អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងត្រូវបានបញ្ចប់នាយសង្ហារអូសទាញខ្លួនចូលបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួនប្រាណដែលសុទ្ធតែញើសនិងកាកសំណល់ចេញ។
ក្រាក...
«ដេតឌី» សម្លេងដូចជាកូនឆ្មាស្រែកហៅឈ្មោះនាយធ្វើឲ្យជុងហ្គុកអត់នឹងបែរមកមិនបានព្រោះនាយយល់ន័យនៅឯវិមាននាយក៏រៀនភាសា បរទេសដូចគ្នា។
«ថេយ៍? មានការអី?» បម្បិញមិញឃើញគេងស្តិកនៅលើពូកសោះឥទ្បូវក៏ងើបដើរមករកគេដល់បន្ទប់ទឹកបានទៀត?
«មកដុសខ្នងឲ្យដេតឌីណា» មាឌតូចដើរកាច់រាងស្វែលរបស់ខ្លួនសម្តៅទៅរកនាយ។
«បាន» ជុងហ្គុកញញឹមហើយយកដៃទៅទាញចង្កេះគេមកឱបរឹតឲ្យពិតនៅខ្លួន។
«អូនដុសឲ្យតិចៗណាមិនខ្លាំងនោះទេ» មាឌតូចព័ទ្ធដៃមកខាងក្រោយអង្អែលខ្នងគេថ្នមៗឯងមុខក៏ងើយទ្បើងប៉ះក្រសែភ្នែកទាញ។
«អុប៎» ជុងហ្គុកឱនមកប្រលែងលេងជាមួយបបូរមាត់តូចច្រមិចម្តងទៀតថេយ៉ុងរហ័សលើកដៃមកឱបកគេហើយតបតទៅវិញយ៉ាងជក់ចិត្ត។
ផ្លាប់ ជុងហ្គុកលើកពរថេយ៉ុងទ្បើងឲ្យខ្លួនប្រាណគេពិតនៅជញ្ជាំងសឹមអុកភាពរឹងមាំចូលសារជាថ្មីម្តងទ្បើងសម្លេងបែរថ្ងូរ់ពេញបន្ទប់ទឹកខ្ទរខ្ទារចេញមកក្រៅបើបានស្តាប់ធានាថាព្រឺសម្បុលជាក់ជាមិនខាន។
វ៉ូ..ចចកព្រៃស្រែកលូរូបរាងជាសត្វចចកក៏ឲ្យឃើញតាមស្រមោលកញ្ចក់យ៉ាងច្បាស់ៗ។ ចាប់ពីវិនាទីនេះតទៅ គីម ថេយ៉ុង នឹងក្លាយទៅជាកម្មសិទ្ធិរបស់ ទាយាទស្តេចចចកតែម្នាក់គត់។
____
ព្រះអាទិត្យរះផុតក្បាលថេយ៉ុងនៅគេងនៅ
ទ្បើយមើលទៅប្រហែលជាអស់កម្លាំងណាស់ហើយយប់មិនដឹងជាបញ្ចេញកម្លាំងអស់ប៉ុន្មានទឹក។
ជុងហ្គុកយកដៃមកទ្រក្បាលសម្លឹងមើលទៅអ្នកគេងក្នុងទ្រូងទាំងស្នាមញញឹមក្មេងម្នាក់នេះពិតជាមានឥទ្ធិពលចំពោះនាយខ្លាំងណាស់។
ជួបគ្នាលើកដំបូងក៏យល់ថាដូចជានិស្ស័យដែលជំរុញមកនាយពិតជាអត់តាមដានមិនបានតែមិននឹកស្មានសោះថាអាល្អិតម្នាក់នេះជា Mate របស់ខ្លួន។
