I K I G A I | JiKook | (Completed)

❖ Chapter 07

_________________________________________

පොඩියට පේන වාහන හොස්පිට්ල් එක ඉස්සරහින් එහෙ මෙහෙ ඇදෙන හැටි බලාගෙන හිටපු ජිමින් ඒ බැම්ම කෙලවරටම අඩිය තිබ්බේ කදුලු ගලන ඇස් තද කරලා පියාගන්න ගමන්.

"ම්..මට සමාවෙන්න කුකී....."

ජිමින්ට ඉදිරියට තියන්න තිබුනේ තව එකම එක පියවරයි.......

ඒත්.....

ජිමින් ඒ අවසන් පියවර තියන්න පය ඔසවද්දිම වේගෙන් ඇදිලා ආපු අතක් ජිමින්ගේ අතින් අල්ලලා ඇදගත්තේ බැම්මෙන් ආයෙමත් රූෆ්ටොප් එකේ පොලොවට ආපු ජිමින් ඒ අතේ අයිතිකාරයාගේ ඇගට විසික් වෙද්දි.

මහා වැස්සේ තෙමි තෙමි තමන්ව තදින් අල්ලගෙන ඉන්න කෙනා දිහා ජිමින් බැලුවේ තවමත් ඇස්වලින් ගලන කදුලු අස්සෙන්.

ජිමින් ඒ කෙනාව අදුරගත්තා.මහ වරුසාවේ...කෑලි කපන්න පුලුවන් ගන අන්ධකාරය මැද්දෙත් ජිමින් තමන් ලග හිටපු කෙනාව අදුරගත්තා.

ජිමින් ඒ සුවද දන්නවා..ඒ සුවදේ අයිතිකාරයාව ජිමින් දන්නවා..

"ජ්..ජන්කුක්.....!!!!!"

ජිමින් කිව්වේ ඒ වෙව්ලන අතැගිලි ජන්කුක්ගේ තෙතබරිත වුනු මූණ පුරා ගෙන යන ගමන්.පුදුමයෙන් ලොකුවෙලා තියන ජිමින්ගේ ඇස් දිහා ජන්කුක් බලාගෙන හිටියේ හරියට ජිමින්ගේ ඇස්වල මුලු මන්දාකිනියම පේනවා වගේ බැල්මකින්..

"ඔයා..ඔයා ඉන්නවා..ඇත්තටම ඔයා ඉන්නවා..ජන්කුක්...අනේ......!!!!!"

ජිමින් එහෙම කියාගෙනම ආයෙත් ජන්කුක් දිහා බැලුවේ ඒ කදුලු ආයෙමත් අලුත් වෙද්දි.

ටික වෙලාවක් ජිමින්ගේ වේදනාත්මක මූණ දිහා බලාගෙම හිටපු ජන්කුක් ඊගාව මොහොතෙදි ජිමින්ව එයාගේ පපුවට තුරුල් කරගත්තේ ඒ ශක්තිමත් අත් ජිමින්ගේ සිහින් ඉණවටේ යවලා ඔහුව තවත් තුරුල් කරගන්න ගමන්.

ජන්කුක් කරපු දෙයින් එකපාරටම පුදුම වුනත් ජිමින් ඒ උනුහුමට තවත් ගුලි වුනේ ජන්කුක්ගේ ලග දැනුනු ඒ උනුහුමට එයා ආස වුනු නිසා.

"මං ඔයාට ආදරෙයි ජිමින්....!!!"

එකපාරටම ජන්කුක් කිව්වේ ජිමින් ඒ ඇහුනු දේ අදහගන්න බැරිව ලොකු ඇස්වලින් ආයමත් ජන්කුක් දිහා බලද්දි.ජිමින් හිතුවේ නෑ ජන්කුක්ගේ මුවින් කවදාවත් ඒ වචන පිට වෙයි කියලා...