Bâşak dünden beri ağızna bir şey sürmemiştir. Selçuk ameliyatan çıkmıştır yoğum bakımana almıştırlar. Atakan sürekli selçuk sorup duruyordur.
Atakan: benim sesisiz kurtum ne zaman gelicek ben onu çok özledim
Damla: gelicek biraz daha sabret
Atakan: sessiz kurta bir şey olursa yaa ben onusuz bir hayat istemiyorum
Doruk: selçuk gelicek seni alıcak siz çok güzel bir aile olucaksınız. Hadi şimdi biraz gidelim yemek yiyelim
Atakan: hayır ben yemek yemicem
Doruk: böyle yaprasan sesiz kurt üzülür.
Atakan: üzlürmü ki
Damla: tabikde üzülür
Atakan: tm ama sadece bir kaşık yiycem
Doruk: tmm
Doruk atakanla yemek yemeye giderler. Tim yoğum bakım ünitesinin önünde bekliyorlardır.
Kağan: hadi bee aslanım uyan seni burda bekleyenleri var. Bizden çok atakanın sana ihtiyacı var ona ikinci bir acı yaştma aslanım.
Damla hastaneye gelir. Hakanı ilk defa darma duman olmuş halde görür.
Damla: abi iyimisin
Hakan: iyi değilim olmak istemiyorum
Damla: abi seni ilkez böyle gördüm
Hakan: damla neden kaybeden taraf bizi oluyoruz hep.
Damla: bizi kimsleri incitmeyiz hep iyiği düşünürüz . Hayat çok acımasız artık hiç bir şey eskisi gibi değil abim.
Hakan: eskinden her şey çok güzeldi ama eski eskide kaldı demi damla
Damla: öyle abim ben sana bir sey sorcam
Hakan: sor bakalım abisinin gülü
Damla: abi atakan selçukun neyi oluyor.
Hakan: sen bilimiyorsun sana antlamadılar mı
Damla: neyi anlatmadim
Hakan: atakan küçüken ailesini kaybediyor. Yurta kalıyordur atakanı birileri yurtan kaçırıp uşuturcu satması için sokaklarda orda burda uşturcu satıryorlar . Yine bir gün selçuk bizimkiler buluşmaya giderken atakanla çarpışlar. Selçuk atakınin zor durumda olduğun anlayınca atak yanına alıp bizimkilerin yanına giderler. Atakan orda olan biteni selçuka anlatır. Selçuk atakın o itilerin elinde aldi sonra çok iyi bir yethimanede büyümesi için şimdi kaldı yetmihande kalıyor. Selçukun ne zaman sıklisa daralsa atakanın yanına gider. Zamanla biribirlene bağlandılar bu sonda selçuk vurulmasaydı görevden gelir gelmez atakını evlatlık olarak alıcaktı. Selçukla atakanın hikayesi bu.
Damla: selçuk abi ne kadar yufka yürekli merhamtili biri
Hakan: selçuk hep öyledi
Damla: peki abi sen niye bu kadar dağıldın seni ilk defa boyle gördüm
Hakan: dün selçuk ameliyatken atakan kapının önünde nolur lüften beni bırakma baba dedi .
Damla: selçuk abiye babamı dedi
Hakan: evet hemde öyle bir içitenlikle soylediki babayı. Sakini böyle her şeyini elinden almışlarda çarsizce öyle mahsum bir şekilde baba deyiş vardı.
