Hoofdstuk 8

707 42 15
                                    

We gingen naar de huisartsenpost, en liet ik mijn gezicht onderzoeken.. Alhamdoelilah niks gebroken.. Alleen een paar schaafwonden en bloeduitstortingen. De arts zei dat vrijwel alles in orde was. Opgelucht haalde ik adem en ik bedankte de onbekende man die ons hier naar toe had gebracht. De man knikte vriendelijk en zei Het is mijn plicht om goede daden te verrichten. Wauw dacht ik bij mezelf wat een mooie uitspraak.. eenmaal thuis vertelde ik mijn moeder wat er allemaal gebeurd was, mijn moeder keek me met bezorgde ogen aan. Ze ging met haar vingers langs al mijn schaafwonden. En ze bedankte Allah dat het zo is afgelopen, want het kon ook altijd nog erger. Ik hielp mijn moeder verder in de keuken, en samen maakten we heerlijke couscous klaar ( typisch Marokkaans gerecht). Het avondeten was zoals gewoonlijk heerlijk.. ik besloot om vroeg te gaan slapen want ik was helemaal kapot.. De volgende morgen schrok ik wakker ik hoorde een man aan het schreeuwen. ik keek snel vanuit mijn raam naar buiten, en ik begon te lachen.. Het was gewoon weer een man op een ezel die groentes aan het verkopen was en riep JIIIIIIIIIPPP. ik liep naar de koelkast pakte een raibi ( Marokkaans yoghurt drankje) vandaag zouden we naar het strand gaan. Maar ik ga niet zwemmen, want ik voel me daar nog te zwak voor. Eenmaal aangekomen vonden we een mooi plekje & mijn broertje en zusje gingen gelijk het water in.. mijn broertje heet: Soufyen& mijn zusje heet Amira. Ik keek voor me uit en rook de heerlijke geur van sadin ( sardientjes). Ik viel bijna in slaap totdat ik Soufyen kei hard hoorde schreeuwen.. Ik schrok en zonder na te denken rende ik het water in.. Ik pakte mijn broertje als een prinsesje uit het water, en ik legde hem op mijn schoot. en ik vroeg snel wat er was.. Ahw.. een kwal had hem gestoken.
Toevallig had ik nog een waterplezier meegenomen, en ik plakte het ok zijn been. Terwijl ik bezig was met mijn broertje, vergat ik mijn zusje die nog niet zwemmen kon. Ze was met haar hoofdje onderwater, ik schrok me helemaal dood en rende zo hard als ik kom naar haar toe.. De tranen liepen over mijn wangen en ik deed dua voor haar, YA ALLAH LAAT MIJN ZUSJE NOG LEVEN... ik sloeg op haar rug en er kwam allemaal water uit haar mond.. ik bleef op haar buik drukken en op haar rug tot dat al het water uit haar lichaam was. & elhamdoelilah kwam ze bij.. Wat moest ik nou aan mijn ouders vertellen zei waren eten aan het bestellen.. maar elhamdoelilah heeft Allah onze familieleden het leven bespaart..

Zomer.. MAROKKOWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu