Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα
είδα το βράδυ αυτό.
Κάποια χρυσή, λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Και στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ’ ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Ηλεκτρισμένη από φιλήματα
θα ‘λεγες την ατμόσφαιρα.
Η σκέψις, τα ποιήματα,
βάρος περιττό.
Το παραπάνω απόσπασμα του Κ. Καρυωτάκη περιλαμβάνει κατά πάσα πιθανότητα το λόγο για τον οποίο τον τελευταίο καιρό δεν ανεβάζω τόσο συχνά καινούρια κεφάλαια στην Κάθαρση. Επειδή λοιπόν ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα -να 'ναι καλά ο Ελύτης και η Μαρία Νεφέλη του- , αποφάσισα να συγκεντρώσω τα αγαπημένα μου αποσπάσματα από ποιητικά (κυρίως) και πεζά κείμενα σε αυτό το βιβλίο, σε μια προσπάθεια να έρθουν περισσότεροι αναγνώστες σε επαφή με διάφορα έργα της ελληνικής λογοτεχνίας, αλλά και να ξεκολλήσω η ίδια από το αποκαλούμενο συγγραφικό μπλοκάρισμα αυτής της περιόδου.
Τα περισσότερα κεφάλαια θα περιλαμβάνουν μικρά κειμενάκια ή φράσεις (τύπου αποφθέγματα) ,αλλά θα ανεβαίνουν και μεγαλύτερα ποιήματα ή αποσπάσματα από λογοτεχνικά βιβλία.
Ελπίζω να το απολαύσετε όσο και εγώ. Καλή ανάγνωση❤
YOU ARE READING
Ηλιαχτίδες
PoetryΠοτέ στ' αλήθεια δεν το 'μαθα τί είναι τα ποιήματα. Είναι πληγώματα είν' ομοιώματα φενάκη φρεναπάτη; Φρενάρισμα ίσως; ταραχώδη κύματα; τί είναι τα ποιήματα; Είν' εκδορές απλά γδαρσίματα; είναι σκαψίματα; Είναι ιώδιο; Είναι φάρμ...
