Unicode
"ဟာ့....အားမရှိဘူးလား အသွေး...ရန်ကုန်ကနေ ဘားအံထိ လာအလိုးခံရတဲ့ ငါ့ကို ဒီလောက်ပဲဆုချတာလား...."
"ကိုကိုကလည်း....ဖြည်းဖြည်းပေါ့....မောင့်အကြောင်းမသိတာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့....နောက်မှ ရပ်ပေးပါအုံးမလုပ်နဲ့နော်...အခုက ဖြည်းဖြည်းချင်း ညှောင့်လိုးလေးလိုးပြီး မွှေပေးနေတာ...နူးနူးညံ့ညံ့အလိုးခံရတာကို feelယူစမ်းပါအုံးကိုကိုရယ်...."
ရှင်းခန့်ဟာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာရှိနေသည့် ထက်မာန်သွေးကို မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးလိုက်သည်။
"ဟွန့်....ငါကမောင့်ကို အရမ်းလွမ်းနေလို့ကို...နောက်မှညောင့်လိုးစမ်းပါကွာ အခုတကယ်ကြမ်းကြမ်းလေးခံချင်လို့ပါဆို...."
"Ok ကိုကို့သဘောပဲ....ရပ်ပေးပါလို့တောင်းဆိုရင် မောင့်ခါးပတ်စာမိမယ်..."
သွေးဟာ စကားဆုံးတာနဲ့ ကိုကို့ရဲ့ ကိုယ်လေးကို မှောက်ခုံမှောက်လိုက်သည်။
ပြီးတာနဲ့ ခါးကနေ ဆွဲမကာ **ကို တစ်ဆုံးဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်သည်။
ညှာတာမှုမရှိ အတွင်းသားတွေကိုပွတ်တိုက်နေပေမဲ့...ရှင်းခန့်ရဲ့စိတ်ထဲ နာကျင်မှုကပင် သာယာမှုတစ်ခုလိုဖြစ်နေတာကြောင့် အိပ်ယာခင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကာ ကျေနပ်စွာ အလိုးခံနေသေးသည်။
"အွန်းမောင်....ဆောင့်ပေး...အား...အား..."
ထက်သွေးမာန်ဟာ လေးဖက်ထောက်နေသည့် ကိုကို့ရဲ့ ဖင်လုံးလုံးကို ဖြောင်းခနဲမြည်အောင် ၃ချက်လောက် ဆင့်ရိုက်လိုက်ကာ
"အသံတိုးတယ် ကျယ်ကျယ်ငြီးစမ်း ရှင်းခန့်...မင်းထပ်အလိုးခံချင်တယ်ဆိုရင်ငြီးစမ်း...."
"အင်း....အား...အား...မောင် ကောင်းတယ်...အား..."
ထက်သွေးမာန်ဟာ အောင်းပိုင်းရဲ့လှုပ်ရှားမှုကို တစ်ချက်မရပ်စေရဘဲ ကိုကို့ရဲ့ဆံပင်တို့ကိုဆောင့်ဆွဲကာ....
"တော်တော်ကောင်းနေတယ်ပေါ့ဟုတ်လား....ဟမ်...ဖြေလေ...."
"အွန်း....ကောင်း...ကောင်းတယ်မောင်....မရပ်နဲ့..."
"ဟက်! ငါလုပ်တာခံချင်သေးရင် ငါ့ခွေးလုပ်ရမယ်....ဟောင်စမ်း!"
အမေးစကားမဟုတ်သည့် အမိန့်ပေးသံတစ်ခုဟာ ရှင်းခန့်အတွက်တော့ ပိုထန်စေပါသည်။
မောင်ဆိုသည့် သူဟာ ကျန်တဲ့နေရာမှအလျော့ပေးရင်ပေးမည် အခုလို ကိစ္စတွင်တော့ အထက်စီးဆန်သလို အမိန့်ဆန်ဆန်ဖြင့်သာ လုပ်တတ်ပေသည်။
