"Jeon Jungkook!!!!!"
"Kim Taehyung!!!..."
"မင်း!!!ပြောစမ်း!!!မင်းကျတော့ဘာလို့ဘာမှမဖြစ်ဘဲဂျီမင်ကဖြစ်ရတာလဲ!!!!"
သွေးသံရဲနေသောအက်ျ..ကော်လံကိုဆွဲပြီးပြောနေသောကင်ထယ်ယောင်း...
သူဘယ်ေလာက်ကိုဒေါသထွက်နေတာကိုစာရေးသူမပြောပြလဲသိလောက်မယ်ထင်တယ်....
"ငါ..ငါ..."
"မင်းဘာလို့မသေရတာလဲ!!!!အမြဲတမ်းဂျီမင်ပဲထိခိုက်နေတာ!!!မင်းကြောင့်ပထမတစ်ခေါက်တုန်းကလဲမင်းကြောင့်ပဲ!!!!အခုလဲ!!!မင်း!!!"
ခွပ်!
"ကဲကွာ!!ဒါကဂျီမင်ကိုထိခိုက်အောင်လုပ်လို့!"
ခွပ်!
"ငါ့ဆီကဂျီမင်ကိုဆွဲထုတ်သွားလို့!!"
ခွပ်!ခွပ်!!!
သုံးလေးချက်လောက်ဆင့်ထိုးနေပေမယ့်ဂျောင်ကုသည်သူ့အားပြန်မထိုးပေ..
"တော်ပါတော့ရှင်!!!လူနာရှင်တွေရန်မဖြစ်ကြပါနဲ့!!"
သူနာပြုဆရာမကဝင်ပြောတော့မှပဲကင်ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်ရပ်လိုက်ရသည်...
အမှန်တကယ်တော့သူနာပြုဆရာမလေး၏စကားကြောင့်မဟုတ်ပါ...
ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေသည့်ကလေး၏လက်ချောင်းကလေးများလှုပ်လာတာကိုမြင်လိုက်၍သာ....
"ဂျီမင်...ကလေးလေး...."
"ဂျီမင်ဟရောင်း...."
"Jeon…"
jeon တဲ့လား?မင်းကိုထိခိုက်အောင်လုပ်ခဲ့တဲ့အဲ့ကောင်ကိုပဲထပ်ပြီးတော့လား!!!
မုန်းလိုက်တာနော်...အဲ့ဒိခံစားချက်ကြီးကို...
ရက်စက်လိုက်တာ..ငါကမင်းအတွက်အတိတ်မေ့နေချိန်မှာအစားထိုးခံထားရတဲ့သူသက်သက်ပဲလား~~~ချစ်တယ်...အရမ်းချစ်ခဲ့တာ....ဒီစောက်ရူးကြီးကကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ထက်မင်းကိုပိုချစ်ခဲ့တာ....
ပိုင်ဆိုင်ချင်ခဲ့တာ~~အရမ်းတွေကိုပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို့ရူးမတတ်ဖြစ်ခဲ့ရတာ...
တစ်ခဏမှန်းသိရက်နဲ့အဲ့အချစ်မှာရူးရူးမိုက်မိုက်ပျော်မွေ့ခဲ့တာ...
အရမ်းတွေကိုမြတ်နိုးလွန်းလို့မထိရက်နိုင်ခဲ့တာ....
ဘေးလူတွေစကားတွေကိုတောင်နားမထောင်ခဲ့တဲ့ဒီကစောက်ရူးကြီးကပတ်ဂျီမင်ဆိုတဲ့ကလေးလေးလိုအပြစ်ကင်းစင်တဲ့ခင်ဗျားလေးကိုသေမတတ်အောင်ချစ်ခဲ့တာ~~~
