''Tanıdığın her insanda, tanımadığın bir insan gizlidir'' büyük teyzemin söylediği bu söz beynimde sürekli tekrar edip duruyordu. küçüklüğümde anlamadığım bu sözün şimdi ne kadar doğru olduğunu gözlerimle görmüştüm. Büyük teyzemi çok seviyorum kendisi annemin teyzesi olur aslında ve annemin ailesinde sevdiğim tek kişi. Annemle babamın aşkına sırt çevirmeyen onlara destek olan tek kişiymiş. Biz büyürken de sürekli bizimle oyunlar oynar ve hayat hakkın da tavsiyeler verirdi. Mesela, büyük teyzeme ilk Chan'i anlattığımda gülüp bana 'Elbette birini sevmek mümkündür, şayet o kişiyi çok iyi tanımıyorsanız diye bir laf vardır Baek. Yani bazen birini gerçekten sevdiğini onun bütün yanlarını gördüğün de karar verip söylemelisin aksi takdir bu çok büyük bir yalan olur'' demişti. Yine saçmaladığını düşündüğüm zamanlarımdı ve gel gör ki daha yarım saat önce seni çok iyi tanıyorum seni seviyorum diye yalvardığım adamı hiç tanıyamadığımı fark ettim. Tek onu da değil hayatıma giren dostlarımı da gram tanıyamamışım hepsi benden diğer yüzlerini profesyonel bir şekilde saklamışlardı.
Arabanın gazına biraz daha sert bastığım da Chanyeol'dan bir küfür daha duydum. Bu noktaya bile nasıl geldiğimizi bilmiyorum. Onları öyle görmem ve onlarında beni görmesi ile 2 dakikalık bir bakışma yaşadık hemen arkasındansa hepsi bir arabaya atlayıp giden aracın peşine düşmüştü. Bana bir açıklama bile yapmadan gitmelerini istememiştim en azından bir kelime bile yeterdi onları beklemem için. Chanyeol sadece yanıma gelip onu beklemem gerektiğini söyleyip durmuştu ama ben onu dinlemek yerine hızla arabanın sürücü koltuğuna yerleşmiştim. Anlık aldığım hiçbir salaklığın sorumluluğunu bile almak istemezken içinde bulunduğum durumun sorumluluğu beni öldürüyordu.
''Baek sabit tut şu direksiyonu'' Chanyeol'a asla cevap vermiyordum, odaklandığım tek şey yoldu. Aslında araba kullanmak konusunda bok gibiyim ve bu yüzden bir saniyede bir Chanyeol beni uyarıp duruyordu.
''Bak yemin ederim panik atak oldum burada Baek durdur ben süreyim tamam eve de git demem yeter ki durdur ben sürerim'' Silahlı adamların peşinde olmasak ve Chan elinde silah tutuyo olmasaydı bu haline anıra anıra gülebilirdim.
Büyük bir depo'nun önün de Kailer durunca ben de ani bir frenle arabayı durdurmuştum. Büyük ihtimalle Chanyeol çoktan dualar ettiği tanrısına kavuşmuştu. Kafama ona çevirip baktığında nefeslerini düzene sokmaya çalışıyordu.
''Buraya kadar geldin ses etmedim ama bu araban inmiyorsun duydun mu beni ne olursa olsun bu arabadan inmeyeceksin'' en sert tonlamasıyla söylediğinde benim içim de yaprak bile oynamamıştı. Ondan korkmam mı gerekiyor ne yapmam gerekiyor bilmediğimden nasıl bir duygu içinde olacağımı da bilmiyordum. Benden onay alamayınca arabadan hızla inip çocukların yanına koşturdu. Tamam zaten hayatta bu arabadan inmezdim, asla o dizilerdeki cesur karakterlerden olamıyorum. Mesela ben Bella olsaydım asla Edward'ın sevgilisi olmazdım. Ya da Alice olsaydım asla o tavşanı takip edip kendimi deliğe atmazdım.
Derin derin nefesler alarak Chanlerin içeriden çıkmasını bekliyordum. Ve bu hiç kolay değildi. Korkudan ölmek üzereydim aynı zamanda da kafam da sürekli senaryolar kuruyordum. Bu kadar zaman tanıdığımı sandığım insanları aslında tanımıyor oluşumu atlatamıyordum. Özellikle Chanyeol benden bu tarafını saklamasını sindiremiyordum. Babam sırf Chanyeol babası gibi bir adam olmasın diye onu kendi büyütmüştü. Ama Chanyeol gizliden gizliye hep babasının izinden mi yürümüştü. Babama ihaneti canımı daha çok acıtmıştı. Bütün bu düşüncelerimin arasında iki el silah sesi yerimden sıçramama sebep olmuştu. Çocuklar gibi ağlamak istiyordum, küçükken böyle iğrenç bir olayın içine maruz kalmış bütün akli dengemi yitirmişken yine aynı şeyleri yaşayacakmışım gibi hissetmeye başlamıştım. Derin derin nefes almaya çalışırken bizimkilerin depodan çıktığını gördüm hepsi gayet sağlamdı. Birbirlerine bakış atıp arabalarına doğru yürümeye başladılar. Sadece daha önce hiç görmediği iki erkek deponun önünde bekliyorlardır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİHAŞK // CHANBAEK (MPREG)
Ficção Adolescente-Seni sevmek intihar da sevmemek ihtimal bile değil Park Chanyeol....