Είμαι η Γυναίκα και μου φόρτωσαν νωρίς την Ηθική
-δήθεν με νίβουν μ’ ανομήματα αιώνων-
Κι εγώ, ιέρεια στης Λαγνείας τη σπονδή
Εκάτη, Αστάρτη, ηδονών μα και δαιμόνων
σε μιαν αντίληψη του κόσμου αρσενική.
Είμαι η Γυναίκα και μου φόρτωσαν καιρό την Ενοχή
-δεν έχουν οι αμαρτίες μιαν όψη μόνον.
Κι εγώ, στου Ανήθικου δοσμένη τη σπουδή,
με μίση και κατάρες τόσων χρόνων,
στα φαύλα και στα κρείττω η πηγή,
είμαι η Γυναίκα, που παλεύει την πληγή…
Σοφία Κολοτούρου
"Αν-επίκαιρα Ποιήματα", 2000
YOU ARE READING
Ηλιαχτίδες
PoetryΠοτέ στ' αλήθεια δεν το 'μαθα τί είναι τα ποιήματα. Είναι πληγώματα είν' ομοιώματα φενάκη φρεναπάτη; Φρενάρισμα ίσως; ταραχώδη κύματα; τί είναι τα ποιήματα; Είν' εκδορές απλά γδαρσίματα; είναι σκαψίματα; Είναι ιώδιο; Είναι φάρμ...
