Chapter 13

420 102 11
                                    

එයා ඒ සුදු කිට් එකට මාර පෙනුමට හිටියා.

මං කැමරාව උස්සගෙන හිටියා. කියන්න
සංතෝසයි Brideගේ සුන්දරත්වය ඉස්සරහා මං හැලි වඳුරෙක් වගේ පෙනුනා.ඒ දෙන්නා අත් අල්ලගෙන පොරොන්දු කියන්න ගත්තා. ඒ අතිශය සුන්දර මොහොත වෙව්ල වෙව්ල මං කැමරාවට හසුකරගත්තා.

යුන්ගි එකපාරටම පොරොන්දුව කියන එක නවත්තලා මගේ පැත්තට හැරුණා.

උත්සවේට ඇවිත් හිටපු සෙනඟ කුටු කුටු ගාන්න ගත්තෙ මේ මනුස්සයාට මොකක්ද සිද්ධ වුනේ කියලා හිතාගන්න බැරුව වෙන්න ඇති.

එයාගේ ඇස් දිලිසෙමින් තිබ්බෙ සතුටටද නැත්තම් වෙන මොකක්දෝ දේකටද කියලා මට හිතාගන්න බැරිවුනා.

එයා bride ගේ අත් දෙක අතෑරලා එයාලා හිටගෙන හිටපු පුංචි stage එකෙන් බැහැලා මගේ පැත්තට එන්න ගද්දි මං හිටියේ කටත් ඇරගෙන වෙන්නෝනෙ..

එයා මගේ ඉස්සරහින් ඇවිත් හිටගෙන මගේ ඇස් දිහා කෙලින් බලාගෙන ,

"මිස්......මිස්.......මෙන්න Boarding Pass අර පැත්තෙන් කෙලින්ම යන්න......."

කියලා කිව්වෙ යුන්ගි නෙවෙයි මේ මගේ ඉස්සරහා counter එකෙ හිටපු ground hoster. මං හිටියෙත් wedding එකක නෙවෙයි south Korea වලට යන්න තාම මෙහෙ Airport එකේ...

ඔව් .. මට මනෝවිකාර පෙනිලා. හොදම වැඩේ හිටගෙන හීන දැකීම වගේ සංසිද්ධියක් තමයි වෙලා තියෙන්නේ..

ඔව් ඔව් මං දන්නවා සමහරක් විට තකහනියක් වෙඩින් කාඩ් එකයි නැවතිලා ඉන්න හොටෙල් එකකුයි දුන්නම එහෙම මේ රෙදි බෑග් එකත් උස්සන් වෙන රටකට යන එක ඒතරම්ම සාමාන්‍ය නෑ කියලා..

ඒත් මාත් අමුතුම ජීවියෙක් නේ...අනිත් එක ඒ වගේ chance එකක්...

ඊටත් වඩා යුන්ගි මගේ යි අතරේ තියෙන්නේ මොන කෙහෙම්මලක්ද කියලත් මට හිතාගන්න අමාරුයි... මට හිතාගන්න පුලුවන් එකම දේ අපි හොදම යාලුවෝ කියන එක... අනිත් එක යාලුවෝ අතරේ කෝමත් ඔය සරන්හේ එහෙම කියාගන්නවා ඇතිනේ... ජෙනී ත් ඔය හිටපු ගමන් අපි දෙන්නා බදිමු කියලාත් කියන්නේ..

මං flight එකෙ යන ගමනුත්, Seoul Airport එකෙන් බැහැලා එලියට එන ගමනුත් ඔහොම මනෝපාරක් ගහගෙනමයි ආවේ..

One Night Love At London  ( COMPLETED )Where stories live. Discover now