Painful Options

six: Changed and Gone

This is a short update.

Chapter 6: Changed and Gone

"A-alex.." halos pabulong kong binanggit ang pangalan niya. Alam ko namang hindi niya ako maririnig dahil malayo siyang nakatanaw sa'kin. Bakit? Lalo akong nagugulo.

He mouthed 'sorry' and run away. He didn't even bother to look straight into my eyes. He looks like guilty. But why would he be guilty?

Hindi maganda ang kutob ko. Yung puso ko, it can possibly break my rib cage because of its strenghtful beat.

"Andrea!" Napalingon ako sa kung saan nanggaling ang pamilyar na boses ng isang babae. "What are you doing here? You shouldn't be here!" Still i'm confused. It's like I have to solve a puzzle with thousands of jumbled pieces.

"Listen, Andrea.. this is not a safe place. Lucas is here. And lots of mafia's and empire. Umalis ka na bago ka niya makita." Para akong napako sa kinatatayuan ko dahil sa narinig ko. Ibig sabihin ba..

"Alice.. I don't understand."

"He was the one who wanted you here! May plano siya, pero hindi natin alam kung ano 'yon. You better go, bago ka niya makita."

Wala na akong balak alamin kung ano ang plano ni Lucas. Hindi na ako susugal. Play safe. All this time, kaya tahimik si Lucas dahil ito yung oras na hinihinta niya? Kaya weird ang mga tao sa school dahil alam nila ang mangyayari, pero ako hindi? Damn.

"Sige na, umalis ka na." Tumango ako kay Alice. Maglalakad na sana ako palayo pero parang bigla akong binuhusan ng malamig na yelo nang magbukas ang front door ng bar. Oh gosh.

"Kanina pa kita hinahanap! Nandito ka lang pala. Tara sa loob?" umakbay sa'kin si Lucas. Lumingon ako kay Alice with a pleading eyes. Siya lang ang pwedeng tumulong sa'kin ngayon.

Nagulat ako nang hawakan ni Alic ang braso ni Lucas. "Hindi siya sasama sa'yo sa loob, Lucas"

"T*ngina, Alice! Makikelam ka nanaman ba? HA?!" Lalo akong nagulat ng sumigaw si Lucas. Perehas kaming napa-pikit ni Alice sa lakas ng boses niya.

Hindi siya naka-sagot. Humarap sa akin si Lucas nang wala siyang marinig na sinabi ni Alice. He offered me a goofy smile. Fck you, Lucas.

"The plan is going well. Let's go inside?" Hindi ako sumagot. Hinawakan niya ang pulso ko at ginayak papunta sa loob. Hindi ko alam kung bakit sumusunod ako sa kanya. Siguro dahil alam kong wala akong magagawa. Bahala na.

Mausok sa loob. Malakas  ang tugtog. Maraming nagsasayawan sa gitna at may mga nag-iinuman. College ba talaga ang mga tao dito? Schoolmates ko ba talaga sila? Bakit parang ang wild naman nila.

Huminto si Lucas sa grupo mga  nagkakatuwaan sa harap namin. Napahinto din naman sila sa pagtatawanan nang mapansin nilang nakatingin sa kanila si Lucas. Still, not letting go of my wrist. Lahat sila ay umalis sa kinauupuan nila at naiwan kaming dalawa doon. Ganito ba talaga siya? He's overpowering people around him.

"You might want to take a sit." Tsaka lang nag sink in sa akin ang lahat ng nangyari.

I was invited to the.. uhm, I guess party of the gangster because someone wants to take a revenge. Now, i'm here beside Lucas when I know I shouldn't be here. Bakit nga ba kasi ako nagpahila dito?

"Sit, now. Andrea." Sinubukan niya akong hilain paupo sa upuan. Pero kailangan ko talagang  malayo sa tabi niya. I can't be in this dangerous place.

"Aalis na ako, Lucas." Oh, thanks to my guts. I tried to walk away pero hinawak niya ulit ang wrist ko.

"Matapang ka talaga kahit kailan, noh? Kaya nga gusto kita eh." He's moving closer. Hindi ako makaalis sa pwesto ko. Oh God, help me please. "But still, hindi ko pa nakakalimutan yung ginawa mo."

"I'm sorry, Lucas. Please, just let me go." I looked in his face. He's wearing his evil grin.

"Not yet, baby. You should be punished for what you did last time. Right now, i'm still thinking what shall I do to you. Do you have any suggestions? " Sobrang lakas ng heartbeat ko. I 've never been in this kind of situation before. It's killing me figuratively.

"Please, Lucas."

"I like you begging." Napatingin ako sa kanya. Hindi siya nakatingin sa'kin. He's looking at the Mini center stage kung saan may mga instruments ng banda yata.

"Ahh! alam ko na! don't worry. Madali lang ang ipapagawa ko sa'yo, Andrea." sht. "Can you see that mic on the stage?" tinuro niya kung nasaan ang mic.

"L-lucas.."

"Pumunta ka doon at lumuhod. Say 'Please forgive me Lucas' using a mic. Para naman pantay na ang kahihiyan natin. You know your sorry is not enough, Lady."

Isa lang ang pumasok sa isip ko. It's a No. Hindi ko gagawin ang gusto niya. Oo, inapakan ko ang ego niya. It's because he deserves it. At hindi ako aso para sumunod sa gusto niya. Nag-sorry na ako, and I was sincere when I said it. Sapat na 'yon.

I pushed him pero hindi naman ganoon kalakas. Sapat na para magkaroon ng espasyo sa gitna namin at makapaglakad ako palayo sa kanya. Kailangan ko ng umalis sa lugar na 'to.

Malapit na ako sa pinto nang may humawak sa braso ko.

"There's no escape, baby."

He pushed me into the wall and he stole something important for me. My first kiss. His eyes was closed while mine was widely opened.  I was shocked and I forgot how to react.

Our lips parted and he's staring in,my lips while grinning. Oh, no. You're driving me insane, Lucas!

I slapped him. Hard. Sana sapat na yon para sa walang-hiya niyang pagkatao. Pero hindi eh. He stole my first kiss. It should be for the man I love. not the man I hate!

I slapped him onced again. With full force. Pero sa tingin ko hindi padin 'yon sapat kahit mamaga ang kamay ko kakasampal sa kanya. Tumingin ang mga tao na malapit sa amin. For the second time, Ipinahiya ko nanaman siya. Pero wala akong pakielam! Kulang na kulang pa 'yon!

Gusto kung sumigaw sa sobrang galit. Pero walang boses na lumalabas sa bibig ko. Hindi ko siya kayang tignan pa. Naiinis ako sa presensya niya. I walked out of that bar. I can't stand being in that hell anymore.

I'll leave you to karma,Lucas. You'll pay for this one day.

Lucas' POV

She slapped me. We got few attention.  For the second time, ipinahiya nanaman niya ako. Pero wala nanaman akong nagawa.

Fck it, Andrea. What are you doing to me? This isn't me.

*To be continued..*

Don't forget to vote. :)