Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κ’ εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
κ’ ετρέμανε μες στην φωνή — και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες — πώς γυάλιζαν,
θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν·
πώς έτρεμαν μες στην φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.Κ.Π. Καβάφης,
Τα Ποιήματα, Τ. Α’ 1897 - 1918, Ίκαρος 1963
YOU ARE READING
Ηλιαχτίδες
PoetryΠοτέ στ' αλήθεια δεν το 'μαθα τί είναι τα ποιήματα. Είναι πληγώματα είν' ομοιώματα φενάκη φρεναπάτη; Φρενάρισμα ίσως; ταραχώδη κύματα; τί είναι τα ποιήματα; Είν' εκδορές απλά γδαρσίματα; είναι σκαψίματα; Είναι ιώδιο; Είναι φάρμ...