[ Tamamlandı.]
"Demek yıllardır saklanan prens sensin Kim" Kral'ın kendini beğenmiş sesi karşısında ki prensi korkutuyordu. Uzun zamandır küçük bir köşkte kilitli kalan ve dışarıya çıkılmasının yasaklandığı bu köşkten ilk defa çıkmıştı. İnsanları ta...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seokjin yaşamaya başlamıştı.
Taehyung'un emrinin ardından yaşamaya başlamıştı. Saraydan çıkmaya izni yoktu belki ama bahçede dolaşıyordu. Yanında hep bir gardiyan olmasına rağmen mutluydu.
İlk defa, hayatında ilk defa yaşadığını hissediyordu.
1 haftadır görmüyordu kralı. En son o gece görmüştü ama hiç merak etmiyor değildi. Saray işlerini merak ediyordu. Seokjin şuan 6 yaşındaki çocuklar gibiydi her şeyi merak ediyordu. Soruyordu.
Şimdi bahçede dolaşarak etrafına bakıyordu. Renk renk çiçekler vardı eski yaşadığı yerin aksine.
Çiçekleri seviyordu, onlara naif sözler söylüyordu. Şarkı söylüyordu, yapraklarını okşuyordu. Hatta bazen bahçede çiçek eken saray bahçıvanlarını görünce onlara yardım ediyor, soru sorarak yeni bilgiler öğreniyordu.
"Seokjin" prens duyduğu ses ile arkasına döndü. Bugün beyazlar içinde giyinmişti. Güneş koca ağacın dalları arasından beyaz yüzüne vuruyor ve onun eşsiz bir şekilde görünmesine neden oluyordu. Saçları kıvır kıvır alnına dökülüyordu. O kadar tatlı görünüyordu ki saraydaki çoğu alfanın istediği biriydi omega. Sadece bir hafta gibi kısa bir sürede çoğu alfanın ve betanın ilgisini çekmişti güzel omega.
"Buyrun ajusshi?" Seokjin yaşlı bahçıvanı görünce gülümseyerek eğildi ve selam verdi.
Yaşlı adam onun bu saygılı tavrına karşı tebessüm etti. Onun burada özel olarak tutulduğunu biliyordu. Ama hâlâ tanıyıp tanımadığı herkese saygıyla selam vermesi onu mutlu ediyordu. "Nasılsın bugün bakalım?"
"İyiyim ajusshi siz nasılsınız?" Yaşlı adam babacan bir tavırla seokjin'in saçlarını okşadı. Tıpkı ölen oğluna benziyordu seokjin.
"İyiyim evladım. Bugün boş musun?" Seokjin kafasını salladı yüzünde eksilmeyen tebessümü ile.
