Chapter 08

459 105 12
                                    

මම නැගිට්ටා. එකපාරටම ගැස්සිලා හරියට මොකක් හරි පේන්නැති කඹයක් මගේ වටේ එතිලා එකපාරටම කෙලින් කරා වගේ මම ඇඳෙ ඉදගෙන හිටියා.

වේලාව 8 පසුවී විනාඩි 30.. හ්ම්...

මම ටික වේලාවක් මෙලෝ කල්පනාවක් නැතිව මගේ ඉස්සරහා බිත්තියේ එල්ලලා තිබුනු ඔරලෝසුව දිහා බලාගෙන හිටියා.

පොඩ්ඩක් ඉන්න , මං කොහොමද ඇඳට ආවේ ?

මං නිදිමතේ හිටියා , හරි ඒක මතකයි. එහෙමයි කියලා නිදිමතෙ ඉද්දි පාවෙලා ඇවිත් ඇඳට වැටෙන්නෑනේ... හත්තිලව්වයි මං නින්දෙන් ඇවිදිනවා වත්ද ?

මං බලද්දි මම හොදට බෙඩ්ශීට් එකත් පොරවගෙනයි හිටියේ..

හ්ම්.. ඊයෙ දවස පොඩ්ඩක් රිවයින් කරමු...

"හපොයි දෙවියනේ... " මම ඇඳෙන් බැස්සා නෙවෙ, ගෙම්බා පැන්නා වගේ ඇඳෙන් පැන්නා.

"යුන්ගි......." මම හැමතැනම බැලුවත් එයා පේන්න නෑ.

බලන්න පුලුවන් හැමතැනම ෆ්‍රිජ් එකෙ, සෝෆා එකෙ, දොර පිටිපස්සෙ අඩුමතරමෙ මගේ ඇඳ යටත්..එයා හිටියෙ නැහැ. මගේ ලැප් එක සෝෆා එකෙ මං හිටපු තැන තිබුනා.

මගේ මේසෙ උඩ වහලා දාලා මොනවදෝ තියෙනවා කියලා දැක්කෙ මං ටික වෙලාවකට පස්සෙ,

මොකද ඒක දකිනකම් ම කලේ මගේ මොලේ රිදෙනකම්ම වගේ කල්පනා කරපු එක , එයා ඊයෙ නිදාගත්තෙ කොහෙද , දැන් අතුරුදහන් වුනේ කොහොමද ? , එයා අතුරුදහන් වෙලා කියලා මං කියන්නෙ කාටද , පත්තරේක වත් දාන්න වෙයිද ? , මම එයාට හරියට සැලකුවේ නැති නිසා එයා තරහෙන් ඔලුව හැරිච්ච අතේ යන්න ගියාද ? , නැත්තම් එකපාරටම කොරියාවට මතුවුණා ද ? එයාට මුකුත් කරදරයක්වත් ද? ගෙදරට හොරෙක් පැනලා එයාව දැකලා ඉටි රූපයක් කියලා හිතලා උස්සගෙනවත් ගියාද ? වගේ දේවල්...

මම හිටියේ අඬන්න ඔන්න මෙන්න කියලා කොච්චර ලැජ්ජ වුනත් කියන්න ඕනේ..

මම මේසෙ උඩ තිබුනු කොලය අයින් කලා. මගේ kitchen එකෙ තිබුනු භාජන කීපයකම කෑම වර්ග තිබුනා. ඒවායින් දුම් දමමින් තිබුනෙ මේ චුට්ටකට කලින් ලිපෙන් බාලා වගේ..ඒකට භාජන වල තිබුනෙ කොරියන් කෑම වෙන්නෝනෙ..

One Night Love At London  ( COMPLETED )Where stories live. Discover now