Zomer.. MAROKKO

Hoofdstuk 2

TRIIIIIIINNGGG TRINNNGGGG . Ik schrok wakker ik keek om me heen en ik lag in me bed. Ik keek op me telefoon en het was 08:00. Nee dacht ik bij mezelf ik kan toch niet op de laatste dag van school te laat komen?! Ik rende met mijn boeken naar mijn fiets zonder te ontbijten.. Door al die haast vergat ik mijn telefoon. Ik besefte het pas halverwege de route naar school. Hmmm ik rook de geur van brood bij de Turkse bakker. Heey hoor ik achter me, ik herkende de stem gelijk. Het was Samira, ze vroeg aan mij waarom ik zo gehaast ben, ik wilde haar wel negeren maar , het is wel een beetje onaardig als ik doe dus ik antwoordde; uhm ik kom anders te laat?! Zei antwoordde en zei doe rustig we hebben alle tijd anders zeggen we wel dat je gevallen bent ofzo. Ik keek haar aan met een vronsende wenkbrauw en begon harder te fietsen. Eenmaal op school had ik mijn boeken ingeleverd. Na dat ik dat had gedaan was ik even buiten een broodje gaan halen. Ik had zo een trek, ik keek om me heen. Het voelde alsof iemand me de hele tijd zit te begluren, ik lachte in mezelf en dacht tuurlijk niet.. Een week vloog voorbij het was de laatste dag en dan eindelijk MAROKKO! We waren aangekomen op Schiphol.. Ik werd alweer anoniem gebeld deze keer nam ik op.. Ik zei hallo en ik hoorde een hoop gegil. Ik hing gelijk op, ik schrok zo erg dat mijn moeder vroeg of alles wel goed ging. Ik zei ja ook al was wel erg geschrokken. Wie was dat en waarom belt hij of zij mij?! We stapte in het vliegtuig en ik deed mijn telefoon op vliegtuigstand.
Dina Dina wordt wakker zei mijn moeder.. Ze keek me heel erg aan met grote ogen. Wat is er??!! Waar is papa??!??! Huh wat is er mama ik zei het met tranen in mijn ogen waar is mijn vader?!? En waarom beweegt het vliegtuig zo raar yah Allah wat gebeurd er?!?