BAZI ŞEYLER DEĞİŞTİ

(26)

Perdenin Ardındakiler- Her Gece

8 Ay Önce

Kaza Günü

Yazar'dan

"Neslihan şuan eminim aramıza mesafe koymak için gaza basmak istiyor ama arabada kızlar olduğu için çok hızlı gidemiyor. Arabadayken herkesin önünde olmak gibi garip bir takıntısı var."

Erdem Arslansoyun keyifli sesiyle küçük bir gülümseme yayıldı Ahmet Bey'in şen sesinden. Kızı da böyle garip hırslara sahipti ne yazık ki. Onların peşpeşe gidebilecek kadar çok arabaları yoktu ama hep birlikte yolda yürürken mutlaka hepsinin önünden giderdi kızı.

"Bilerek geçmiyorsun sende değil mi?"

Arka koltukta oturan Doruk ve Ege'nin telefona odaklanmış yüzlerine kısa bir bakış attı aynadan Erdem bey. Ardından yanında ki adamı yüzünde ki ciddiyetle onayladı.

"Her ne kadar onun bu tatlı hallerini sevsem de Neslihan bazen farkında olmadan bazı şeyleri abartabiliyor. Yolculuk hali ne olur ne olmaz. Arkada kalalım ki en azından karım hırsına yenik düşmesin."

Erdem beyin ciddi sesine Ahmet bey de hak vererek önüne döndü. Yan aynadan arkaya doğru bakarak tanıdık araçları görmeye çalıştı. İçinde bulunduğu araba ile Toprağın arabası arasında sarı bir taksi olmasına rağmen seçebilmişti tanıdık aracı. Ailesinin maddi durumu iyi olduğundan ve avukat olduğundan dolayı olsa gerek oldukça pahalı ve lüks gözüküyordu genç adamın arabası. Bu pahalılığa tezat kısa zamandır tanısada farkettiği mütevazı kişiliğini takdir ederek tekrar döndü şoför koltuğunda oturan adama.

" Toprağı anladım. Neslihan Hanım'ın huyunu bildiği için hızlanmıyor. Peki Ali neden yavaş geliyor onu anlamadım. Hız tutkunu olmasa da gideceği yere hemen ulaşmak isteyen tez canlı biridir de normal de."

Erdem beyin dudaklarında yeni bir gülümseme peydah olurken saniyelik yanında kendisine merakla bakan adama baktı. Ali, Selim ve Selçuk ile birlikte kendi arabalarında geliyorken aralarında bir aracın olduğu Toprağın arabasında ise Ateş ve Rüzgar vardı. Oğlu annesinin bu değişik huyunu bildiği için oldukça yavaş gitmeyi tercih etmişti. Ali'nin yavaş gelmesini ise bizzat Erdem bey istemişti.

"Yola çıkmadan önce az da olsa bahsettim bu durumdan Ali'ye. O da anlayışla karşılık verip yavaş geleceğini ve Neslihan'ın önüne asla geçmeyeceğini söyledi."

Ahmet bey küçük mırıltılarla yanında ki adamı onaylarken önde ki arabanın ani bir fren yapmasıyla Erdem bey yavaş gitse de kaza kaçınılmaz olmuş, araba şiddetle sarsılmıştı. Arabanın içinde ki dört kişinin bedeni de kemer olmasına rağmen hızla öne savrulurken hemen arkalarında olan aracın sert fren sesi onları arkadan da gelebilecek ikinci bir darbeye karşı korumuştu. Ege ve Doruk panikle etrafa bakıyordu. Bu sırada hemen arkalarında ki sarı taksinin kornaya basarak hızla yanlarından uzaklaştığını gördüler. Şok da olan bedenleri Toprak Rüzgar ve Ateşin arabanın kapısını hızla açıp kendilerini kontrol etmesiyle son bulmuştu. Kalpleri hızla çarparken Ateşin Toprağın ve Rüzgarın yardımıyla dikkatle ön tarafı hasar almış araçtan indiler

"Baba iyi misiniz?"

Selim'in telaşlı adımları biraz arkalarına park edilmiş arabanın yanından hızla kendilerine doğru geliyordu. Peşinde Ali ve Selçuk da vardı. Selim her ne kadar haylaz ve umursamaz bir çocuk olsa da ailesine oldukça düşkündü. Onlara zarar gelme düşüncesi onun üstün zekasını tamamen kapatıyor, duygularının kendisini ele geçirmesini sağlıyordu.

"İyiyiz oğlum sakin ol. Küçük bir kaza sadece "

Yanına gelip kendisine hızla sarılan oğlunu kollarının arasına alıp sımsıkı sardı Ahmet Yılmaz. Endişeyle kendilerine bakan oğulları ve Erdem Bey'in oğulları arasında gezdirdi gözlerini. Hepsi o kadar paniklemişti ki onları sakinleştirmek pek de kolay olmayacaktı.