YERİN ALTINDAKİ SIR

5.BÖLÜM

İLK İŞ GÜNÜM

1 HAFTA SONRA

İnsan bazen çok mutlu olur . bir mesleği eline aldığına, bir iyilik yaptığına, bazen değer gördüğüne, bazense hayattan ders aldığına...

Ben bugün mesleğimi elime aldığıma ve bugün iş günümün ilk günü olduğuna mutluyum. Beni bu meslekte neler bekliyor bilmiyorum ama ben her şeye hazırım.

Bugün günlerden pazartesi ve şuan saat gecenin ikisi ben sabah işe gideceğim ve eğer böyle giderse yarın işe geç kalacağım.

Yatakta döne döne sabaha karşı uyumuşum.

Sabah kalktığımda saat dokuzu geçiyordu alarm çalmamış mıydı. ne olmuştu, alarmı mı duymamıştım?

Şimdi bunları düşünmenin sırası değildi geç kalmıştım ve işimin ilk günüydü. Hemen yataktan oflaya poflaya kalktım üzerime hemen bir kazak, pantolon geçirdim, yüzüme hafif bir makyaj yaptım , saçlarımı da hemen at kuyruğu bağladım ve hızlıca evden çıktım.

Şimdi otobüs bekleyemezdim hemen bir taksiye atladım ve on dakika içine emniyete vardım.

Hızlıca içeriye girdim ve üst kata çıktım içeride toplantı yapıyorlardı . Toplantı 5 dakika sonra bittiğinde asayiş müdürünü hemen tanıdım ve geç kaldığım için defalarca özür diledim.

Müdür dediğim gibi çok sevecen bir insandı o yüzden ilk gün olur böyle şeyler takma kafana dedi.

_''Sen şimdi gidip başkomiser Emre AKPINAR ile görüş o sana ne yapacağını söylesin.'' dedi .

_'' Peki başkomiseri nerede bulabilirim?'' diye sordum.

_'' Üst kata evrak imzalamaya çıkmıştı oradadır.''

_'' Peki çok teşekkür ederim.''

_''Rica ederim kızım ne demek.''

Müdürle konuşmam bittikten sonra hızlı adımlarla üst kata çıktım . Sağa sola bakındım hıh evet şuradaki olmalıydı yavaş yavaş yanına gittiğimde bunun postane karşılaştığım polis olduğunu gördüm o anda kalbim sıkışmaya başladı bile ne güzel tesadüftü ama değil mi?

Neyse yapacak bir şey yoktu daha çok yaklaştım ve konuşmaya başladım:

_'' Şey siz başkomiser Emre AKPINAR olmalısınız değil mi ? '' diye sordum.

_'' Evet, benim ne olmuş .'' diye ters bir tepki verdi. O anda zaten bozulmuştum .

_'' Ben ekibinize yeni atanmıştım da Müdür Bey sizle görüşmemi söyledi de''

Bir kaç dosyayı karıştırdıktan sonra dudaklarını araladı:

_'' Sen Mevsim KILIÇ olmalısın değil mi?''

Evet anlamında başımı salladım.

_'' Neden geç kaldın?''

_'' Uyanamadım da kusura bakmayın gerçekten çok özür dilerim .'' dedim.

_'' Özür dilersin ha , bu meslek özür kabul eder mi Mevsim?''

_'' Etmez.''

_'' Bir daha geç kaldığını görmeyeceğim anladın mı beni?'' diye bağırdı .

Gözlerim dolduğu için konuşamıyordum bile evet anlamında başımı salladım.

_'' Şimdi git aşağıda beni bekle ''

O anda koşar adımlarla kendimi lavaboya attım. Kendimi hiç bu kadar aşağılanmış hissetmemiştim ne sanıyordu bu kendini ?

İçimden söylene söylene sessiz sessiz ağlıyordum daha sonra elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim elim ayağım titriyordu , gözlerim kıpkırmızı olmuştu.

Başkomiser iki dakika sonra bir kaç kişi ile daha geldi muhtemelen bu onun ekibiydi .

Arabaya binerken uzun uzun gözlerime baktı kırmızılığını fark etmiş olmalıydı ama hiç bir şey söylemedi.

Konuşulanlardan anladığıma göre bir uyuşturucu çetesini basmaya gidiyoruz.

Geleceğimiz yere vardık silahları çıkardık . Başkomiser içeridekilere teslim olmaları için uyarı yaptıktan sonra ateş etmeye başladık ve görevi başarıyla tamamladık.

Başkomiser herkese görev veriyor bana görev vermiyordu bu aşırı derecede sinirimi bozuyordu.

Emniyete döndükten sonra bir öğle molası verdik . O sırada bahçeye çıkıp bahçeyi gezmeye başladım. Arka bahçede gezinirken yorulup tenha bir yere oturdum ve düşünmeye başladım o sırada başkomiser Emre'nin yanıma geldiğini gördüm . Ne için geliyordu beni sinir etmeye mi ?

Hiç beklemediğim bir anda gelip yanıma oturdu ve konuşmaya başladı:

_'' Sen bana biraz kızdın galiba ağladığını duydum .''

Ne yani beni duymuş muydu?

_''Siz beni nasıl duydunuz ?'' diye kekeleyerek konuştum.

_'' Seninle konuşurken gözlerinin dolduğunu gördüm sonra da lavobaya girdin kapıdan dinleyince duyuluyor zaten'' diye açıklama yaptı .

Ben şok geçirmek üzereydim konuşamıyordum bile.

_'' Seni kırdıysam özür dilerim ama bu meslek böyle kırıp döküyo alışmalısın . ''

_ '' Anlıyorum, önemli değil.''

O sırada gözüme bir kumtepeciği çarptı sanki bir şey gömülmüş gibiydi yanına gittiğimi görünce başkomiser de ayağa kalktı. Elimle hafifçe kumu eşelediğimde şok içinde geri çekildim .

Bu bir insan kafatasıydı düşüp bayılmak üzereydim başkomiserde benle aynı şekildeydi .

Neydi bu kafatası, bu zamana kadar kimse fark etmemiş miydi?

Aklıma yitirecek gibiydim ama bu gizemi çözmeliydim.

BUGÜNLÜK BENDEN BU KADAR HEPİNİZE İYİ AKŞAMLAR.^^^^