"ကျွန်တော်ကမရရအောင်ကိုယူမှာ..😎"
"ဟင်?"
"ဒါဆိုခွင့်ပြုဦးနော်ကိုယ့်ကို..."
"ဗျာ...ဟုတ်...ဟုတ်ကဲ့"
"...."
ဂျောင်ကုဆိုတဲ့သူထွက်သွားပြီးကိုယ်ဖတ်ချင်တဲ့စာအုပ်တစ်ချို့ကိုရွေးပြီးအိမ်ပြန်လာလိုက်တော့တယ်...
......
"ကျွန်တော်ကမရရအောင်ကိုယူမှာ.."
"ကျွန်တော်ကမရရအောင်ကိုယူမှာ.."
"ကျွန်တော်ကမရရအောင်ကိုယူမှာ.."
"ကျွန်တော်ကမရရအောင်ကိုယူမှာ.."
အားတော်စမ်းကွာ!!!!
Shitt!!!ဘာလို့ငါ့ခေါင်းထဲမှာမင်းပဲရောက်နေတာလဲဂျွန်ဂျောင်ကု!!!
မင်းကရောဘာလို့အခုမှေတွ့ဖူးတဲ့ငါ့ကိုအခုလိုတွေဆက်ဆံနေရတာလဲ??
ငါကရောဘာလို့မင်းကို.....
"တော်ပါတော့ငါ့ကိုလွှမ်းမိုးနေတာတွေရပ်တန်းကရပ်ပါတော့!!!!"
။။။
"ဟေး...ထယ်ယောင်း!"
"အင်းယွန်းဂီ..."
"မင်းကလဲကွာ!ရုံးတာနောက်ကျလိုက်တာ.."
"ငါ့ကလေးကိုစာအုပ်ဆိုင်လိုက်ပို့နေရလို့ပါကွာ"
"မင်းကဘယ်တုန်းကကလေးရသွားတာလဲ?"
"မင်းကလဲကွာနောက်မနေစမ်းပါနဲ့ကလေးဆိုတာဂျီမင်းလေးကိုပြောတာလေ..."
"အင်းသိတယ်!"
"လာလေပရောဂျက်အကြောင်းဆွေးနွေးရအောင်!"
"အင်း"
အတန်ကြာဆွေးနွေးပြီးနောက်..
"ကဲအဲ့လောက်ဆိုရင်နောက်တစ်ပတ်လောက်ကြာရင်တော့ပရောဂျက်ကအပြီးသတ်ပြီးနေလောက်ပြီ..."
"အင်း...ဟုတ်တယ်ထယ်ယောင်း."
"...."
"ဒါဆိုငါ့ကိုခွင့်ပြုဦးနော်..."
"အင်း..."
"အော်ဒါနဲ့!"
"အင်း"
"ဂျီမင်းကတော်တော်ကံကောင်းတာနော်.."
"ဘာလို့?"
"သူ့ကိုအစွမ်းကုန်ချစ်ပေးမယ့်မင်းရှိတယ်လေ"
"အာ..အင်း..မင်းထင်သလိုသူလဲထင်ပေးရင်ကောင်းမယ်ယွန်းဂီ..."
