Hoofdstuk 11

503 26 17
                                    

Dina, opstaaaaan! Riep mijn broertje.
We gaan zo weg ga je omkleden hoorde ik mijn moeder uit de keuken roepen. Hmmm die heerlijke geur van verse croissantjes, ik nam een hap en spuugde het weer uit. Mijn vader begon te lachen.. Hij zei " je denkt het zijn croissantjes van ah.  Hahahahh" ik begon mee te lachen. Later zat iedereen in de auto onderweg naar Elhoucaima!

Na 2 uur te hebben gereden zijn we er! We hadden ook even een tussenstop gemaakt om wat te eten, dus dat hoeft niet meer. Het was heerlijk fris in Elhoucaima. Wel gek de taxi's waren blauw met geel. Maar Elhoucaima heeft zulke mooie stranden. We besloten langs de zee te gaan lopen. Ondertussen kochten we een ijsje. Maar natuurlijk kunnen we niet normaal ons ijsje ongestoord opeten. Er moest weer iemand de sfeer verpesten.. Een rare Marokkaan keek naar me, en bleef me aankijken. Mijn vader zag dat ik ranzig voor me uitkeek dus keek ook om. Op het moment dat de jongen mijn vader zag,  knipoogde hij snel en liep weg. Bah! Ik afschuw dat soort typetjes.

Maar goed dat laat onze dag natuurlijk niet verpesten, we maakte nog wat foto's en zochten alvast een hotel om de nacht door te komen.  We zaten aan een hotel lekker langs de kust en natuurlijk uitzicht op de zee. We pakte ons koffertje uit, en ik legde alvast mijn douche spulletjes in de douch. Ik deed  een mooie zwarte rok aan, en een witte blouse die ik in m'n rok stopte. Natuurlijk mocht mijn ketting niet ontbreken. Voor de rest deed ik mijn haar in een staart en ik zag dat mijn familie leden al klaar waren om te gaan. We gingen namelijk even naar een restaurantje om te eten. We vonden er een en het heette: Restaurant Hamid😂. We gingen naar binnen, en er werd ons een knus tafeltje aangewezen. Ik besloot voor mijzelf een visschotel te nemen. Ik ben benieuwd hoe het smaakt, want elk restaurant is anders.

Ik kreeg mijn visschotel al snel en mijn gezinsleden waren ook al aan het eten. Ik nam een hapje en stikte bijna in een visgraat. Ik bleef maar hoesten totdat ik gebaarde naar m'n moeder dat ik water wilde. Mijn moeder zei in lichte paniek tegen mijn vader. "Ze heeft een esnen (visgraat) in haar mond bestel snel water!"  

Na wat door te hoesten kwam de ober met m'n water en ik dronk het snel op. Gelukkig kom ik er om lachen. "Maar ik weet niet soms als je aan het hoesten bent omdat je je verslikt lijkt het net alsof je stikt " dacht ik bij mezelf.

Mijn vader betaalde en we gingen terug naar het hotel het was al laat dus we besloten toch maar geen koffie buiten te drinken.

In het hotel aangekomen trok ik mijn kleren uit deed wodoe ( rituele wassing)  bad mijn gebaden en ging lekker in bed liggen. Het was een prachtig luxe hotel!
Maar ik was nu wel moe dus besloot heerlijk te gaan slapen...


{EIN-DE-LIJK is er weer eens een deel van mij online gekomen!! Sorry voor de meiden die lang hadden gewacht!😔

Ik zal voor in het vervolg meer & sneller hoofdstukken plaatsen!
Bedankt voor alle privé berichtjes& reacties heel Lief allemaal!😚

Bij veel reacties plaats ik morgen nog een deel als het lukt!😊}

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Oct 05, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Zomer.. MAROKKOWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu