မွေးနေ့တဲ့.......
ကိုယ့်အတွက်တော့သာမန်အတိုင်းဖြတ်သန်းသွားရမယ့် နေ့တစ်နေ့ထက်လွဲလို့ ဘာမှထူးမလာဘူး။
အပြေးပြိုင်ပွဲတစ်ခုမှာ အနိုင်ရရင်းအမေ့ဗိုက်ထဲရောက်လာတယ်။အမေ့ဗိုက်ထဲမှာ နေရတာ သူများတွေလို၉လမပြည့်ခင် ကိုယ်အပြင်လောကကိုရောက်လာတယ်။
အဲ့ရောက်လာတဲ့နေ့ကို ကိုယ့်မွေးနေ့လို့သတ်မှတ်လိုက်ကြတယ် ဒါပဲ။ အခုဆိုအရေးမပါတဲ့ ကိုယ့်မွေးနေ့တွေကိုဖြတ်သန်းလာတာ လက်ဆယ်ချောင်းချိုးပြီးလို့နောက်ထပ်ရှစ်ချောင်းမြောက်။
"မွေးနေ့ရောက်ပြီနော် ကလေးမ
မင်းတို့တွေပြောတာငါကျင့်ထားပါတယ် ဘာတဲ့ ဟက်ပီး ဘက်ဒေး"
ကျောင်းသွားခါနီးလဲဖို့အင်္ကျီယူနေတဲ့
ဗီဒိုထဲကနေ ရုတ်တရတ်ထွက်လာတဲ့အသံကြောင့် အင်္ကျီချိတ်ကိုလွှတ်ချမိတဲ့အထိ
မကြားချင်ယောင်ဆောင်ရင်း
ပြုတ်ကျသွားတဲ့အင်္ကျီကို ပြန်ကောက်ရင်းအမော့ သူကကိုယ့်ကုတင်မှာအခန့်သား
"မြင်နေကြားနေရတာကို မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်တာလည်းပင်ပန်းမှာပဲနော်ကလေးမ ၁၈ပြည့်ပြီပဲငါ့ကို ဝိဥာဥ်လေးခဏငှားပေးပါလား ကောင်မလေးတွေနဲ့တစ်ညလောက်အိပ်ကြည့်ချင်လို့ပါဟာ"
"နင့်ရဲ့သွေးပေပြီးညစ်ပတ်နေတဲ့ရွံစရာကိုယ်လုံးကြီးရယ် မျက်လုံးကနေစီးကျနေတဲ့သွေးတွေ ငါ့အိပ်ယာပေါ်မပေခင် ခုချက်ချင်း ငါ့ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းစမ်း
ောက်နှာဘူးကောင်ရဲ့"လို့ အော်ဟစ်ပလိုက်ချင်ပေမယ့် hoodie ကောက်ဝတ်
အမေ့ကိုသွားပြီ ပြောရင်း ferry စောင့်တဲ့ဆီပဲထွက်လာခဲ့တော့တယ် ။
ဒါတွေကအဖွားနဲ့ကိုယ်ပဲသိတဲ့ လျို့ဝှက်ချက်တွေထဲကတစ်ခု...
Ferry ပေါ်ရောက်တော့နားကြပ်ထိုးထည့်ပြီး အိပ်ဖို့ပဲကြံမိတော့တယ်။ မမြင်မကြားရရင်တော့စိတ်ငြိမ်လောက်မှာပါလေ။
Ferry ပေါ်ကဆင်းပြီးcanteen ကိုလျှောက်လာတဲ့လမ်းမှာရှေ့ကနေတည့်တည့်လာရပ်တဲ့ အရိပ်တစ်ခုရယ် ဝင်ဆောင့်မိတဲ့ ကျောပြင်ကျယ်တစ်ခုကမွေးနေ့ကိုစောစောစီးစီးကျက်သရေတုံးစေတယ်။
