπτωση να σε πιστέψει ο πατέρας σου ποτέ, όσες φορές και αν του το πεις θα σε βγάζω ψεύτρα..
*Ναστια:Έχεις δίκιο..[της είπα και οταν γύρισα να φύγω χαμογέλασα σατανικά που επιτέλους πήρα αυτό που ήθελα, αλλά δάκρυσα ξανά διότι σκεφτομουν την θέση που είναι ο πατέρας μου και πως θα είναι όταν το μάθει.. Έτσι έφυγα λοιπόν και πήγα και κλείστηκα στο δωματιο μου.. Τι κάνεις;; συνελθε.. Έχω συνέλθει.. Βασικά το κλάμα μου βγήκε αυθόρμητο από τα νεύρα μου, μπορεί, όχι όμως από το χαστούκι, το μόνο σίγουρο.. Πήρα τηλέφωνο τον Αλεξ κατευθείαν.. Δεν το σήκωσε και με πήρε πίσω αυτός..] Αλεξ;;[του είπα κάπως χάλια εφόσον έκλαιγα ακόμα..]
*Αλεξ:Sunshine;;Sunshine κλαις;;Τι έπαθες μικρή;; Που είσαι;;
*Ναστια:Αλεξ;; Είμαι σπίτι.. Μπορείς να περάσεις;;
*Αλεξ:Ναι, δεν έχω κάτι να κάνω και να είχα όμως θα το άφηνα για εσένα.. Θα μου πεις όμως γιατί είσαι έτσι;;
*Ναστια:Έλα από εδώ να κάτσουμε, λίγο να προσπαθήσω να ηρεμήσω, να το πάρω πιο ψύχραιμα το όλο θέμα και θα σου πω..
*Αλεξ:Μάλιστα.. Μπορώ να κάνω κάτι άλλο;;
*Ναστια:Ναι, να έρθεις όσο πιο γρήγορα γίνεται.. Πρόσεχε όμως μην σκοτωθείς με την μηχανή..
*Αλεξ:Εντάξει σε λιγάκι θα ειμαι εκεί.. Με το αμάξι θα ερθω, μπορεί να θέλεις να πάμε καμιά βόλτα μικρή μου..
*Ναστια:Ευχαριστώ μεγάλε μου.. [ειπα και ακούστηκε ένα χαχανιτο μέσα από το τηλέφωνο και κλείσαμε.. Πέρασαν 15 λεπτά από το τηλέφωνο και άκουσα το κουδούνι να χτυπάει.. Κάποιος άνοιξε γιατί σε δευτερόλεπτα από πίσω χτυπούσε η πόρτα του δωματίου μου..] ¿¿Quién?? [«ποιος;;» ρωτάω κατευθείαν..]
*Αλεξ: Alex Yo soy.. ¿Debo entrar? [«ο Αλεξ είμαι.. Να μπω;;»]
*Ναστια:Sí, Alex pasó.. [«ναι Αλεξ, πέρασε μέσα..» του είπα και μπαίνει και κλείνει την πόρτα..] Κλείδωσε κι ολας μην μπουκάρει κανένας πατέρας μου και έχουμε άλλα μετά.. [του λέω μελαγχολικά κάπως, αλλά το κάνει.. Έρχεται και κάθεται ακριβώς δίπλα μου στο κρεβάτι και με ξαπλώνει και αυτός ξαπλώνει δίπλα μου και με παίρνει αγκαλιά και μου χαϊδεύει τα μαλλιά.. Ο Αλεξ πάντα ήταν υπερπροστατευτικος με εμένα, αλλά από τότε που πέθανε ο αδερφός μου, μου έχει σταθεί πιο πολύ και από τον ιδιο μου τον πατέρα,οχι ότι δεν το έκανε πιο μπροστά, αλλά το παιδί έχει ένστικτο.. Καταλαβε από την μέρα και την ώρα που με βρήκε ότι χρειαζόμουν φροντίδα και να γίνω πιο σκληρή από τι ήμουν, έστω για τον έξω κόσμο και στο κεφάλι μου και ψυχολογικά ας είμαι μπουρδελο.. Όταν μετά πέθανε ο αδερφός μου ήρθε το αποκορύφωμα, δεν με έχασε στιγμή από τα μάτια του, δεν με άφησε στιγμή μόνη μου, ας πει κάτι κάνεις γιαυτόν τον άνθρωπο και δεν θα το σκεφτώ καν, θα βγάλω όπλο και θα του κάνω ότι έκανε ο Aida στον Zeidok, ότι έκανε η Lara Croft στον ηλιθιο που πήγε να την σκοτώσει μέσα στο κρησφύγετο με τον τάφο της μούμιας.. Περιττό να πω ότι και οι δύο πλέον είναι νεκροί και ο τύπος που επιτέθηκε στην εκπληκτική Lara Croft,αλλα και ο Zeidok.. Με ποιον τρόπο;; Η Lara θυμήθηκε την δύναμη που έκρυβε μέσα της, εφόσον σκεφτόταν στιγμές με τον αγαπημένο της που πέθαινε εκείνη την ώρα,αυτος θα πέθαινε από αργό θάνατο, αλλά αποφάσισε να το τερματίσει ανοίγοντας και κρατοντας μια βόμβα στα χέρια του.. Η Lara μάζεψε όση δύναμη της είχε απομείνει και εκεί που πήγε να την σκοτώσει αυτός με το φονικό του όπλο, οι ρόλοι αντιστραφηκαν και τελικά τον σκότωσε αυτή, τελειώνοντας τον απλά με μια κλοτσιά στο απόλυτο κενό.. Και τώρα πως πέθανε ο Zeidok.. Long story short, έσπασε τα νεύρα του αρχηγού.. Είχαν μόνιμες κόντρες και ο αρχηγός πλέον έβλεπε ότι είναι πρόβλημα, ζήτησε λοιπόν από τον Aida να τον τελειώσει μια και καλή την υπόθεση αυτή και αυτός το έκανε.. Τον σκότωσε πυροβολώντας τον μια στην καρδιά και μια στο κεφάλι και έτσι καταλαβαίνετε πως το είδωλο μου δεν ειναι άλλο παρά ο Aida, ο οποίος είναι ο Tayler γιαυτό και τον θαυμάζω τόσο.. Αλλά ο Alex με κοιτάει περίεργα εδώ και πόση ώρα, μάλλον για τον λόγω που χάθηκα.. Συνεχίζει να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και μου μιλάει με απαλή φωνή..]
*Αλεξ:Qué pasa mi señorita?? [«τι έγινε κυρία μου;;» την ρωτάω επιτέλους αυτό που με καιει τόση ώρα, την βλέπω που βασανίζεται και δεν θέλω να την βλέπω έτσι..]
*Ναστια:Nada mi señor..[«τιποτα κύριε μου..» του λέω αλλά με κοιτάει δύσπιστα..]
*Αλεξ:Όχι σε εμένα αυτά μικρούλα.. Αυτά εκεί που παίρνανε,σε ξέρω υπερβολικά καλά για να ξέρω ότι κάτι δεν πάει καλά, now say it please..
*Ναστια:Αλεξ..[λεω και εκεί που πήρα φορά να του το πω χτυπάει η πόρτα..] Καταραμένη..[φωνάζω κάπως μέσα από τα δόντια μου.. Έξω από την πόρτα μου ακούω τον πατέρα μου που δεν μπορεί να μπει και έχει λίγο τρελαθεί ή μου φαίνεται;;]
*Josh:Αναστασία;;
*Ναστια:[λέει αλλά δεν του απαντάω.]
*Αλεξ:Μιλά του..
*Ναστια:Για ποιο λόγο;; Πάλι το δικό του θα κάνει αφού.. [λεω τελείως απογοητευμένη πλέον, αλλά η πόρτα κοντεύει να σπάσει..] ΣΤΑΜΆΤΑ ΝΑ ΚΟΠΑΝΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΊΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΗΝ ΠΌΡΤΑ ΜΟΥ.. [εντάξει μάλλον έχω λίγο νεύρα ακόμα.. Λίγο;; εντάξει πολύ έχω αλλά δεν φταίω εγώ, αυτή μου τα δημιούργησε.. ]
*Josh:Γιατί μου φωνάζεις και γιατί η πόρτα είναι κλειστή;; Τι κάνετε εκεί μέσα;;
*Ναστια:ΒΡΏΜΙΚΟ ΣΕΞ.. [του φωνάζω νευριασμενη από την ανάκριση που τραβάω αυτήν την στιγμή, ενώ μετά από δευτερόλεπτα γελάω με τον Αλεξ μανιακα, αλλά ακούω τον πατέρα μου απέξω να ρίχνει καντήλια..]
*Josh:ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ;; Άνοιξε την πόρτα σου τώρα..
*Ναστια:[λέει αλλά δεν του δίνω σημασία..] ΜΠΑΜΠΆ ΠΑΡΑΤΑΜΕ, ΆΣΕ ΜΕ ΗΣΥΧΗ ΚΑΙ ΠΑΝΈ ΣΤΗΝ ΤΣΟΥΛΙΤΣΑ ΣΟΥ.. [του λέω αρκετά νευριασμενη..] Πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσουμε με ησυχία.. [λέω στον Αλεξ χαμηλόφωνα και κουνάμε θετικά και συγχρονισμενα τα κεφάλια μας και γελάμε με αυτήν την πράξη..]
*Josh:Αναστασία άνοιξε κορίτσι μου.. Για ποιο λόγο κλειδώνεις;; Θέλω απλά να δω ότι είσαι εντάξει..
*Ναστια:Για τους εμφανείς λόγους και είχα δίκιο.. Μια χαρά είμαι μπαμπά, ησυχία θέλω,να κατσω στο δωματιο μου, με το αγόρι μου και να περάσουμε ένα χαλαρό απόγευμα, γίνεται;; [το ρίχνω στην ειρωνεία μπας και τον πιάσει το φυλοτιμο..]
*Josh:Καλά παιδί μου καλά να περάσετε αφού είσαι καλά.. Και φρόνιμα εεεε;;
*Ναστια:[λέει υποτίθεται σε στυλ που μας μαλώνει και γελάμε ταυτόχρονα και ξεσκιζομαστε στα γέλια μετά.. Τον άκουσα που έφυγε..] Έφυγε.. [λέω αποφασιστικά..]
*Αλεξ:Ωραία τότε πες μου αυτό που ξεκίνησες να μου πεις πριν και μας διέκοψε..
*Ναστια:Νομιζω πως είναι ώρα να κατέβουν οι κάμερες.. [του λέω διστακτικά.. Στην αρχή με κοιτάει με βλέμμα απορίας και μετά μόλις συνηδιτοποιει τι του έχω πει εξαγριωνεται..]
*Αλεξ:ΆΠΛΩΣΕ ΧΕΡΙ ΠΆΝΩ ΣΟΥ;;
*Ναστια:[φωναζει θυμωμένος μέχρι και εγώ τρόμαξα και τρανταχτηκα από την θέση μου.. Μετά από λίγο η πόρτα μου ξαναχτυπά και ακούω μια γνώριμη φωνή..]
*Evelin:Ναστια είσαι καλά;; Γιατί φωνάζει ο Αλεξ;;
*Αλεξ:Νοιαστηκε;; [την ρωτάω σιγά ώστε να μην ακουστώ..]
*Ναστια:Η Evelin δεν φταιει σε κάτι.. [του λέω και με κοιτάει σε φάση "πλάκα μου κάνεις τώρα;;"] Δεν ήξερε τίποτα.. [του λέω και δείχνει μπερδεμένος..] της λεγανε ψέματα.. Η Evelin δεν ήξερε γιατί πηγαίνω νοσοκομείο και ούτε ότι με βαράει η Αγκαθα.. Όταν έμαθε ότι η Αγκαθα υπάρχει περίπτωση να έχει απλώσει χέρι πάνω μου, τρελαθηκε.. Ήταν η πρώτη που είπε αμα σε άγγιξε, εγώ θα είμαι αυτή που θα την κλείσω φυλακή.. [του λέω σιγοψιθυριζοντας και μένει άναυδος..] Εντάξει ειμαι Evelin, όλα καλά..
*Evelin:Δεν σε πιστεύω.. Φαίνεται ότι λες ψέματα, το ακούω στην φωνή σου.. Άνοιξε μου να σε δω σε παρακαλώ, ανησυχώ..
*Ναστια:[μου λέει και κάνω νόημα στον Αλεξ να μην βγάλει γκιχ μπροστά της και πάω και ξεκλειδώνω.. Με κοιτάει από πάνω ως κάτω και μετά με αγακαλιζει σφιχτά..] Δεν υπάρχει περίπτωση να μου κάνει κακό ο Αλεξ ποτέ, να ξέρεις..
*Evelin:Τότε γιατί φώναξε έτσι;;
*Ναστια:Είσαι έτοιμη να μάθεις την αλήθεια;; [της λέω κάπως τρομαγμένη..] Μου υποσχεσαι ότι δεν θα ξανά λιποθυμήσεις και δεν θα σε ξανα πηγαίνω στον Πάρη;;
*Evelin:Με τρομάζεις..
*Αλεξ:You should be..
*Ναστια:Αλεξ;; [λέω νευριασμενη..]
*Αλεξ:¿¿Qué??
*Ναστια:No me digas qué??[μην μου λες εμένα ¿¿Qué??(το ¿¿Qué?? είναι το τι στα ισπανικά..)]
*Evelin:Hey, βάλτε με στην συζήτηση, περιμένω να ακούσω..
*Ναστια:Αλεξ έχεις συνδέσει και το κινητό σου, άμα θυμάμαι καλά.. Ισχύει;;
*Αλεξ:Ναι φέρε μου το λαπτοπ σου και θα έχουμε κανονική εικόνα..
*Ναστια:[είπε και του έδωσα το λαπτοπ και το καλώδιο USB για να το συνδέσει..]
*Evelin:Ακόμα δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει..
*Ναστια:Να μάθεις δεν ήθελες;; Εεεεε θα μάθεις λοιπόν.. [ο Αλεξ συνδέεται με τις κάμερες μπαμ-μπαμ και η Evelin με κοιτάει απορημένη..]
*Evelin:Εχει το σπίτι κάμερες;; Πρώτη φορά το βλέπω.. Δεν ήξερα κάτι για αυτό..
*Ναστια:Στο σπίτι κάμερες εβαλε
*Αλεξ:Εγώ.. [λέω και πέφτει σιωπή..] Η Ναστια μου είπε οτι η Αγκαθα την χτυπάει, την τελευταία φορά πήγε να πεθάνει από overdosed,δεν ρισκάρω να την χάσω, άμα λέει κάτι είναι αλήθεια, ποτέ δεν λέει ψέματα.. Έπρεπε όμως να έχω και αποδείξεις για να δείξω στον Josh για να πιστέψει επιτέλους την κόρη του και να βγει από το ρόζ συννεφάκι που τον έχει χώσει η μαλακισμ
*Ναστια:Εεεεε.. [του φωνάζω να το κόψει..]
*Αλεξ:Τι εεεεε ρε Ναστια;; Είτε όλη την αλήθεια, είτε τίποτα.. Μην της αποκρύβεις πράγματα κάνει κακό.. Έχω αποδείξεις ότι η μαμά σου χτυπάει την Ναστια.. Και θα το δεις και εσύ με τα μάτια σου.. Ναστια;; Τι ώρα έγινε περίπου;;
*Ναστια:Το πολύ κάνα 10 λεπτό πριν σε πάρω τηλέφωνο.. Ήμουν ακόμα υπό την επήρεια σοκ..
*Αλεξ:Ωραία.. Μισό τότε..
*Ναστια:[λέει και ψάχνει τις κάμερες σύμφωνα με την ώρα που του είπα..] ΣΤΑΜΆΤΑ.. [του φωνάζω μόλις βλέπω την σκηνή που είμαστε μέσα στο δωμάτιο του Tristian και ο μπαμπάς μου είναι σε πλήρη συγχηση με την Αγκαθα.. Η σκηνή περνάει και εγώ βγαίνω έξω από το δωμάτιο..]

Πως είστε;; τι μου κάνετε;; guess what?? Εγώ δεν ειμαι καλά, αλλά εύχομαι σε εσάς να είστε όλοι καλά.. Εγώ μάλλον έχω covid, έχω όλα τα συμπτώματα, αλλά βγαίνω αρνητική.. Anyway.. See yaaaa..