Git gide okunmalarım artıyor ve bendeki mutluluğu görmelisiniz.
Keyifli okumalar .♡
&&&
Nefes almak nasıl bir şeydi , konuşmak , hayal kurmak, mutlu olmak nasıl duygulardı bunlar . 4 gün tam 4 gün ölüydüm ben. Şimdi ne olacaktı peki tekrar ölmeye devam mı yoksa dirilme vakti geldi mi ?
Sence iç ses ?
"Kalk artık Hayal."
yapamam.
"Annene sözün var Hayal unutma!"
Doğru anneme sözüm var. Sözümü tutacaktım.4 gün boyunca sadece pencere kenarında oturdum. Nefes alamadım,yemek yemedim,kimseyle konuşmadım, Selin'le bile.
Telefonum sessizdeydi zaten. Ağlamaktan ve uykusuzluktan gözlerim morarmıştı. Tıpkı annem gibi. Çok benziyordum ona şuan. Uykusuz ,tükenmiş, yorgun ve tüm kötü duygular . Peki ya Babam bu hikayede o kimdi? Enes'mi? Ömer'mi? Yada hiç biri. Belki hikayeler farklıdır. Annemin hikayesinde Annemi sanat haline getiren Babamdı. Fakat benim hikayemde beni bu hâle getiren kimdi ?
Kesinlikle bendim. Kendim. Ben kendime acı çektirdim başkaları değil.Selin meraktan ölüyordur şuan. Uzaktan yatağıma 4 gün önce bıraktığım telefona baktım. Acaba Selin'i
aramalımıyım hem fazla şüphelenmemesi lazım.Ayağa kalktım istemesem de telefonu elime aldım. Elimi üstten bildirimlere bakarken 800 Mesaj 40 arama yapan Selin'in fark ettim. Doğrusu etmemek elde değildi. Derin ama en derininden nefes aldım, gözyaşlarımı sildim, zoraki dudaklarıma yalan gülümsemeyi kondurdum ve Selin aradım aramam da acıması bir oldu.
"Hayal! ne yapıyosun ya sen, beni öldürmeyi falan mı planlıyorsun sen ?!"
"Tövbe ya. İyiyim ya sorduğun için!."
"Kızım sen rahatsız falan mısın."
"Yoo ne oldu ki?"
"Onca mesajlarıma aramalarıma bakmadın. Ben de bizim sınıf biraz ayağa kaldırdım."
"Bu ayağa kaldırma umarım senin aptal şakalarındandır."
"Hı hı aynen. İyimisin peki,neden fakülteye gitmedim kaç gün. Noluyor Hayal hanım?!"
"Hiç bir şey olmuyor. Sadece biraz kafa dinlemek istedim. Biliyorsun annemin ölüm yıl dönemi çok yaklaştı biraz ondan etkilendim galiba."
Şu an kendimden nefret ediyorum. Annemi yalanlarımın içine kattım. Bazen diyorum ki keşke Babam o gün beni de öldürseydi. Hem kurtulurdum bu hayattan, herkesten. Annemsiz yapamıyorum zaten.
Herkese sorarlar ilk aşkım kim diye ve genel cevap ise babam oluyor. Bu soru bana hiç sorulmadı. Ama eğer sorulsaydı benim babam benim ilk aşkım değil katilim olurdu derdim...
"Tamam üstüne gitmeyeceğim, yarın geliyorum ben, en erken yarın vardı otobüs "
"Tamam kuzum dikkat et kendine."
"Tamamdır."
Kapattım 5 dakika önce yaptığım şeyleri bozdum. Gülümsemem yok ,kuru göz yok yani Anneme döndüm Babamı görünce her şeyi unuttu gibi, çünkü ağladığını görürse babam 2 katı döverdi.Hava kararmaya başlamıştı. Odamdan çıkıp cam balkona çıktım. Biraz camdan dışarıya baktım. Zaten ışığı yakmamıştım kimse göremezdi beni. Aşağıya baktığımda lüks bir araba gördüm, fazla önemsemedim. İçinden kalıplı bir adam çıktı, kim olduğu gözükmüyordu. Bizim binaya girdi. Önemsemeyip mindere oturdum iki dakika sonra kapı çaldı, Selin yarın gelecekti o değildi, Ömer olacak da değil zaten. Umursamayıp kapıya yürüdüm delikden baktığımda sadece omuz gözüküyordu uzun birisiydi anlaşılan açıkçası biraz korktum. Kapıyı açmadan konuştum.
"Kimsiniz?"
" Hayal kızım ben Baban." ne! hiç düşünmeden kapıyı açtım. Bu benim Babam olamazdı ,evet vücudu yüzü aynı babamdı ama konuşma tarzı artık değildi.
"Sen benim Babam değilsin lütfen gider misin!"
"Ben senin Babanım kızım. Gitmem birdaha bırakmam seni."
"Ne bırakmam ya ! Sen beni ve annemi bırakmadın Annemi o gece öldürdün beni de yanına gömdün. Buna bırakmak değil katillik dedim ben !"
"Haklısın kızın hata yaptım, ama her insan hata yapar değil mi kızım."
"Evet insan hata yapar, fakat kimse her zaman hata yapmaz. Görüşmemek dileğiyle !"
Tam kapiyi kapattım derken her zamanki hareketiyle kapının arasına ayağını koydu."Hiç değişmemişsin, yine o güçlü kız karşımda ."
"Nasıl eserinle mutlu musun beni bu hale gelmemi sen zorladın!"
"Hayal sinirleniyorum kızım!"
"Ne o yoksa beni de öldürür müsün!"
"Kızım yapma. "
"Bana kızım deme.Artık o eski çocuk aptal Hayal yok karşında." Ayağını çektiği anda kapıyı ani refleksle kapatıp kitledim.
"Defol burdan midemi bulandırıyorsun!"
"Tekrar geliceğim ve konuşacağız kızım. "
Umursamadan banyoya girdim. Soğuk suya yorgun bedenimi teslim ettim. Normalde soğuk sudan nefret eden ben bunları yapıyordum. Kısa duş aldıktan sonra çıkıp hemen pijamalarımı giydim.
Yatağıma yattım sonunda. Daha gece olmamıştı ama yarın Selim beni bu halde görmemesi lazımdı, uyuyup dinlemeliydim. O gece hayatımda en rahat şekilde uyudum. Sabah uyandığımda rüyamda Annemi gördüğüm aklıma geldi. Mutlu olmuştum. Onu çok özlemiştim. Kalkıp kısaca evi toplayıp kendime aynadan baktım. O ruhsuz yüzüme, karanlık yüzüme baktım. Evet anneme bir söz vermiştim yeni bir söz eklemeliydim hayatıma artık . Ve dudaklarımdan su kelimeler döküldü. Asla ama asla pes etmek yokASLA AMA ASLA PES ETMEK YOK
&&&Sevgili okurlarım bu günlük biraz kısa oldu kusura bakmayın şuara dersler aşırı yoğun geçiyor malesef.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çaresiz Aşk
ChickLitBir insan istemeyerek aşık olabilir mi sizcede? Yada nefret etsede aşk gerçekleşir mi? Belkide soruların cevabı burada saklıdır kim bilir? Benim buradaki ilk deneyelim ve sizlerin karalarına fikirlerine ihtiyacım var.